Di tolking/meining om dette diktet

[Douglas Quaid]

Kva synest du om dette diktet, og korleis oppfattar du det som står der? Noko som er uklart? Noko som eg treng å endre på?

 

 

Ein Blome I Guds Hage

 

Ein blome i Guds hage sto klar til å bløma

Men det var framleis enno ein ting denne blomen ikkje skjøna

At kjærleiken ikkje veks på stilkar grøne

Men heller om natta oppe på eit møne

 

Der sit det eit par og ser utover sjøna

Der mørkre hadde lagt seg etter alt å døma

I det fjerne kunne dei høyra ein bjeffande hund

Som for lengst kunne trengt seg ein høneblund

 

Men blomen han sto der åleine og trist

Såg opp på dei to som var langt unna tvist

Han tenkte med seg sjølv korleis skal dette enda

Kanskje lyt eg styggen på dei senda

 

Men paret dei sat der so lukkelege

At blomen ikkje hadde hjarta til å øydeleggje

Han innsåg no kva han aldri kunne få

Og visna vekk sin farge blå

 

 

Skrive av ein elev som går VG1 studiespesialisering.