Tre dager med nye Hyundai Santa Fe

[adis]

 

Litt bakgrunn: Kjører til vanleg ein Golf V og ein 1971 VW Beatle Roadster om somaren. Etter mykje mas fra kollega som har kjøpt seg ein Hyundai Santa Fe bestemte eg meg for å prøve ein sånn ein. Har hatt den no i tre daga og eg savner allerede golfen min.

Eg har aldrig vert noko fan av hyundai, syns dei har eit spesiellt design som fort blir gamalt og kjedlig, samt at produktet er dårleg gjennomført. Men med åpen sinn bestemte eg meg for å gji beiste ein sjangs.

Første inntrykket: Hyundaien ser bra ut, fra utsiden er den barsk, svær og nesten litt tøff. Syns den er på grensa til det voldsomet, men med svart farge så blir dette dempa litt. Detta er kanskje den hyundaien som har vert heldigast med utsjåande av sine søsken. Det som gjorde eldre hyundai fort gamaldagse og kjedlige er mangel på detaljer. Eg må sei at eg ikkje missliker designet på doningen, tvert i mot så kunne eg faktisk levd med det. Liker blandingen crome mot svart.

Etter eit par beundringsrunda så var det på tide å sjekke ut kva den tilbyr på innsiden.

 

 

På innsiden: Bilen er svær, i hvertfall når den står parkert att med golfen. Eg

åpnar førar døren og klatra opp i førarsete. Svarte skinnseter med raude detaljer preger interiøret samt (plast)aluminiums plater med masse knappa og display.

Setene er elektriske samt at ratte kan justerest i høgden og lengden, skulle tru at alt låg til rette for ein behaglig tur, men nei. Eg med mine nesten to meter over bakken fant meg ikkje til rette i bilen. Eg satt litt for høgt samt at eg fekk ikkje stilt inn ratte slek eg ønsker. Skulle også ønska bedre korsryggstøtte på setene, samt bedre sidestøtte.

Etter iherdige forsøk på å stille inn sete begynner eg å sjå rundt på førarmiljøet. Midtkonsollen er den som er blikkfanget i bilen, denne er dekket med alu. farga plast samt fyllt opp med knappa samt tre display. Alt er belyst med lyseblått bakgrunnslys. Instrument panelet har ein blanding av raud, lyseblå og kvit bakgrunnsbelysning. Eg kan ikkje ant enn å dra assosiasjona mot Rimi dvdspelara som har akuratt samma farge . Og allerede her, etter par minutt i førarsete får eg den følelsen eg alltid har forbinded med hyundai; gamaldags, kjedlig samt dårlig gjennomført finish.

Alt av knapper, detaljer hendler osv. oser av billig plast. Til og med samtlige display ser ut som dei er hentet fra tidlig nittitalet og klint i midtkonsollen samt instrumentpanelet. Men ingen ska anklaga koreanara at dei har prioritert design framfor funksjon her. Tvert om, det meste er logisk plassert med store knapper som er lette å nå fra førarplassen.

 

Kjøreturen: Du sitter høgt i bilen, svært høgt og eg må sei at e liker det. Oversikten til alle sider er god. Utenom ved rygging, tok litt tid før eg vart vandt med den estra lengden. Dieselen er svært stillegåande og første metrane ruller avgårde svært fint. (U)heldigvis så driver de med arbeid på vegen lenger ned i gaten så asfalten er erstatta med grusveg og drøye asfaltkanter. Dette er nærmaste eg kom til offroad kjøring så tenkte eg skulle dra på litt over her. Ugjevnheter slukte den uten problem og eg kom meg trygt over til andre siden. Motoren er dessuten svært dravillig og overraskande sterk tatt i betraktning str. på bilen. Bilen er også utstyrt med automat gir som fungerer for så vidt greit. Men automat kassen er såpassa treig at den dreper all tendenser til akselerasjon. Dessuten så er den ikkje så behaglig som størrelsen vil tilsei. Skapre kanter ugjevnheter forplantes godt i karroseriet og til føraren. An ting som sler meg er at bilen virker trang! Klarer ikkje heilt sette ord på det, men eg er glad eg ikkje lider av klaustrofobi. Rattet kunne også vert progresivt. Ellers er bilen heilt grei å kjøre uten noko aha eller woho opplevelser.

 

Kort oppsummert: Fin i fra langt, men langt i fra fin er vel det som oppsummerer denne bilen kort og godt. Prisen tatt i betraktning så ville eg ikkje hatt denne bilen om eg hadde fått den kasta etter meg.

Fullt så gale er det ikkje, men bil med null kjøreglede og eit utrivelig førarmiljø er ikkje akuratt noko å skryta av.

[kremt]

Jeg syns de fleste slike biler er blodstygge