Sokkhove Skrevet 4. juni 2007 Del Skrevet 4. juni 2007 (endret) hmm.. mykje bra her:D men ingen har nevnt Arne Hjeltnes sine dikt:o der er det mykje å ta i og mykje å bli gla i, kan ein sei edit: den sumaren eg fylte diesel er ein sikker vinnar Endret 4. juni 2007 av Sokkhove Lenke til kommentar
Isbilen Skrevet 4. juni 2007 Del Skrevet 4. juni 2007 Et Hjeltnes-dikt jeg hørte går omtrent slik: "Då eg var liten og lite visste låg eg og runka på bjørkekviste nå er eg eldre og meire veit eg går i fjosen og tek meg ei geit" Lenke til kommentar
Skagen Skrevet 4. juni 2007 Del Skrevet 4. juni 2007 Roses are red, violets are blue. All my base, are belong to you. Lenke til kommentar
Knast Skrevet 4. juni 2007 Del Skrevet 4. juni 2007 Sist eg fekk kuse var i graset bak grisehuset eg var så lysten eg var så kåt eg tok ei purke som stod og åt.. Favoritt-Hjeltnesdiktet er "Faren min gjør så godt han kan, faren min er linjemann".. Har ikke teksten her for øyeblikket.. Lenke til kommentar
Der Kommissar Skrevet 4. juni 2007 Del Skrevet 4. juni 2007 Roses are red,violets are blue. All my base, are belong to you. 8784378[/snapback] Ååååå fy flate! Om jeg bare fant ei hot nerdejente nå :!: Lenke til kommentar
Fatty Skrevet 5. juni 2007 Del Skrevet 5. juni 2007 Synes dette var gøy: Klikk for å se/fjerne innholdet nedenfor So fann dei han Ole Johan,langt burte i Håsteins-hagen. Der låg han og rotna og brann, med solsteiken rett i magen. Og magen var grøn og blå, av steinklaka gorr og slim, og flugor og kvitmakk små, aula i yrjande stim. Spyfluga grøn og feit, la sine egg i skinne, og ålkvite småmakkar beit seg gangar og hol der inne. Ei rotte stakk tranten ut, – kva svarten som no var og sjå? Ho var som ein blodgorra klut, med blankslimut hale på. – Og augo hans Ole Johan, var berre ei slimut glye som nedover kinnet rann, so sleip som ei slimut spye. Og nasa eit blodraudt sår, der beinpipa lyste bleik. – For rotta ho var der i går, og åt seg so feit ei steik. Og lippa for kjøt var rein, og gliste med kvasse tenner, som illkvite stakk og skein, som marssol på frosne fenner. Og teven stod tjukk ikring, denne blaute, flytande kropp, og kråka sat rundt i ring, og skratta med høge hopp. So tok dei han Ole Johan, og la han på fire påla. So bar dei han fire mann, med kråkene skratta og skråla. Mykje tå skrotten flaut vekk, og mykje kvarv burt som eim, og mykje i spyfluga gjekk, men beina kom heile heim. "Likfunn" ~ Jakob Sande Lenke til kommentar
Emancipate Skrevet 5. juni 2007 Del Skrevet 5. juni 2007 Eg sat på dass i tredve år, med karialgi og magesår. Eg kjende noko bløtt i ræva, då eg bøyde meg og skræva sat eg jammen øvst på dungen. Møkka ho låg tjukk rundt pungen. Men dassen var for låg og trang, og her ein dag så sa det pang. Folk i nærleiken låg avsvima, det såg nett ut som Hiroshima. Folket høyrde englesangen, då dei kjende møkka-angen. Eg rava ut av gammeldassen, møkka rann så blaut av rassen. Treive eg meg ein spade stor, grov eit hål i moder jord. Graset visna, trea datt, møkka ned i holet skvatt. Eg sat og dreit i regn og sno, i mangel på eit utedo. Mange gonger vart eg sliten, av å grava hol i heile dritten. Eg dreit og grov, og dreit og grov, på myra fann dei mangt eit prov. Eg sprang gjennom ur og lier, driten flaug til båe sider. Snubla over stein og stokk, før eg datt og slog meg brokk. Brokken stogga meg i flukta, men driten fekk han ikkje tukta. Mens eg låg og skreik og ropa, kom ein kar borttil og kopa. Då han fekk sjå møkkarenda, vart han bleik og skalv på henda. Typen rava før han datt, driten rundt ikring han skvatt. Til kommunen kom det klage, på min produktive mage. Folk var lei av møkk og slam, gammal drit og lukt så ram. Så ein dag besøk eg fekk, då dei ville ta ein sjekk. Heradstyret til meg kom, og såg på min berømte vom. Men då eg opna hovudslusa, vart dei alle lett berusa. Då eg sleppte første lørken, small dei alle rett i dørken. Renseverk vart kjøpt på spleis, fordi eg berre sat og feis. Heile renseverket rusta, då eg ut av ræva pusta. Atter inntok gassen lufta, husa råtna ned på tufta. Ned frå lufta stupa svalen, røuken han låg tjukk i dalen. Måsen slutta brått å fly, landa mjukt i sprut av spy. Gammalhingsten full av brunst, steila i min møkkadunst. Då eg på det meste skræva, revna brått den heile ræva. Ut i lag med møk og drit, flaksa tarmar hit og dit. Ja, då vart eg lett for bringa, grisen brekte seg i binga. Det vart slutt på alt mitt slit, Møkk og råtten lukt og drit. For då tarmane forsvann, Var eg ingen livleg mann. Midt i dungen vart eg gravlagt, medan ukvemsord vart avsagt. Ja eg var ein kar så stor, fekk ein stein med mange ord. «Her ligg han som dreit oss ut, han med slik rassetrut. Men han sprakk av diaré, endelig har vi fått fred.» Lenke til kommentar
Insomniatic Skrevet 5. juni 2007 Del Skrevet 5. juni 2007 Det var en gang en IsTe, som til standa skulle gå! Men IsTe'n lurte på; hvor stranda var hen nå? Så lyste det brunt i det blå! Det var en IsTe! Den kunne gå! Lenke til kommentar
Dracoknight Skrevet 5. juni 2007 Del Skrevet 5. juni 2007 Du feiler igjen "LatterKongen" jaja^^ her er mitt bidrag: Roses are red, violets are blue a face like yours, belong in the zoo dont feel sad dont feel blue Frankenstein was ugly too Bra at dette er skrevet på en pult i norsk klassa da^^ Lenke til kommentar
Isbilen Skrevet 5. juni 2007 Del Skrevet 5. juni 2007 Lutefisk och flickans lilla smakar gott men luktar illa. Lenke til kommentar
Korka Skrevet 6. juni 2007 Del Skrevet 6. juni 2007 Når du blir gammel og ingen vil ha deg, så sett deg på taket, så kråka får ta deg Lenke til kommentar
Anbefalte innlegg
Opprett en konto eller logg inn for å kommentere
Du må være et medlem for å kunne skrive en kommentar
Opprett konto
Det er enkelt å melde seg inn for å starte en ny konto!
Start en kontoLogg inn
Har du allerede en konto? Logg inn her.
Logg inn nå