Gå til innhold

Historie :]


Anbefalte innlegg

På dialekt såklart

 

Livs Historia Til Jens Uvant !

 

Den 15 august 1976 kom ei 5753 gram tung hyn til verda. Han vart seinare kjend som Jens Uvant, ein rabiat vriompeis med anlegg for å få magasjau når han har ete sennjep, gråv type. Jens vaks opp og vart eit prakteksemplar av ein lasaron utan anlegg til vidare utdanning. Han gikk berre i utvaska bomulls truse, bevernylon t-skjorte og ei ganske slapp polyester bukse kjøpt på salg i 1938. Sokkar og sko hadde han aldri høyrd om. Blandt vennar var han kjend som ein voldeleg barbar utan sidestykkje som ofte dengte dei helselaus med plastsverd og diverse kjeppar som han anskaffa seg i pryd buskene til Frøken Varan. Den skjebnesvangre dagen 5 September 1983, skjedde det utenkelege. Han mista den kombinerte sutte og grafse pinnen som han fekk med bestemora Grotolga Gregoliusdotter jula 1981 ned i do når han måtte bruke pinnen for å få laust litt avføring som satt fast i doringen. Det var det finaste han eigde og han kalte den Karløs Vandango

Dingo Drabant. Karløs var svært kjær for Jens og tapet var så grusomt at han grein hardt i eit kvarter, deretter hoppa han loddrett nedi dassen for å finne at sin kjære Karløs. Etter det store fallet nedi avløpet kom han seg til sans og saming igjen og fekk tent på den vanntette lommelykta han hadde kjøpt på spar for 9 kr utan kvittering.

Mens han gjekk nedi det ukjente valapueu (avlaupet) hørte han eit rebelsk gnell av utenkelege dimensjona.

Plutseleg kom dunvingen susane på snømåka i ei fart på omlag 20kmt mens han sang "Bananar i langa banar"

tostemt mens han satt å gnagde på eit kjukklingbein frå tidleg 1900 talet. Dunvingen stoppa og Jens spurde om han hadde sett Karløs, ein kombinert sutte og grafsepinne. Når Jens nevnte Karløs fekk Dunvingen eit kraftig hoste og nyseanfall mens han grafsa seg frebrilsk på høgre skinke(kokt). Dunvingen kom seg til hektene og suste av gårde på snømåka si mens han plugga rektumet sitt med ei vinkork med ein eim av forelda barnnåls pils.

Når Jens kom seg til sans og samling igjen var Dunvingen forlengst fordufta. Jens fortsatte sin ferd på fortauet i valapuet for å ungå alle Muterte alebino Aligatorane med to snuta og med ein

forykande tanngard som kunne kutte rett igjønom både filt og diverse andre tekstilar. Borti gangen såg han eit fole te jøs som han følte ei sterk trekning mot. Der sto Karl I Oppgangen og klådde på

Karløs med venstre lanke. Jens eksploderte i eit kraftig raseri anfall og sprang resolutt bort til Karl og spende han med all si kraft rett i lårhalsen så han begynte å grine av dei voldsomme smertene i venstre lårhals region. Jens samla seg, tok Karløs og gjekk ut ei halvåpa dør som førte til ventilisjons anlegget som leida til velvet

til Banken. Når Jens likevell var der, rappa eit par sekkar med den nye Euroen og levde

som ein greve resten av livet med Karløs ved sin side. 10 år seinare sang han ein duett saman med Elton John til intekt for låke onga med ekstrem magasjau. Dei fekk in 1 Euro og med den greide dei å rdde 10k onga med magasjau. 15 år seinare enda Jens livet sitt mens han snakka i telefon med tanta si Perline mens han sa til ho før han la på "så då ekje dæ fritt føre att e bjælla på seinare e mor"

Det var livshistoria til Jens Uvant. :]

 

:]

Lenke til kommentar
Videoannonse
Annonse

Opprett en konto eller logg inn for å kommentere

Du må være et medlem for å kunne skrive en kommentar

Opprett konto

Det er enkelt å melde seg inn for å starte en ny konto!

Start en konto

Logg inn

Har du allerede en konto? Logg inn her.

Logg inn nå
  • Hvem er aktive   0 medlemmer

    • Ingen innloggede medlemmer aktive
×
×
  • Opprett ny...