Gå til innhold

Burde nynorsk legges ned?


TheKims

Anbefalte innlegg

Jeg mente ikke at man skulle undervise med samme vekt på bokmål og nynorsk over hele landet, men at man beholder prinsippet med hovedmål og sidemål. Man får dermed mest undervisning i sitt hovedmål, og mindre i sitt sidemål, og eksamensopplegget vil reflektere dette. Men man har bare ett norskfag, med én norskeksamen.

Då seier eg med hundre prosent samd: Norsk som EIN eksamen, med EIN karakter. Til dømes med ein del A dag 1, ein del kor alle skal svara på oppgåvene i den målformen dei er på. Etterpå ein del B dag 2, kor oppgåvene vekselsvis er formulerte på bokmål og nynorsk, men kor ein skal svara på eigen målform. Så samla karakter, kor del A tel med XX % og del B tel med YY %.

 

Og som du nemnde: Gjerne eit fag som og gav grundig innføring i språksoge, og litt kjennskap til dei andre nordiske språka, utan at det siste automatisk trong vera eksamenstoff i grunnskulen.

Lenke til kommentar
Videoannonse
Annonse
Du har sjølvsagt lov til å gjera di eigen vurdering her, og å fortelja henne, men eg er er usamd. Etter mitt syn er ikkje noko språk i seg sjølv viktigare enn noko anna. Derimot er norsk hjartespråk for nordmenn, som andre folk sitt språk er det for dei.

 

Jeg mener nasjonalistiske ideer er på vei til å bli utdaterte. Trenden i Europa går mot en politisk superstruktur under EU der det vi har felles nødvendigvis må overskygge det som skiller oss, altså stikk motsatt av hva som var målet på 1800-tallet. Denne superstrukturen er helt nødvendig for at de europeiske landene skal ha noen internasjonal slagkraft og vi har ikke råd til å la regional partikularisme komme i veien. Med andre ord; nasjonale identiteter og alt som holder dem opp vil over tid viskes ut.

 

Ja, og dei kjeppane stikk eg så gjerne for arrogante einingar som kjenner seg høgt heva over norsk lov! Kjenner ei konkret sak kor det vart gjort, grundig: Saka gjaldt søknad om riving av eit bygg frå eit firma personen var innvolvert i, og søknaden vart skriven på nynorsk. Svar kom - på bokmål. Svar gjekk omgåande i retur, rek, med påskrift: "Lest, ikkje fatta" + ei påminning om språklova og at svaret vart oppfatta som eit innvilga løyve til ein høyrde noko anna. Svar på dette brevet kom aldri, og riving vart starta som planlagt. DÅ melde kommunen seg, representanten brukte ein veldig munn og melde saka. Saka havna i rettsapparatet - og kommunen tapte saka så det dundra. Kommunen truga der og då med å anka, men saka vart aldri anka...

 

Å nytta lova er ikkje "å stikka kjeppar i hjula", men å hindra at etatar og etatsleiarar kjenner seg høgt heva over norsk lov, av di det er "praktisk" for dei sjølve, og sparer dei for å GJERA noko. Det er ikkje meir grunn for at desse skal sleppa eit møte med rettsapparatet enn at ein skattesvikjar som tykkjer det er "praktisk" å arbeida svart skal det. Båe er usle lovbrytarar!

 

*Teller til ti*

 

Jeg jobber i NAV. Vi har enorme og økende saksmengder som ikke står i forhold til bemanningen, og dette fører i beste fall til lang ventetid, i verste fall til økonomisk nød. Her om dagen hadde jeg en dame på tråden som gråt over sin økonomiske situasjon. Så forteller du meg at du vil avbemanne, komplisere og ytterligere forsinke den offentlige forvaltningen med alle de konsekvensene det har for hundretusener av mennesker, bare for at denne loven skal bli praktisert? Min egen NAV-enhet på i underkant av 200 ansatte ville nærmest blitt utradert om vi skulle overholdt denne loven, med enorme økonomiske konsekvenser både for staten og for brukerne. Jeg kan ikke tro at du faktisk mener nynorsk er viktigere enn alle praktiske og menneskelige hensyn.

 

Du har ikkje kjennskap til morsmålet utan at du kjenner ALLE sider ved det. Sidemålet ditt er nemleg OG ein del av morsmålet' date=' så lenge morsmålet er norsk! Dessutan: Greier du ikkje å læra det språket som liknar MEST på ditt eige utan møye, så skal du verkeleg få slita med å læra fjernare språk med større skilnad i strukturar. Om du ikkje VIL læra, vert det ein heilt annan sak.

[/quote']

 

Du vet like godt som meg at nynorsk er en konstruksjon fra 1800-tallet. Det finnes ikke noe norskt mållag som er mer kunstig enn det. Hvis noe mållag kunne skilles ut fra den norske språkhistorien ville det vært nettopp nynorsk, da det ikke var en del av språkutviklingen før helt nylig og ble introdusert som et syntetisert fremmedlegeme.

Endret av Spartapus
  • Liker 2
Lenke til kommentar

Det man med en gang legger merke til er at man på engelsk har flere synonymer for de aller fleste begreper, i tillegg til at det er mange begreper det rett og slett ikke finnes norske ord for som er like dekkende.

Og vice versa ...

 

Følelsen av at det finnes flere synonymer på engelsk enn på norsk er høyst subjektiv og kan f.eks. skyldes at man har vært eksponert for mer engelskspråklig litteratur enn norsk litteratur (- noe jeg kjenner meg godt igjen i -), men det at man mangler ordforråd på et språk trenger ikke være språkets skyld ...

 

Det er forøvrig ikke bare i engelsk man finner ord og vendinger som vanskelig lar seg oversette til andre språk uten at noe vesentlig går tapt i oversettelsen. Jeg vil tro det gjelder alle språk, men jeg kan vel kun føre anekdotiske bevis for at det gjelder de 3 språkene jeg hevder at jeg snakker.

Lenke til kommentar

 

 

Ja, og dei kjeppane stikk eg så gjerne for arrogante einingar som kjenner seg høgt heva over norsk lov! Kjenner ei konkret sak kor det vart gjort, grundig: Saka gjaldt søknad om riving av eit bygg frå eit firma personen var innvolvert i, og søknaden vart skriven på nynorsk. Svar kom - på bokmål. Svar gjekk omgåande i retur, rek, med påskrift: "Lest, ikkje fatta" + ei påminning om språklova og at svaret vart oppfatta som eit innvilga løyve til ein høyrde noko anna. Svar på dette brevet kom aldri, og riving vart starta som planlagt. DÅ melde kommunen seg, representanten brukte ein veldig munn og melde saka. Saka havna i rettsapparatet - og kommunen tapte saka så det dundra. Kommunen truga der og då med å anka, men saka vart aldri anka...

 

Å nytta lova er ikkje "å stikka kjeppar i hjula", men å hindra at etatar og etatsleiarar kjenner seg høgt heva over norsk lov, av di det er "praktisk" for dei sjølve, og sparer dei for å GJERA noko. Det er ikkje meir grunn for at desse skal sleppa eit møte med rettsapparatet enn at ein skattesvikjar som tykkjer det er "praktisk" å arbeida svart skal det. Båe er usle lovbrytarar!

 

*Teller til ti*

 

Jeg jobber i NAV. Vi har enorme og økende saksmengder som ikke står i forhold til bemanningen, og dette fører i beste fall til lang ventetid, i verste fall til økonomisk nød. Her om dagen hadde jeg en dame på tråden som gråt over sin økonomiske situasjon. Så forteller du meg at du vil avbemanne, komplisere og ytterligere forsinke den offentlige forvaltningen med alle de konsekvensene det har for hundretusener av mennesker, bare for at denne loven skal bli praktisert? Min egen NAV-enhet på i underkant av 200 ansatte ville nærmest blitt utradert om vi skulle overholdt denne loven, med enorme økonomiske konsekvenser både for staten og for brukerne. Jeg kan ikke tro at du faktisk mener nynorsk er viktigere enn alle praktiske og menneskelige hensyn.

 

 

Tenk at folk (Atlanterhavet) kan trekke frem dette eksempelet til fordel for sidemål! Blir matt her jeg sitter...!

Lenke til kommentar

Hvis man behersker begge språk like godt vil jeg påstå at man har et sterkere grunnlag for å formulere seg presist på engelsk.

Eg er ikkje samd. Eg er og vant til å skriva ein del lange og fagleg djupe tekstar, på fleire ulike språk, etter kva kunden ynskjer (og det er sjeldan dei ynskjer norsk eller dansk, sjølv om og det har hendt) og eg nyttar eit anna europeisk språk i dag som daglegspråk. Eg har enno aldri opplevd at noko språk har hindra meg i å uttrykkja det eg ynskjer, same kva språk dette er. Samd i at nokre språk har uttrykk ein ikkje finn like dekkjande ord for på andre språk, men det gjeld ALLE språk. Og samd i at engelsk (og eit par andre språk med) er språk rikare på synonym enn norsk, men det har aldri hindra meg i å uttrykkja det eg vil. Derimot har eg opplevd at å utnytta synonyma for mykje ofte gjer teksten vanskelegare tilgjengeleg for lesaren på språk A (eit synonymrikt) enn språk B (eit meir synonymfattig) kor ting må skrivast om og skrivast lengre for å få fram det same med enklare ord. Er lesaren fagperson innan nett same området som det sjølv, er dette ikkje-problem ut frå kva eg har opplevd, men er lesaren fagperson innan litt andre områder, har eg opplevd problemet.

 

Så, alt i alt: Dette ser eg for min del ikkje som noko argument for å nytta anna enn norsk i Noreg, så lenge nordmann kommuniserer med nordmann, og det ikkje er ein reell "fare" for at ein utanlandsk person skal inn i kommunikasjonen, no eller seinare. Er denne personen nordisk, reknar eg ellers med han/ho greier å setja seg inn i norsk, kan han/ho vera frå anna land, reknar eg engelsk eller tysk (alt ettersom, men engelsk er jo, med få unnatak, tryggast i dag) som mest naturlege språk.

Lenke til kommentar

Vi kunne iallfall uten problem lagt ned sidemåls-undervisningen. Om folk vil bruke nynorsk som sitt språk blir det feil å nekte dem det.

 

Idiotisk at elever i dag må sløse kunnskap på et sidemål istedet heller lært seg ett annet nyttig språk, som tysk, fransk eller ett annet....

Lenke til kommentar
Du har sjølvsagt lov til å gjera di eigen vurdering her, og å fortelja henne, men eg er er usamd. Etter mitt syn er ikkje noko språk i seg sjølv viktigare enn noko anna. Derimot er norsk hjartespråk for nordmenn, som andre folk sitt språk er det for dei.

 

Jeg mener nasjonalistiske ideer er på vei til å bli utdaterte. Trenden i Europa går mot en politisk superstruktur under EU der det vi har felles nødvendigvis må overskygge det som skiller oss, altså stikk motsatt av hva som var målet på 1800-tallet. Denne superstrukturen er helt nødvendig for at de europeiske landene skal ha noen internasjonal slagkraft og vi har ikke råd til å la regional partikularisme komme i veien. Med andre ord; nasjonale identiteter og alt som holder dem opp vil over tid viskes ut.

Det heilt konkrete dømet eg refererte frå ein nasjon mindre enn vår tyder på det motsette? Ellers opplever eg - som sjølv bur ute i Europa - at regionale språk vert meir og meir anerkjende her.

 

Kva du ellers skriv reknar eg ikkje som "trend", men som "personlege meiningar og politiske mål" - mål eg er på det djupaste usamd i, men som du tydeleg har sympati for? Då er det kanskje ikkje så merkjeleg at me er usamnde kva gjeld den saka. Ditt ynskje er å nå desse måla, mitt å hindra dei. Sjølvsagt føreskriv me då kvar vår medisin.

 

Ja, og dei kjeppane stikk eg så gjerne for arrogante einingar som kjenner seg høgt heva over norsk lov! Kjenner ei konkret sak kor det vart gjort, grundig: Saka gjaldt søknad om riving av eit bygg frå eit firma personen var innvolvert i, og søknaden vart skriven på nynorsk. Svar kom - på bokmål. Svar gjekk omgåande i retur, rek, med påskrift: "Lest, ikkje fatta" + ei påminning om språklova og at svaret vart oppfatta som eit innvilga løyve til ein høyrde noko anna. Svar på dette brevet kom aldri, og riving vart starta som planlagt. DÅ melde kommunen seg, representanten brukte ein veldig munn og melde saka. Saka havna i rettsapparatet - og kommunen tapte saka så det dundra. Kommunen truga der og då med å anka, men saka vart aldri anka...

 

Å nytta lova er ikkje "å stikka kjeppar i hjula", men å hindra at etatar og etatsleiarar kjenner seg høgt heva over norsk lov, av di det er "praktisk" for dei sjølve, og sparer dei for å GJERA noko. Det er ikkje meir grunn for at desse skal sleppa eit møte med rettsapparatet enn at ein skattesvikjar som tykkjer det er "praktisk" å arbeida svart skal det. Båe er usle lovbrytarar!

 

*Teller til ti*

 

Jeg jobber i NAV. Vi har enorme og økende saksmengder som ikke står i forhold til bemanningen, og dette fører i beste fall til lang ventetid, i verste fall til økonomisk nød.

Det er 100 % leiaren sitt problem, og er leiaren ikkje i stand til å gjera noko med det problemet, så er leiaren kort og greitt UDUGELEG i stillinga si og bør ta sin hatt og gå! Er det OK av ein privat leiar å seia at "sidan me har det så travelt på denne fabrikken har eg ikkje tid til å fyljga reglane som arbeidstilsynet har sett", eller av økonomisjefen der å seia at "sidan me ikkje har nok folk i økonomiavdelinga, bles eg i å senda sjølvmelding til skatteetaten og melding om grunnlag for sjukeløn til NAV", eller er det då deira oppgåve å GJERA noko med dette, og ta konsekvensen om dei ikkje gjer? Det er NETT like lite OK for ein offentleg etatleiar å heva seg over norsk lov og seia at "sidan budsjett og lov ikkje heng saman, bles eg i loven. Bryt du som tilsett medvite ei lov på arbeid, og ikkje anten får orden på det, eller seier opp stillinga di, er du kort og godt ein lovbrytar og ein kjeltring - anten du arbeider i det offentlege eller det private!

 

Så forteller du meg at du vil avbemanne, komplisere og ytterligere forsinke den offentlige forvaltningen med alle de konsekvensene det har for hundretusener av mennesker, bare for at denne loven skal bli praktisert?

Kort og enkelt: JA! Dersom det seinkar den offentlege forvaltninga å fylgja norsk lov, som og HO er bunden av, så SKAL forvaltninga seinkast! Lova gjeld, og lova skal fylgjast - av offenlege etatar og! Greier ikkje leiaren for etaten det, er leiaren kort og godt UDUGELEG for stillinga si, og bør ta hatten sin og gå! Og er det etat som er fylt opp av udugelege latstokkar, så er det NAV! Den etaten lever for sitt eige velvære - ikkje folk sitt. Truleg difor det og er slik kultur for å så sjølvsagt heva seg over norsk lov der som du greier ut om. Det skulle fryda meg å få ei slik sak fram og fått hengt ut denne kjeltringen og lovbrytaren som nett den kjeltringen og lovbrytaren han var, om høvet til det dukka opp, men diverre får eg vel ikkje noko direkte med NAV å gjera før eg skal ha litt pensjon der...

 

Min egen NAV-enhet på i underkant av 200 ansatte ville nærmest blitt utradert om vi skulle overholdt denne loven, med enorme økonomiske konsekvenser både for staten og for brukerne. Jeg kan ikke tro at du faktisk mener nynorsk er viktigere enn alle praktiske og menneskelige hensyn.

Å fylgja lova er viktigare enn "praktiske omsyn" - både i offentleg og privat næringsliv. Ein kvar leiar - eller tilsett - som MEDVITE bryt ei lov, bør ha fyken, på staden og med ti minuttars ryddetid for arbeidsplassen sin. Han/ho er kort og godt ikkje dugande for jobben sin. Ein norsk leiar som ikkje greia leia etaten/verksemnda utan å fyljga norsk lov er ingenting anna enn ein udugeleg leiar med likesælt moralsk kompass. Kvifor er det meir OK at ein offentleg etat og leiar/tilsette her bryt SINE plikter enn at ei privat verksemnd og leiar/tilsette her gjer det? (Eit spørsmål eg ventar eit skikkeleg og presist svar på om eg skal vidareføra diskusjonen med deg!) Men leiaren vert jo meir populær hjå SIN sjef om han fylgjer byråkratikulturen og held munn då, DET nektar eg ikkje på - og å væra populær hjå sjefen er jo langt viktigare for ein ussel byråkrat utan ryggrad enn å vera ærleg og lovlydig.

 

Som leiar av ei privat verksemnd, har ein aksjonærane sin tillit. Som leiar i det offentlege har ein borgarane sin tillit, altså ein langt vidare tillet. Difor skal det setjast HØGARE krav til at leiarar og tilsette her fylgjer norsk lov enn i ei privat verksemnd, ikkje lågare. Ein leiar i det offentlege som medvite bryt lov reknar eg kort og godt som livsfarleg i stillinga si og ein person som snarast bør bort frå stillinga, før han/ho får gjort meir revestreker der.

 

Du har ikkje kjennskap til morsmålet utan at du kjenner ALLE sider ved det. Sidemålet ditt er nemleg OG ein del av morsmålet' date=' så lenge morsmålet er norsk! Dessutan: Greier du ikkje å læra det språket som liknar MEST på ditt eige utan møye, så skal du verkeleg få slita med å læra fjernare språk med større skilnad i strukturar. Om du ikkje VIL læra, vert det ein heilt annan sak.

[/quote']

 

Du vet like godt som meg at nynorsk er en konstruksjon fra 1800-tallet.

Nei, det veit eg ikkje - men eg veit den påstanden er høgst elska "krykkje" bokmålfolk likar å stø seg på når dei vil svekkja røtene til nynorsk og prøva få dei like korte som sine eigne! Nynorsk språk vart slett ikkje "konstruert" på 1800-talet. Det vart REkonstruert som skriftspråk på bakgrunn av eit talemål som levde i beste velgåande, men kor skriftspråket var forfalle siste 450 år, som eit massivt påtrykk av DANSK skriftspråk, slik at folk då anten skreiv så danskliknande dei greidde eller ut frå kor godt dei klarte å formulera det dei høyrde seg sjølv seia i bokstavform - noko som vart temmeleg vanskeleg å lesa for folk med litt anna dialekt. Arbeidet til Ivar Aasen & Co var å grava fram dei sams bøyningsmønstera norsk språk hadde då, og ut frå dette formulera ei skriftleg rettskriving og ei grammatikk for dette høgst levande språket, basert på eit "minste sams multiplum" for språket, og slik at det vart leseleg på tvers av dialektgrenser - ikkje å konstruera eit nytt språk! Men for arrogante embetsmenn, som aldri hadde nedlate seg til noko så simpelt som å snakka norsk, og som rekna NORSK språk som noko simpelt ein sjølvsagt ikkje kunne skitna ut ein offentleg protokoll med (les novella "Njædel" av Alexander L Kielland, her er dette teke på kornet, og novella er skrive midt då hardaste kampane mellom språkformene stod), var det jo i høgaste grad NYTT at dette språket faktisk hadde ein grammatikk som let seg formulera på papir. Altså "nynorsk", til skilnad frå den "gamle norsken" dei kjende - dansk ordbok, dansk grammatikk og norsk tone (siden dei sjeldan greidde å få tonen dansk).

  • Liker 2
Lenke til kommentar

Eg tykjar nynorsk er eit nydeleg skriftelegspråk, men eg kan ikkje ein dritt nynorsk og det gjev dårleg utelling på eksamen, men kvem bryr seg?

Dessuten høyrast alt betre ut på nynorsk.

 

Right.........................

 

Nynorsk er bare jævlig.

Lenke til kommentar
Det heilt konkrete dømet eg refererte frå ein nasjon mindre enn vår tyder på det motsette?

 

De fleste mennesker har ikke engang hørt om Færøyene. Ingen bryr seg om deres eksempel.

 

Kort og enkelt: JA! Dersom det seinkar den offentlege forvaltninga å fylgja norsk lov' date=' som og HO er bunden av, så SKAL forvaltninga seinkast! Lova gjeld, og lova skal fylgjast - av offenlege etatar og! Greier ikkje leiaren for etaten det, er leiaren kort og godt UDUGELEG for stillinga si, og bør ta hatten sin og gå![/quote']

 

Du kan ansette en hvilken som helst leder og det vil ikke gjøre noen forskjell. Det grunnleggende problemet er at offentlig bemanning ikke står i forhold til arbeidsoppgavene man blir pålagt, slik at man er i en kontinuerlig situasjon med etterslep, restanser og mennesker som ikke får det de har krav på. Der jeg jobber kunne man godt ha fordoblet antallet ansatte og fremdeles ville alle hatt mer enn nok å gjøre. Det eneste som ville hjulpet ville vært å enten redusere arbeidsoppgavene eller øke midlene, men dette er avgjørelser som ligger oppe på politisk nivå og det er ikke noe våre ledere får gjort med det utover å informere om situasjonen. I beste fall kan de komme med effektiviseringstiltak, men disse ville aldri kunne kompensere for et urealistisk gap mellom oppgaver og bemanning.

 

Hvis man i tillegg til alle de andre utfordringene også skal sørge for at alle de ansatte kan nynorsk vil man forverre situasjonen ytterligere over en bagatell. Her er det snakk om virkelige mennesker; saksbehandlere såvel som brukere, som vil komme i store vanskeligheter. Men for all del; hvis politikerne vil bevilge penger til at vi skal gå i nynorskopplæring i stedet for å gjøre saksbehandling er jeg den første som melder meg frivillig. Jeg er generelt interessert i språk og ville ikke hatt det minste imot det.

 

Nei' date=' det veit eg ikkje - men eg veit den påstanden er høgst elska "krykkje" bokmålfolk likar å stø seg på når dei vil svekkja røtene til nynorsk og prøva få dei like korte som sine eigne! Nynorsk språk vart slett ikkje "konstruert" på 1800-talet. Det vart REkonstruert som skriftspråk på bakgrunn av eit talemål som levde i beste velgåande, men kor skriftspråket var forfalle siste 450 år[/quote']

 

Jeg har studert norrønt språk og oversatt brev fra norsk middelalder til norsk i forbindelse med masteroppgaven min. Dette språket står like fjernt fra nynorsk som fra bokmål. Norrønt har forskjellige lyder, tegn, ord, uttrykksformer og ikke minst en grunnleggende forskjellig grammatikk. Nynorsk er ikke engang et kasus-språk.

 

Å sette sammen et språk fra rurale 1800-tallsdialekter er ikke rekonstruksjon, det er bare konstruksjon. Bøndenes språk stod heller ikke stille i 450 år og hadde utviklet seg vekk fra sitt opphav i likhet med dansk. Her kan det være verdt å merke seg at norrønt selv gjerne ble referert til som "danske tunge" i middelalderen. Aasen hentet ikke ut noe urnorsk språk fra bønder som hadde frosset i tiden; han bygde et helt nytt 1800-tallsspråk basert på 1800-tallsdialekter fra et høyst selektivt utvalg områder.

Endret av Spartapus
Lenke til kommentar

Jeg mener nasjonalistiske ideer er på vei til å bli utdaterte. Trenden i Europa går mot en politisk superstruktur under EU der det vi har felles nødvendigvis må overskygge det som skiller oss, altså stikk motsatt av hva som var målet på 1800-tallet. Denne superstrukturen er helt nødvendig for at de europeiske landene skal ha noen internasjonal slagkraft og vi har ikke råd til å la regional partikularisme komme i veien. Med andre ord; nasjonale identiteter og alt som holder dem opp vil over tid viskes ut.

Det man har sett hittil i EU er at 'regionalistiske ideer' har vunnet fram på bekostning av 'nasjonalistiske ideer'. Der ønsker om sterkere regionalt preg tidligere har blitt undertrykket av den nasjonale sentralmakten, har EU-medlemskapet og de forpliktelsene det medfører overfor egen befolkning ført til en renessanse for mange, tidligere marginaliserte, regionalspråk. F.eks. i Frankrike, der både bretonsk, provensalsk, oksitansk og baskisk bl.a. har fått en sterkere posisjon enn de hadde den gang Paris alene bestemte.

 

Det er ingen tendenser til at EU går mot noe "felles språk". Tvert imot står EU for språklig mangfold.

Hvis man skal trekke fram ett av språkene som en 'de facto' standard, så er det vel "dårlig engelsk" man ender opp med.

 

edit: I mange europeiske regioner er det derfor ikke uvanlig at man (minst) er 3-språklige; man lærer sitt regionalspråk, nasjonalspråket (evt. ett av nasjonalspråkene), og ett eller flere fremmedspråk.

Endret av nebrewfoz
Lenke til kommentar

Opprett en konto eller logg inn for å kommentere

Du må være et medlem for å kunne skrive en kommentar

Opprett konto

Det er enkelt å melde seg inn for å starte en ny konto!

Start en konto

Logg inn

Har du allerede en konto? Logg inn her.

Logg inn nå
×
×
  • Opprett ny...