Barnebidrag, særtilskudd til konfirmasjon

[Imsvale]

LOV 1981-04-08 nr 07: Lov om barn og foreldre (barnelova).

 

Kapittel 8. Fostringsplikt.

 

§ 67. Fostringstilskot.

 

Der ein eller begge foreldra ikkje bur saman med barnet, skal vedkomande betale faste pengetilskot til forsyting og utdanning. Også foreldre som bur saman med barnet, kan påleggjast å yte pengetilskot når dei forsømer fostringsplikta si etter § 66. Ingen kan gje avkall på den retten barnet har etter dette stykket.

 

Til særlege utlegg så lenge underhaldsplikta varer, kan foreldra påleggjast å yte særtilskot. Det er eit vilkår at utlegga er rimelege og naudsynte og ikkje går inn under dei utgiftene som det løpande fostringstilskotet skal dekke. Krav om særtilskot må setjast fram innan eit år etter at dei særlege utlegga kom på. Departementet kan ved forskrift gje utfyllande reglar om særtilskot.

Det er barnet som har rett til tilskotet. Når ikkje noko anna er fastsett, skal det betalast på forskot for kvar månad til den barnet bur saman med fast. Tilskotet skal betalast frå og med den kalendermånaden kravet oppstår og ut den kalendermånaden vilkåra for tilskot fell bort.

http://lovdata.no/all/hl-19810408-007.html

 

Hva menes her med nødvendig (naudsynt)? Hvilken grad av nødvendighet?

 

Om lov om endringer i barnelova, forskotteringsloven og i enkelte andre lover (nye regler for beregning av barnebidrag m.m.)

 

9 Særlige utgifter til barnet. Barneloven § 52 andre ledd

 

[...]

 

Bestemmelsen tar bl.a. sikte på engangsutgifter i forbindelse med konfirmasjon og tannregulering (NOU 1977: 35 s. 135 sp. 2).

 

[...]

 

Utgifter som ikke inngår i underholdskostnaden og som kan anses som rimelige og nødvendige, vil kunne være utgifter til for eksempel briller eller tannregulering og utgifter til konfirmasjon mv.[...]

http://www.regjeringen.no/nb/dep/bld/dok/regpubl/otprp/20002001/otprp-nr-43-2000-2001-/9.html?id=122994

 

Hvordan kan en konfirmasjon anses som nødvendig fra juridisk hold (i motsetning til religiøst), og det på linje med briller og tannregulering? Og eventuelt hvilke aspekter ved konfirmasjonen kan her regnes som nødvendigheter?

 

Dette er forumet for juss, så ingen moralprekener, takk.

[Whist1er]

I all hovedsak er det slik at det koster det samme å oppdra et barn enten det bor alene, sammen med en forelder eller to foreldre. Den eller de foreldre som ikke bor sammen med barnet skal økonomisk bidra etter evne (ikke nødvendigvis inntekt), på samme måte som man ville hatt utlegg om foreldre og barn bodde sammen. I lovtekten (eller forklaringen) er briller, tannregulering og konformasjon de eneste tre tilfellene som er spesifikt nevnt; Sannsynligvis finnes det også da saker med presedens for disse tre.

[krikkert]

Dersom barnet ønsker å konfirmere seg vil det være nødvendig å dekke utgifter til konfirmasjonen. Foreldre kan ikke overprøve barnets avgjørelse om konfirmasjon i og med at dette skjer etter at barnet fyller 15 (sml. lov om trudomssamfunn og ymist anna § 3). Foreldrenes plikt til å dekke utgifter forbundet med barnets oppdragelse følger av barnelova kapittel 8. Konfirmasjon er en tradisjon i kongeriket, religiøs eller ei.

 

Det stilles ikke store krav til nødvendighet. Kravet er der for å skille mellom det som er rent valgfritt og det som er en følge av en større eller mindre plikt. Det er hovedsaklig konfirmasjoner (40 %) og tannreguleringer (30 %) som utløser særtilskuddskravene (riktignok noe gammel statistikk fra Rikstrygdeverket - 1998 - hentet fra Ot.prp. nr. 43 (2000-2001)). Cirka 20 % av kravene var "andre krav". Resten var avslag. Nødvendighetskravet har såvidt jeg har forstått det ikke så stor betydning i praksis - i praksis er det kravene om at det må være en "engangsutgift" og at det ikke skal falle inn under utgifter det løpende barnebidraget skal dekke som dominerer.

 

Det er utgiftene til konfirmasjonsselskapet som normalt vil være de "nødvendige" utgiftene (ikke gaver). Dersom begge foreldrene avholder selskap vil begge normalt kunne kreve særtilskudd av den andre.

[Atlanterhavet]

Må seia meg mykje samd med krikkert her.

 

No kan ein like gjerne stå til konfirmasjon som 14-åring, noko kring 2/3 av konfirmantane statistisk vil gjera når konfirmasjon skjer til vanleg tid (slutten april/starten av mai). Då vert det jo han/ho som har oppsedningsåbyrgda som avgjer, og har dei henne saman vil det vel i praksis verta den har dagleg omsut som "vinn" om ein ikkje kjem fram til ei semje. Ellers vert dette den unge si eiga avgjerd, og i tillegg til lovheimelen krikkert synte til er det og same lovheimel i bornelova.

 

I praksis er det vel slik at den som meiner ei utgift er "naudsynt" legg ut, og så krev særtilskot etterpå. Då skal det lite til før ei vanleg utgift vert "naudsynt", men det kan verta dissens om kva enkeltpostar som var det. I praksis til konfirmasjon vil det vera snakk om klede og fest, og her vil eg tru vurderinga vil knyta seg til kva dette bornet kunne venta med foreldre som hadde nett DEN økonomiske stoda hans/hennar foreldre hadde, og ut frå kvar dei budde (skikkane er litt ulike frå stad til stad, veit eg). Altså, for å ta eit par ytterpunkt: Det skal vera ein temmelg skral økonomi hjå båe to før ein må seia at ikkje noko som helst skal dekkast kva gjeld fest (vert neppe nokon som helst ferietur på dei foreldra det året...), medan han skal vera godt over vanleg før ein fest i prisklassen 50000-75000 er "naudsynt". Han vil ellers verta eit VAL den eine parten sjølv har gjort, og må bera økonomisk konsekvens av sjølv. Gåver er aldri "naudsynt", dei er eigne val og kva ein "tykkjer ein må for ikkje å skjemma seg ut", har særs lite å seia juridisk.

 

Ein kan med rette seia at korkje fest eller klede på nokon måte er "naudsynt" for sjølve konfirmasjonshandlinga, men eg trur knapt ein vil vinna fram juridisk med det argumentet. Heller ikkje tannregulering eller briller er "naudsynt" om ein tolkar ordet på aller strengaste måte, og det er ingen grunn til at eit av døma skal vurderast strengare/mildare enn hine.

[Imsvale]

Takk for svar.

 

Jeg vil da visselig påstå at briller og tannregulering (av helsemessige årsaker, ikke rent kosmetiske) er langt mer nødvendig for hhv. daglig funksjon og generell helse enn en konfirmasjonsfest, som er en ren luksus samme hvor mye tradisjon det er -- en overdådig bursdagsfeiring. Det er også slik at selve konfirmasjonen er en ting, og påfølgende fest og etegilde er en helt annen. Det er jo sistnevnte som står for hoveddelen av utgiftene så vidt jeg vet.

 

Jeg sier ikke at barnet ikke skal ha konfirmasjonsfest, men at det ikke skal være så rett fram å få innvilget særtilskudd til festen når den også er svært ensidig og stort sett (90%?) for bidragsmottakers familie (geografiske utfordringer står i veien). Bidragspliktig var heller ikke selv til stede, men det kreves likevel at vedkommende skal dekke sin andel (2/3 er det vel i dette tilfellet).

 

Jeg ser da at ordet nødvendig i paragrafen i hovedsak er en vits.

 

Så over til spørsmålet om nøyaktig hva ved en konfirmasjon som eventuelt skal dekkes av særtilskuddet. Gjøres det noen forskjell her, eller går hele festen inn under ett, så lenge totalen er noenlunde innenfor rammene av det som anses som normalt for foreldre med en gitt inntektsgrad? Er det f.eks. mulighet til å protestere mot en bunad til 10-15 000, eller står bidragsmottaker nærmest fritt til å øse rundt seg for så å få 2/3 av utgiftene dekket?

[krikkert]

Vedtak om å pålegge særtilskudd kan påklages til NAV Klageinstans. Dersom utgiftene overstiger det som er vanlig under henvisning til de økonomiske forhold o.l. kan du påberope deg at utgiftene ikke står i forhold til det vanlige - altså at de ikke er rimelige (et annet vilkår).

 

For min del vil jeg ikke anta at en bunad til 10-15k faller inn under utgifter barnebidrag skal dekke i det hele tatt. Dette er en gave fra forelder til barn, ikke en utgift for å fostre barnet. Utgiftene særtilskuddet skal dekke må ha en naturlig tilknytning til formålet man påberoper seg berettiget til særtilskudd for.

[Atlanterhavet]

Takk for svar.

 

Jeg vil da visselig påstå at briller og tannregulering (av helsemessige årsaker, ikke rent kosmetiske) er langt mer nødvendig for hhv. daglig funksjon og generell helse enn en konfirmasjonsfest, som er en ren luksus samme hvor mye tradisjon det er -- en overdådig bursdagsfeiring.

Kor vidt konfirmasjon er rein luksus er nok temmeleg skiftande frå familie til familie, og frå stad stad. Som nemnt er det anten den unge sjølv eller den som har dagleg omsut som avgjer om den unge skal stå til konfirmasjon - med dei utgifter som normalt fyljger av det, og som foreldra skal dekkja saman som "omfram (ekstraordinær) kostnad".

 

Jeg ser da at ordet nødvendig i paragrafen i hovedsak er en vits.

"Naudsynt" vil i praksis seia "naudsynt for ikkje å gjera annleis enn kva som er vanleg i Noreg, ut frå kva foreldra sin økonomi tåler". Kor vidt det er ein vits eller ikkje vil nok skifta litt etter kven som ser og vurderer.

 

Så over til spørsmålet om nøyaktig hva ved en konfirmasjon som eventuelt skal dekkes av særtilskuddet. Gjøres det noen forskjell her, eller går hele festen inn under ett, så lenge totalen er noenlunde innenfor rammene av det som anses som normalt for foreldre med en gitt inntektsgrad? Er det f.eks. mulighet til å protestere mot en bunad til 10-15 000, eller står bidragsmottaker nærmest fritt til å øse rundt seg for så å få 2/3 av utgiftene dekket?

Det er MOGELEG å protestara på nett kva som helst, kor vidt ein vinn fram er noko anna. Eg vil tru det i praksis vert stort fokus på totalkostnaden og koss han høver med andre sin totalkostnad. "Andre" vil då seia andre foreldrepar med same totale innkome og busett i same område.

 

Kva gjeld bunad vil eg tru det er ganske avgjerande koss hine konfirmantane på staden gjer. Stiller eit fåtal i bunad, peikar det mot at det vanlege er å få mindre kostbare klede, og at når hin parten då har avgjort bunad, ligg det eit klårt gåveelement frå eine parten innebakt når ein ikkje har vorte om slike klede. Eit element som må trekkjast ut før ein deler og erstattast av pris på klede som er vanlege i området. Er det derimot slik på staden at (mest) like mange gutar stiller med bunad som utan bunad (og her vil nok og tillegget "når foreldra har den økonomien dei har, totalt sett" koma med i vurderinga), vil det vera eit sterkt argument for at dette er ein naturleg del av konfirmasjonskostnaden.

 

Altså: Den som har dagleg foreldreomsut har ikkje fridom til å gjera kva som helst og binda hin parten, men har full fridom til å gjera kva vanleg er på staden ut frå foreldra sin samla økonomi, og så krevja deling etter same reglane som anna fostringstilskot. Så langt og ikkje lenger kan ein krevja deling og venta å verta høyrd. Går ein lenger vert det ei sjølvvalgt gåve, og då må ein og vera budd på å ta kostnaden sjølv. Post for post må vurderast ut frå dette.

 

Framgangsmåten ved klage ser eg krikkert har nemnt alt som treng nemnast om.

[The Avatar]

Jeg ser da at ordet nødvendig i paragrafen i hovedsak er en vits.

"Naudsynt" vil i praksis seia "naudsynt for ikkje å gjera annleis enn kva som er vanleg i Noreg, ut frå kva foreldra sin økonomi tåler". Kor vidt det er ein vits eller ikkje vil nok skifta litt etter kven som ser og vurderer.

 

Men eg vil tørre påstå at det burde være ein stor forskjell på kva som er vanlig for barn å ha, kontra det som skal definerast som naudsynt.

 

Det er heilt vanlig at alle 15 åringar har mobiltelefon, men det er vel ikkje noke som barnet må ha. Internett på den andre sida kan ein nok argumentere med at er naudsynt på grunn av skule og utdanning. Bettyr dette at definisjonen av naudsynt er opp til kvar enkelt saksbehandler å burdere? (Sidan lova ikkje har ein definisjon på naudsynt).

 

Dersom intensjonen med lova er at foreldra skal strekke seg så langt som mogleg for at barna skal ha rett til å skaffe seg dei samme tinga som gjamnaldrande barn har, så burde ikkje ordet naudsynt blitt brukt.

 

Min definisjon av naudsynt går i alle fall meir på praktiske ting som helse og utdanning. Barns helse og utdanning (fremtidsretta ting) skal ikkje gå på bekostning av foreldra si krangling om penger.

 

Amerikanerane har vel denne "sweet sixteen" feiringa av 16 års dagen som mange tar svært alvorleg. Vil utlegg til ein slik kjempestor bursdagsfest gå innanfor eit slikt naudsynt særtilskudd?