Kjøpe bil i Sverige, og bringe til Norge

[DaddyYankee]

Heisann

 

Vet at vi nordmenn må ut med mye avgifter for å registrere en utenlandsk bil i Norge. Men fikk nylig høre av en bekjent at en svensk registrert person som har en svenskbil, kan bruke bilen sin i Norge, hvis han flytter hit. Og dermed slipper han å betale alt av avgift, men det finnes et krav på at bilen ikke må bli solgt innen tre år. Stemmer dette?

[vidarkri]

Du har nok ikke fått vite hele sannheten. Det er en tidsbegrensing på dette. Hvis du blir tatt etter denne perioden kjørende i den svenske bilen så må den fortolles. Det gjelder altså hvis du har Norsk bostedadresse og kjører svenskregistert bil registrert på deg.

[1245112654122755325882462]

Det her er easypeasy men alikavell litt risky og trikse med, det du også kan gjøre er at du får deg en addresse i sverige, finnes mange som gjerne stiller en postboks til disposisjon og oppgir til skatte og avgiftsformynderiet at du bor her mer en 50% av året, dem gangene du blir stoppet i Norge med svensk bil oppgir du det til informasjon, og du var bare hjemme på "besøk"

[Atlanterhavet]

....dem gangene du blir stoppet i Norge med svensk bil oppgir du det til informasjon, og du var bare hjemme på "besøk"

Nei, så enkelt er det nok slett ikkje .

 

Sidan me sjølv er busette i utlandet og køyrer bil registrert i utlandet har me måtta setja oss godt inn i regelverket her. To ulike regelsett gjeld når ein køyrer utanlandsregistrert bil ein eig sjølv, eitt om ein bur fast utanfor Noreg, eitt annan om ein mellombels bur/oppheld seg i Noreg.

 

REGELSETT 1

For å verta rekna som "bur fast utanfor Noreg" må ein fylla eit av desse krava:

a) Korkje ha arbeid, familie (= ektefelle/born under 18) eller bustad i Noreg og altså ikkje vera registrert i norsk folkeregister

b) Ha familie utanfor Noreg, og vitja han minst ein gong pr månad.

c) Ha arbeid i Noreg, men ikkje familie her, og i tillegg anten 1) overnatta i utlandet og difor køyra over grensa kvar dag, eller 2) ha bustad i utlandet som han anten eig eller leiger på kontrakt lengre enn eitt år, større enn evt norsk bustad, og overnatta i den utanlandske bustaden minst 186 netter pr år. I siste tilfellet kan ein ikkje eiga bustad i Noreg, berre leiga.

Vanleg personnummer kan ein aldri ha for å fylla desse krava. Om ein fyller punkt b) eller c) kan ein ha D-nummer i folkeregisteret.

Fyller ein person ein av reglane i regelsett 1 kan han alltid ta bilen over norskegrensa. Bilen kan aldri vera i Noreg meir enn 12 månader.

 

REGELSETT 2

For å verta rekna som "opphalda seg mellombels i Noreg" må ein kunne prova at ein er i Noreg pga arbeid eller skule, og ikkje kjem til å vera her meir enn 364 dagar (ikkje har skuleplass/arbeidsvtale lengre, ikkje har lengre husleigeavtale). Ein kan ha D-nummer i folkeregisteret, men ikkje vanleg personnummer. Etter periodeslutt kan ein ikkje på ny ta same bil registrert på same eigar til Noreg att under regelverk 2 (men altså gjerne under regelverk 1). Ein kan søkja om ein (og berre ein!) periode til om ein har (særs) saklig grunn, i praksis må han ha kome på etter at ein kom til Noreg. Det kan då setjast som vilkår at det vert stilt garanti for avgifter.

 

Korkje under regelsett 1 eller regelsett 2 kan andre enn eigaren sjølv køyra bilen, og han kan (sjølvsagt) ikkje seljast utan særskilt løyve og oppgjer av avgifter. Løyve er det mest automatikk i å få under regelsett 2 etter eit halvår i Noreg. I prinsipp skal då bruksfrådraget reknast til ein kom til Noreg, ikkje til salsdagen. Det er likevel lett å få løyve til å rekna det salsdagen om ikkje tollvesenet luktar "planlagt sal før du kom", ein må berre hugsa å be om det i søknaden.

 

I tillegg til dette finst det reglar for køyring for av utanlandsk registrert firmabil i firmaet ein er tilsett i (søknad, må vera naudsynt til konkrete oppgåver, kan ikkje nyttast over 183 dagar i eit kalenderår i Noreg, må provast vera køyrt meir i utlandet enn i Noreg ved utførsle), køyring av leigebil (søknad på grensa, maks 42 dagar, sjåføren må sjølv køyra bilen ut av landet), køyring av bil for ein annan (søknad, kan løyvast for ein direkte tur utan stopp for anna enn å sova frå grensepunkt til grensepunkt om "sakleg grunn"), køyring av utanlandsk bil når bileigaren sit på passasjersetet, har lovleg førarkort og kan overta køyringa (OK om bilføraren sjølv fyller regelverk 1 eller 2, om bileigar er ukjend eller mellombels sjuk har ikkje noko å seia) og litt anna.

 

Det er alltid føraren sjølv som – på staden – skal prova retten til å køyra bilen utan fortolling om spørsmålet kjem opp. Kan ein ikkje det ved ein kontroll, kan bilen kverrsetjast ("beslaglegges") og skilt fjernast på staden. Ein kan difor ikkje, slik Priim seier, berre "oppgje" ei utanlandsk adresse. Ein må anten kunne leggja fram prov på at ein er busett i utlandet (utanlandsk registrering) + leggja fram prov på at ein eig bustad på den adressa eller leggja fram ein signert leigekontrekt, kor det går fram presist kva ein leiger i utlandet og for kor lang tid. Tollvesen/lensmann kan alltid mellombels kverrsetja bilen om dei er i tvil om opplysningane er ekte/rette, med mindre ein stiller garanti for mogeleg sum avgifter.

 

Hugs: Å prøva å lura den norske staten for skattar/avgifter han etter norsk regelverk har rett til er alltid å rekna som eit heller alvorleg brotsverk! Straffa står i stil med det, og skatten/avgifta du prøvde å unndra kjem i tillegg, med renter. Så lenge ein påviseleg HAR køyrt ein ikkje-avgiftsrekna bil på norske vegar utan å prova du hadde løyvet i orden forfyljger avgiftskravet deg til det er gjort oppgjort, i heile EU/EØS og nokre gonger lengre enn det.