The Avatar

Apple kan/vil ikkje hjelpe ettersom dei ikkje kan vite om telefonen er lovleg kjøpt eller stjelt. Det som i følgje Apple er framgangsmåten for å låse opp organisasjonskopla telefonar med MDM løysing er at det er bedrifta som må ta kontakt med Apple, ikkje brukaren. Merk at det er også eit andre alternativ for bedrifter og det er å låse telefonen med brukartilkopla der telefonen er låst til den tilsette sin personlege Apple-ID og har "hvor er?" funksjonen aktivert. Også ved slik låsing er det arbeidsgivar som mp kontakte Apple for å fjerne sperringa.

Sjølve førarkortet er gyldig, spørsmålet er om du også tok grunnutdanning for persontransport i militæret. Eg er usikker på om du kan få køyreseddel utelukkande på bakgrunn av vandel- og helseattest eller om du også må dokumentere at du har grunnutdanning for persontransport når du er under 24 år. Du har gyldig klasse D sertifikat, men med mindre det er eigne unntaksreglar for dei som har tatt klasse D gjennom militæret så oppfyller du ikkje dei vanlege krava til å jobbe som yrkessjåfør på buss sidan du då enten må ta yrkessjåførutdanning eller være over 24 år.

Det er fint mogleg å få til dette, andre har hatt arbeidsveka si på flyplass før. Men det krever ein del arbeid for flyplassen/flyselskapet å legge til rette. Kravet om kurs og sikkerheitsklarering kan ivaretakast ved at du ikkje får gå fritt inne på flyplassen og at det alltid er nokon som må være der for å ha ansvaret for deg. Sidan dette ikkje er eit A4 opplegg så vil eg på det sterkaste anbefale at du tek kontakt med enkeltpersonar, som til dømes flyplassjefen, fartøysjefen (piloten), eller andre personar innafor flybransjen. Prøver du å ringe til firmaet via vanleg kundekontakt så vil du i mykje større grad få nei som svar fordi personen som svarar deg ut ikkje har myndigheit til å gi noko anna svar. Snakkar du med ein bestemt pilot eller flyplasstilsett så er det mykje større sjangs for at han eller ho seier at du skal få følge dei på jobb ei veke, og då vil også mykje av det praktiske ordne seg.

Det finnes hjelpemiddel til dette som f.eks. https://conta.no/timepriskalkulatoren/ Der sett du inn den årslønna du vil ha, kor mykje du skal jobbe, kostnadane du vil få, og kva forteneste du må ha i firmaet for å investere i nødvendig utstyr. Så bruk av eige utstyr må du definitivt ta høgde for. Merk at sjølv om du leiger deg ut i staden for å være tilsett så kan du sikre kontinuitet i arbeidet gjennom å leige deg ut over ei lengre periode, som f.eks. eit år, eller at avtalen gjeld f.eks. 200 faktuerbare timar. Særleg om du må gjennomføre store investeringar for å kunne gjere jobben, alt frå PC, programvare, og kanskje også tenestebil så bør du sikre deg at du har avtalt ein rett til å få betalt for eit vist minimum av arbeidstimar for å kunne forsvare investeringane dine. Om organisasjonen ynskjer å berre leige deg inn time for time så er det du som må ta all risikoen, deriblant risikoen for at du utan forvarsel står utan inntekt. Då seier deg seg sjølv at du må prise deg sjølv tilsvarande mykje dyrare for å kompansere for risikoen. Sjølv om du må bære ein større risiko dersom du leiger deg sjølv ut som frilanser så er sjølvsagt fordelen at dersom det går bra så sitter du igjen med mykje meir av pengane. Blir du tilsett så vil timelønna bli lavare (blant anna fordi arbeidsgivar også må dekke dei sosiale kostnadane), men forutsigbarheita og rettigheitene dine ved f.eks. sjukdom vil være betre ivaretatt om du er tilsatt.

Regelverket er litt ullent når det gjeld sikring av skråningar. Det du viser til frå TEK17 gjeld nok meir der nivåforskjellen går rett ned, altså frå ein balkong eller ein platting der det er meir enn 0,5 meter ned. Det sagt så er det nok meir relevant å dra fram § 8-3, 3. ledd, punkt b: Hovudregelen er at nivåforskjellar skal sikrast for å hindre personskadar. Av preaksepterte ytingar så betyr det at der det er fare for å falle meir enn 3 meter skal det sikrast med gjerde eller tett vegetasjon, og på tilsvarande måte skal nivåforskjellar over 0,5 meter sikrast om det er fare for falle på hard underlag som stein og betong. For din del vil du kunne argumentere med punkt 2 ettersom det er ein veg nedanfor skråinga som nok må reknast som hard underlag også om det er snakk om ein grusveg. Det som er utfordrande er at det i forskrifta er tenkt meir nivåforskjellar som i vertikal retning, der skråning eigentleg ikkje er detaljregulert. Eg har eigentleg to råd til deg. Enten så gjer du slik som styret indirekte har oppfordra deg til, du melder inn saka som ei HMS-sak der du viser til "TEK17 § 8-3, 3. ledd, punkt b: Nivåforskjeller skal sikres slik at fallskader forebygges", og at denne skråinga må fallsikrast. Det andre rådet er at du gir faen og berre setter opp eit gjerde, jamfør burettslagets praksis med å akseptere at rettningslinjen har sklidd ut og at burettslagets styret ikkje har tatt tak i sakene der andre har gjort tiltak som det ikkje har vært søkt om. Så lenge du argumentere med sikkerheitsomsyn så vil styret måtte starte med å rydde i dei gamle gjerdesakene der "ulovlege" gjerder har blitt satt opp av andre grunnar. Her viser vel styret ganske greitt at det er ein stilletiande aksept for å gjere ting utan å ha søkt, og at der det blir gjort tiltak som ikkje er søkt om så maktar ikkje styret å gjere tiltak. Eg vil også legge til at slik som eg oppfattar det du siterer frå styret så er nok bekymringa frå styret fyrst og fremst retta mot at du skal gjerde inne eit disponibelt areal som teknisk sett er fellesareal, og at du på den måten tileignar deg eit fellesareal som privat område der ingen av dei andre medeigarane i burettslaget får tilgang. Altså at det området du ser på som ditt uteareal utanfor di eining strent tatt ikkje er ditt uteareal. Eg synes det virker veldig som at styret eigentleg mistenker deg for å bruke fallsikringsargumentet som unskuldning for å sette opp eit ekstra høgt gjerde for å lage eit privat og skjerma område på fellesarealet. No veit eg ikkje kva slags type rekkverk du hadde tenkt å sette opp, men ei mogleg løysing kan kanskje være å foreslå at du setter opp eit luftig rekkverk eller eit glasrekkverk, på den måten vi du få sikra skråninga mot fallskader samtidig som at styret ikkje kan anklage deg for å ville sette opp ein vegg for å skjerme ditt uteområde frå naboane.

Det mest avgjerande er vel kva som eksakt står i parkeringsvilkåra. Grunneigar kan bestemme om maks to timars parkering skal tolkast frå alt frå ei snill tolking om at det er nok å ha oppsyn med bilen minst kvar andre time, til ei streng tolking av at det er parkering i maks to timar per døgn. Det sagt så har dei fleste (offentlege) parkeringsselskap relativt like parkeringsvilkår, eller rettar sagt at dei følgjer parkeringsforskrifta og tilhøyrande regelverk om parkering. Reint praktisk så blir det då opp til kvar enkelt parkeringsvakt å vurdere om det er grunnlag for å ilegge gebyr, og deretter om parkeringsselskapet har innhenta nok dokumentasjon til å oppretthalde gebyret ovanfor parrkeringsklagenemda om gebyret blir innklaga. Mine tankar er at så lenge du har frigjort parkeringsplassen slik at nokon andre kunne ha parkert der så har du oppfylt parkeringsvilkåra så lenge ikkje anna er spesifisert. Altså at du som minimum må ha fjerna bilen heilt vekk frå oppstillingsplassen slik at det i det minste er ein teoretisk muligheit for at ein annan bilist kunne ha perkert der, å berre flytte bilen internt på oppstillingsplassen er etter mitt syn ikkje nok. Eg tenkjer også at det heller ikkje er nok å berre køyre ut av oppstillingsplassen om du fortsatt står i vegen for at andre skal kunne parkere. Om du står på gateparkering så bør du etter mitt syn svinge ut av parkeringsplassen og deretter køyre to plassar fram før du rygger og parkerer på nytt. Om du berre køyrer ut i vegbana og deretter rygger deg på plass igjen så har du etter mitt syn ikkje frigjort plassen fordi ein eventuell anna bil treng å bruke den plassen du okkuperer i vegbana for å kunne rygge seg inn på gateparkeringa. Men har du køyrt ei runde rundt kvartalet eller tilsvarande så synes eg at det er innafor, då har andre fått reell muligheit til å parkere de og kjem du tilbake og ser at plassen du stod på blitt tatt i mellomtida så parkerer du på ein annan ledig plass. Det som er spørsmålet er kva som kan bevisast. Sjølv om det i teorien er nok å køyre ut av oppstillingsplassen og så tilbake igjen så vil du på denne måten lett ende opp på nøyaktig same plass og med nøyaktig lik ventilplassering, i så tilfelle vil nok parkeringsselskapet bli trudd når dei hevdar at bilen ikkje har blitt flytta på. Mange vil nok også kunne sleppe unna med å berre flytte bilen nokre centimeter for å få ei anna ventilstilling fordi parkeringsselskapet ikkje kan bevise du ikkje har forlatt parkeringsplassen i mellomtida. Eg tenkjer at så lenge @plankeby køyrer ei runde og i tillegg parkerer motsatt veg så har du oppfylt både lovens bokstav men også formålet med parkeringsreglane. Om du likevel får gebyr så har du i alle fall nok som talar til din fordel at det blir vanskeleg for parkeringsselskapet å bevise at du har brutt parkeringsvilkåra. Om du er såpass pertentleg så har du nok ingenting å frykte sjølv om du sikkert må pårekne at parkeringvakta mistenker deg for å berre å ha snudd bilen utan å køyre ei runde.

Det er stor forskjell på å lage budsjettmiddag for å spare pengar, kontra å lage billig middag om ein står på bar bakke med berre ein 50 lapp. Det er dyrt å være fattig, så om ein ikkje har råd til å kjøpe ein smørpakke så må ein klare seg med billeg matolje eller kanskje droppe fettet heilt. På same måte er det ofte dyrare å kjøpe i lausvekt eller små pakkar, så sjølv om det er billegare per middag å kjøpe ein stor potetsekk så hjelp sjølvsagt ikkje det om ein ikkje har råd til å kjøpe ein heil sekk. For å leve billig så er det viktig å klare å kome seg såpass på høgde at ein ikkje treng å handle berre ein og ein middag. Kjøper du ein stor pakke kyllingfilet så kan du lage ganske mange kyllingmiddagar om du brukar berre nokre få kjøttbitar for smaken sin del og baserer mesteparten av måltidet på grønsaker. Eit anna råd er å følge litt med i frysedisken på om det er tilbod på kraftbein. Kokar du kjøttkraft og tilsetter grønsaker så får du ein veldig smaksrik middag utan å bruke så mykje av kjøttkrafta. Resten av krafta kan du fryse ned og bruke til andre middagar.

I utgangspunket heilt einig. Men det er ikkje fullt så enkelt når politiet ikkje kjem for å ordne opp, eller politiet i staden stiller seg opp på utsida og roper ordrer om at okkupanten må gå ut. Om situasjonen blir slik så er det 3 løysingar: At politiet går inn og med makt fjernar husokkupanten sjølv om han sjølv ikkje vil. At politiet fortsetter å stå passivt på på utsida medan husokkupanten gjer akkurat som han sjølv vil. Eller at politiet startar ei forhandling om at husokkupantne skal overgi seg og kome ut frivillig. Det beste hadde vært om Ukraina hadde vært militært sterke nok til å knuse og drive tilbake dei russiske inntrengarane på nokre få dagar, men akkurat no så er ikkje Ukraina i ein posisjon til å kreve sin rett ved bruk av makt, i alle fall ikkje på kort sikt. Skal dette utkjempast og avgjerast med militærmakt så vil det ta tid. Det at det tek tid å bruke militærmakt gjer også at krigsskadane blir mykje større. For Ukrainia er det sjølvsagt ikkje noko alternativ å la russarane herje fritt. Og den tredje løysinga er å starte med forhandlingar for å på den måten få stoppa krigen raskare. Det er i verken Ukraina eller Russland sin interesse å fortsette å krige i all evigheit. Sjølv om det sitt langt inne for Ukraina å vike ein einaste centimeter, så er det i realiteten heller inga løysing å skulle fortsette å krige ned til siste mann og til landet er ubebueleg. Slik ståa er no så er det likevel ikkje livsnødvendig å forhandle, for sjølv om krigen går sakte så går det rette vegen. Grunnen til at det likevel er viktig at Ukraina har starta med å stille krav til Russland er at det gir Russland eit handlingsrom ved å vite at krigen kan avsluttast ved at dei trekk seg ut av Ukraina utan at dei blir skutt i ryggen, og at ukrainarane følg etter dei heilt til Moskva. På eit eller anna tidspunkt må også Russland tenke på si eiga overleving, og ein lovnad frå Ukraina på at krigen også kan ta slutt før alle russiske soldatar er døde gir rom for at vi kan få ein fredsavtale. Kva vilkår som blir gjeldande kjem heilt ann på krigsstatusen og kva ein kjem fram til gjennom forhandlingane. Om den som braut seg inn i huset for å stjele og voldta må velge mellom å bli i huset og kjempe mot politiet eller å trekke seg ut av huset for å bli skutt, så er det nok få som vil frivillig overgi seg til den sikre død. Det som politiet gjer i slike situasjonar er at dei brukar forhandlarar der ein overtalar husokkupanten til å kome ut og overgi seg ved å lokke med at han då kan kome frå dette med livet i behold. Det betyr ikkje at politiet tilbyr at husokkupanten skal få gå fri heilt utan konsekvensar om han overgir seg, det politiet tilbyr husokkupanten er ei straff som kan aksepterast og ein lovnad om at han skal få lov til å fortsette å leve. Eg tek på ingen måte til orde for at Russland ikkje skal måtte tåle konsekvensane av å ha gått til invasjonskrig, men at Ukraina legg fram eit tilbod om at Russland kan overgi seg utan å måtte tole å miste Moskva er eit viktig fyrste steg. Zelenskyy sin 10 stegs plan er etter min meining i overkant snill mot Russland. Punikta er grovt sett: At ein får sikra atomkraftverket Zaporizhzhia. At Ukraina får eksportere kornet sitt At det ukrainske energibehovet blir dekt. Frigjering av alle ukrainske krigsfangar og bortførte barn. Gjenopprette dei Ukrainske grensene (inkludert Krim) Russisk tilbaketrekking og stopp i fientlegheitene. At russiske krigskforbrytingar blir straffeforfulgt Miljøsannering inkludert gjenopprette sikkert drikkevatn Hindre utviding av konflikta ved at Ukraina får sikkerheitsgarantiar Og at partane signerer ei fredsavtale som stadfestar at krigen er over. Eg er kanskje særleg overraska over mangelen på krav om russisk krigsskadeerstatning sjølv om fleire av krava sjølvsagt innebærer ein kostnad for Russland.

Nokon må uansett starte ved å kome til forhandlingsbordet. Så lenge ingen av partane kjem med sine krav så er det heller ikkje eit grunnlag for å kome til einigheit. Med mindre nokon har komt skeivt ut i oversettinga så les eg ikkje dette som eit ukrainsk ultimatum om at alle punkta i 10-punktsforslaget blir oppfylt. Det er derimot eit utgangspunkt for forhandlingar. Det er også eit viktig poeng at forslaget er realistisk sjølv om Russland per dags dato ikkje kan akseptere forslaget. Hadde krava vært at Russland må bli vasallstat under ukrainsk styre så er eg einig i at det er heilt urealistisk, men uttrekking, tilbakelevering av landområder og krigserstatning er realistiske krav.

Støtter denne. Ettersom det er tidlegare arbeidsgivar til selgaren som har kontroll over telefonen så blir dette risikosport. Det er sikkert mogleg å hacke telefonen for å fjerne eller blokkere slik tilgang, men det er ikkje meininga at brukaren sjølv skal kunne fjerne denne tilgangen. Hensikta med tilgangen er at arbeidsgivar skal kunne fjernslette telefonen for å hindre at bedriftssensitiv informasjon kjem på avvege. Då seier det seg sjølv at f.eks. ein mobil-tjuv ikkje sjølv skal kunne gå inn og hindre arbeidsgivar i å slette telefonen. Løysinga her er å få arbeidsgivaren til å fjerne telefonen frå sitt administrasjonsverktøy, og det må nesten selgaren ta seg av. Det blir heilt feil om du som ein utfanforståande skal ta kontakt for å få fjerna ein administratortilgang. Fallgruvene her er mange. Den største faren er nok at telefonen du har kjøpt på eit eller anna tidspunkt blir fjernsletta utan forvarsel. Det treng ikkje å være i ond hensikt heller, det er nok at ein administrator ser at jobbtelefonen til ein tidlegare tilsett fortsatt ligg inne i systemet og at telefonen blir fjernsletta for sikkerheitskuld. Eller enda verre at den tidlegare arbeidsgivaren antek at telefonen er på avvege og i tillegg banner IMEI nummeret slik at telefonen blir heilt ubrukeleg. Det er heller ikkje gitt at selgar har rett til å selge telefonen. Er du heilt sikker på at dette er ein telefon som selgar har fått lov til å beholde etter at han/ho slutta i jobben? Om selgare fekk lov til å behalde telefonen så er det merkeleg at telefonen ikkje har blitt omregistrert og at slike tilgangar har blitt fjerna i samband med oppseiinga. Eg forstår at du har tatt i bruk denne telefonen og det kan være litt styret å heve kjøpet når du tross alt er fornøgd med telefonen og prisen, men mitt råd om du ikkje hever kjøpet er at du får selgar til å få ordna med å fjerne den eksterne administrasjonen og skaffar dokumentasjon på at det faktisk er selgaren som eig telefonen og dermed står fritt til å selge den vidare.

Einig i det å stille høge krav til både politi og helsepersonell. Den praktiske utfordringa er at når feil handling i praksis fører til yrkesforbod, som igjen fører til at ein må tilbake på skulebenken. Då ender det ofte opp med at ein går ein rundt og er redd for sin eigen jobb, og det siste ein vil gjere då er å kritisere kollegaen i frykt for å få liknande anklagar tilbake. Innafor helsevesenet så ser vi at den lovfesta opplysningsplikta ikkje fungerer som tiltenkt, fordi helsepersonellet som eigentleg har plikt til å opplyse til politiet om ein potensiell fare for alvorleg skade ikkje brukar sin opplysningsplikt fordi frykta for å bryte tausheitsplikta med medfølgande tap av autorisasjon og yrkeskarriere blir større. Det er ingen helsepersonell som får klapp på skuldra fordi å ha informert politiet om ein potensiell drapsmann, men om du informerer politiet og nokon seinare synes at grunnlaget var for tynt så risikerer du jobben din. For autorisert helsepersonell så er det ikkje vanskeleg å rasjonalisere at det er betre å ikkje seie noko og løpe ein liten risiko for at den psykisk sjuke pasienten drep seg sjølv eller eit familiemedlem enn det er å seie for mykje og miste både yrkeskarriere og kanskje også ein del av identiteten sin. Det er nok mykje same mekanismane som gjer seg gjeldande hos politiet også. Den som "sladrar" på ein politikollega blir nok ståande lavt i kurs, kanskje også blant politileiarane og er dermed mykje meir utsett for å få sjølv få beskuldningar eller bli holdt tilbake karrieremessig. Eg ser eigentleg ingen god måte å forbetre systemet på. Å legge til rette for å kunne melde frå anonymt kan være ei løysing, men når det berre er to politimenn som var på oppdraget så blir det ikkje mykje anonymt om den eine klagar på oppførselen til den andre. Og blir det opna for at også andre kan klage inn politiet anonymt så får ein nok veldig mange falske anklagar. Eg trur derfor at den einaste løysinga vil være å etablere relevante retrett-stillingar både innfor politiet og helsevesenet slik at den som mister tilliten til å utføre jobben sin får fortsatt har eit stillingsvern og ein jobb. På den måten blir ikkje fallhøgda like stor for enkeltpersonane som blir innklaga, som igjen kan gi utslag i at det blir lettare å kritisere kollegaen sin. Det som blir vanskeleg er å finne slike stillingar som ikkje blir ein gapestokk, samtidig som at stillinga ikkje må være så attraktiv at vi risikerer at politibetjentar eller helsefagarbeidarar som vil ha f.eks. kontorjobb aktivt prøver å bli klaga inn. Kan det kanskje være eit alternativ at politibetjentar som blir innklaga blir flytta over til dyrepolitiet eller liknande der dei har avgrensa adgang til å utøve vold i tenesten? Det kan være ein måte å fortsette å bruke politikompetansen til vedkommande, og samtidig unngår ein gapestokk-problematikken etter det er andre politibetjentar som aktivt vil søke slike stillingar fordi det ligg innafor deira interessefelt.

Ein grunn til at ein blandar saman Sovjet og Russland er også måten unionen vart oppløyst på. Dei aller fleste er einige i at unionen vart oppløyst fordi statane aktivt gjekk ut av unionen, den einaste staten som ikkje meldte seg ut av unionen var Russland som då vart sittande igjen med arven frå den tidlegare Sovjetunionen. Den nye russiske staten adopterte aktivt arva frå gamle sovjet medan dei tidlegare sovjetiske statane avviste all sovjetisk historikk fordi fokuset var å bygge ein ny nasjon. Til dømes Ukraina har aldri jobba aktivt for å vise fram sin del av krigsinnsatsen. Både fordi alt som skjedde under krigen var sovjetstyrt frå Moskva, men også fordi ein ikkje ville terge restane av det gamle Sovjet. Oppløysinga kunne fort blitt mykje meir blodig enn det den vart, så det var viktig at oppløysinga og frigjeringa frå unionen vart respektert. Gamle Sovjetunionen stod nok heilt på grensa til å få ein blodig borgarkrig i staden for demonstrasjonar og lausriving. Når det gjeld samanlikninga mot det Britiske imperiet så har ein mykje mindre slik samanblanding fordi sjølv i Storbritania sin storheitstid så var det heile tida presisert om ein snakka om India, Australia eller Hong Kong, eller Skottland for den slags skuld. Sovjetunionen prøvde å bygge ein nasjon der målet var at innbyggarane skulle ha så lik kultur og nasjonalkjensle som mogleg. Forsøk på på holde på religion eller anna tradisjonell kultur vart slått ned fordi målet var at alle skulle være like. Britane hadde ei heilt anna tilnærming, for sjølv om også dei innførte britisk kultur og språk til sine koloniar så var det aldri noko forsøk på å prøve å gjere egyptarar, kanadiarar og pakistanarar til "ekte" britar. Dei fekk fortsette med sitt levesett og kultur så lenge dei underkasta seg det britiske styret og oppførte seg "siviliserte" ovanfor britiske tenestepersonar.

Beklagar off-topic. Sjølv om det sjølvsagt er mange ulike grunnar så trekker du fram det viktigaste. Eit anna viktig moment for Norges sin del er at vi har små klasseskiller, og vi har eit styresett og ei samfunnsinnretning som gjer det mogleg å få til endringar utan voldsbruk. Her vil eg særleg dra fram trepartssamarbeidet der staten, arbeidsgivar og fagorganisasjonar saman har fått til eit organisert arbeidsliv der staten har tatt regien for at arbeidarane har god lønn samtidig som at bedriftene er lønnsome, som igjen gir skatteinntekter. Den andre suksessfaktoren er demokratiet der vi riktignok har ein symbolsk konge men utan at vi har hatt ein eineveldande herskar sidan småkongane i viktingtida. I tida etter svartedauen den Norge vart kraftig avfolka og det meste av det vi hadde av adel forsvant så har Norge vært styrt av Danmark eller Sverige. Ein kan sikkert seie mykje om kor bra eller dårleg det var med unionane, men ein stor fordel som vi har i dag er at klasseskillet nesten forsvant (i alle fall samanlikna med dei store klasseskilla som var i resten av Europa). Dette har blant anna ført til at dei konfliktene vi har hatt historisk sett har vært heile det norske folket mot ein utanlandsk konge. Konfliktar med danskekongen på 1600 talet kunne ikkje løysast ved å reise heile vegen til København for å lage barrikader i gatene, konfliktane måtte løysast diplomatisk gjennom brevveksling. For å dra det tilbake til on-topic. I Norge så har vi tillit til den byråkratiske prosessen og samfunnsinnordninga. Så sjølv om vi har mista tilliten til dei involverte politibetjentane så har vi tillit til at politiet som instans og Staten forøvrig har både vilje og gjennomføringskraft til å rydde opp. Kanskje også med nye rutinar som hindrar slike ting i å skje igjen. Sjølv om mange er redde for at saka blir kosta under teppet og at det ikkje blir konsekvensar for politiet, så har vi også ei tolmodigheit og forståing at den rettslege prosessen må få tid til å gå sin gang. Det sinnet som vi sitt på får sitt utløp gjennom konstruktiv behandling gjennom diskusjonar på alle nivå frå småpraten med naboen til diskusjonar på Stortinget.

Straffa for bevisforspillelse har ei strafferamme frå bøter til fengsel i 2 år. Kvar på skalaen en ender opp blir ei vurderingssak der ein også ser på kva konsekvensen kunne blitt opp bevisslettinga ikkje hadde blitt oppdaga. Det er ikkje grunnlag for å hevde at ein vanleg person hadde fått fengselsstraff for det same lovbrotet. I dette tilfellet så var ikkje beviset av avgjerande betydning ettersom hendinga uansett vart filma av overvåkingskamera, dette er nok også grunnen til at det ikkje har blitt lagt ressursar i å prøve å gjenopprette opptaket. Kor nøye politimannen var med slettinga speler heller ikkje så stor rolle, for hensikta var ikkje å fjerne videoen heilt 100%, hensikta var å gjere opptaket utilgjengeleg for han som filma. Om politimannen ville ha full kontroll på at ingen fekk tak i videoen så kunne han ha stjelt heile telefonen. Det som er den verkeleg store skandalen når det gjeld slettinga av videoen er at det blei mykje vanskelegare for Simensen å bevise kva som hadde skjedd, blant anna fordi det berre er politiet som kan hente ut opptaka frå overvåkingskameraet. Denne saka kunne veldig lett endt opp med at Simensen aldri hadde blitt trudd og at ingen hadde sikra overvåkingsvideoen før også den hadde blitt sletta.

Er ikkje dette eit typisk eksempel på framandfrykt som viser seg i form av rasisme? Framandfrykt og rasisme er ganske likt, men det er ikkje heilt det same. Det er f.eks fint mogleg å gå rundt og hate Bergensarar fordi dei drikk brennevin og bannar, men samtidig ha eit unntak for den snille Bergensaren som ein har som nabo, for akkurat denne naboen kjenner du jo og veit at det er ein skikkeleg og veloppdratt kar, det er alle dei andre bergensarane som du ikkje kjenner som er problemet. I tillegg så støttar eg det som alt er påpeikt. Ein treng ikkje nødvendigvis å være rasist sjølv om ein seier rasistiske ting. Enkelte folk er berre drittsekkar som seier det som til ei kvar tid er mest sårande. Kontrollspørsmålet er om det berre er rase som han er opptatt med, eller om han også harselerer med kvinner, muslimar, homofile, osv. Og til slutt vil eg legge til at sjølv ein hardbarka rasist er ikkje programforplikta til å udiskriminerande hate alle heilt likt. Det går heilt fint ann å være både venn og kjæreste med personar som ikkje delar ditt verdisyn. Sjå berre kor mange ektepar som finnes der dei stemmer på heilt ulike parti i kommunevalget. Ein som stemmer på Rødt kan fortsatt være glad i ein som stemmer på Demokratene, i alle fall om dei også har andre ting å snakke om enn å krangle om politikk.

Det er godt mogleg bildet er ekte, i fjor regna det 9 mai i Moskva så dette bildet kan stamme frå fjorårets parade som då også forklarar Z-en. Det sagt så er uansett konteksten viktig. Denne tanksen har heilt sikkert ikkje blitt vist fram som eit eksempel på russisk militærmakt. Det ser ut til å være ein versjon av T-18 eller MS-1 tanks, altså ein av dei fyrste sovjetutvikla tanksane. Dette er nok ein 100 år gamal veterantanks som ein ønsker å vise fram. Altså litt på same måte som når vi i Norge lar veteranbilar delta i 17 mai toget, poenget er ikkje å vise fram dei nyaste bilmodellane, det er mest for spesielt interesserte å vise fram godt vedlikeholdte køyretøy som det ikkje finnes så mange igjen av, og som mange nok har eit vist nostalgisk forhold til.

Eg synes det er veldig rart at ein tviheld på tradisjonen med å ha militærparade når ein ikkje er i posisjon til å imponere med mengda av krigsmateriell som kan visast fram. Her framstår det russiske militæret som litt nakne, og det dannar utvilsomt eit grunnlag til å spekulasjonar om kor militært svekka Russland har blitt. Uansett om Russland har lidd store eller små militære tap så er det lite lurt å bekrefte det gjennom ein litt pinleg militærparade, for det er ingen grunn til å tru at Putin ikkje ville vist fram masse moderne tanks og anna krigsmateriell om det var mogleg. Hadde eg vært Putin så ville eg definitivt brukt krigen som ei unnskulding for endre tradisjonen med militærparade til å innføre f.eks. folketog, konsert, eller anna markering med mindre militært preg. Alternativt å bytte ut den endelause paraden med militærekøyretøy til å ha berre nokre få militære køyretøy i ei slags oppvising på den raude plass. På den måten hadde det ikkje vært innlysande at mangelen på tanks i gatene var på grunn av store tap i Ukraina eller på grunn av at ein har valt å markere dagen på ein litt anna måte.

Du burde nok presse litt meir på som reklamasjonssak ja, det er ikkje sikkert det er noko å hente sidan det er litt uklart kvar feilen eigentleg ligg. Det kostar ingenting å ta saka til mekling hos forbrukertilsynet så det er jo verdt eit forsøk. Om du tek den enklare løysinga og berre betalar for å få bytta ut flisa så ville i alle fall eg sterkt vurdert å gi jobben til eit anna firma. Både fordi eg hadde vært generelt skeptisk til kvaliteten og kundebehandlinga til firmaet du brukte, men også fordi at å få inn nye fagfolk kan gi deg nye opplysningar om kvaliteten på resten av arbeidet som er utført. Angåande det at du slo hol i flisa i staden for at den sprakk. Det tyder som sagt på at det er hulrom under flisa. Har du prøvd å banke på dei andre golvflisane for å høyre om det kan være hulrom også under dei andre flisene? No har du funne ei flis som ser ut til å berre være limt langs kanten og ikkje under heile flisa, det kan kanskje være grunnlag for å vurdere om det kan være fleire fliser som ikkje er ordentlig limt fast, potensielt kan du ha funnet symptomet på eit langt større og dyrare problem.

Det viktigaste kriteriet er korleis skaden har oppstått. Det er nok mange som du seier som ringer forsikringsselskapet sitt etter å ha knust mobilen og lurer på om det er dekt, og etter litt utspørjing så viser det seg at mobilen ikkje har fått skade som er dekt av forsikringa likevel. Ei reiseforsikring dekkar vanlegvis ikkje reine uhell som at man har mista telefonen. Reiseforsikringa dekker vanlegvis berre tjuveri og skader som er eit resultat av reiseaktiviteten som tapt bagasje, at telefonen blir skada som resultat av at du kjem utfor ei anna ulykke som ein kollisjon, og liknande. Så om du ringer forsikringsselskapet og fortell at du har mista ned mobiltelefonen så vil du få avslag. Det kan likevel være at du er dekt av reiseforsikringa om mobiltelefonen vart knust på grunn av eit anna uhell som til dømes eit fall eller liknande. Reiseforskringa dekker ikkje uhell, men du kan ha dekning på reiseforsikringa dersom du sjølv har blitt utsatt for eit uhell som igjen førte til at mobilen knuste, som til dømes at nokon har skubba deg slik at du mista telefonen. Om du ikkje har eiga mobilforsikring så er det vanlegvis berre innboforsikringa som har forsikring som dekker plutselege skader. Avhengig av kva innboforsikring du har så kan det være ein høg eigenandel, men har du innboforsikring så er det uansett heilt uproblematisk å ta ein telefon for å få sjekka om du har forsikringsdekning og kva du eventuelt må betale.

Veit du kva membran som er brukt? Om det er brukt banemembran (plast) og ikkje smøremebran så kan det også være aktuelt å vurdere bytte ut heile flisa. Det vil gi det beste resultatet. Holet er ikkje så veldig stort så det funker nok heilt greit å fylle igjen, men det blir ikkje like slitesterkt. Er det forresten aktuelt å reklamere på dette? Ser at du nok skriv at flisen har fått ein kakk, det er vanskeleg å bedømme utifrå billeta men eg forstår det då kanskje slik at du ikkje mistenker feil ved verken flisa eller måte flisa er lagt på? Vanlegvis så vil fliser sprekke om du mister harde gjenstandar i golvet, det skal eigentleg ikkje være hulrom under flisene som muliggjer ein slik skade. Så reklamasjon mot flis-selgaren eller handtverkaren kan være eit alternativ. Og så må du sjølvsagt heller ikkje gløyme at det kan være aktuelt å sjå om du har forsikring som dekker dette. Det blir sjølvsagt ei litt dyrare løysing å ta det på forsikringa men samtidig er eit nytt bad ei stor investering, og det kan ha stor betydning for eigedomsprisen at du ikkje må oppgi at badet kan ha ein membranskade.

Her har du kom skeivt ut basert på kva du sjølv synes er best, og med der resultat at du har plassert deg sjølv mellom to stolar der ingen blir fornøgd. Det er mulig å avtale fleksible ordningar med arbeidsgivar, men i utgangspunktet er reglane veldig enten eller. Så enten må du følge systemet, eller så må du gjere ein avtale med arbeidsgivar for å finne fleksible ordningar. At du jobbar 11,5 time frå heimekontor samtidig som du er heime med sjukt barn eller jamstilt med at du tar med barnet på jobben og i tillegg jobbar overtid. Her mp du velge om du brukar dagen på å arbeide eller på å passe barnet. Prøver du deg på begge delar så vil du sjølvsagt også svikte på begge områda

Delvis einig. Trafikkanten må sjølvsagt få tid til å registrere utrykkingskøyretøyet og tid til å finne ein forsvarleg måte å vike på slik at utrykkingskøyretøyet kjem seg fram på ein trygg måte. Men eg er ikkje eining i at det er akseptabelt at trafikkanten tek seg god tid. Det som står i forskrifta er: Dette medfører sjølvsagt ingen plikt til å vrenge bilen opp på fortauet eller bråbremse og stanse på ein bakketopp, men ein del av det å skulle gi fri veg når det blir varsla med blinkande blått lys er jo at ein skal gi fri veg så raskt som råd. Ein gir ikkje fri veg for utrykkingskøyretøyet om ein fortsetter å gå/køyre som om ein ikkje har oppdaga blålysa. I køyreopplæringa så lærar ein at når ein ser blålys så skal ein vise at ein har registrert blålysa ved bruk av plassering, blink-/bremselys og fartsavpassing, men at ein ikkje skal stoppe ein stad der utrykkingskøyretøyet ikkje har oversikt til å passere på ein trygg måte. I enkelte tilfeller er det til og med innafor å bryte fartsgrensa om det er beste måten å gi fri veg på, som til dømes om ein er på ein lang veg med midtdelar og nærmaste lomme ligg eit stykke lengre framme. Eg vil påstå at det er motsatt. Det meste av private opptak slike hendingar blir vel spredd ut til andre? Kanskje ikkje via nyheitskanalar, men det er også litt av problemet. Blir videoen sendt til ein nyheitskanal så blir det tatt ei redaksjonell vurdering på om videoen kan offentleggjerast og kor omfattande videoen då eventuelt må sensurerast før publisering. Det må være svært få som står og filmar til dømes arrestasjonar som ikkje har til formål å sende eller vise videoen til andre? Dette gir uansett ingen rett til å kreve sletting av ein elles lovleg filma video, men eg tenkjer at det er innafor at politiet stiller spørsmål og opplyser om regelverket som ein del av sitt førebyggande arbeid. (Litt på same måte som at politiet snakkar med menn som tar med seg veldig fulle damer til taxien, for sjølv om det ikkje har skjedd ei voldtekt enda så kan ein være med å forebygge voldtekt ved å spørre dama nokre enkle kontrollspørsmål).

Det er snakk om å klare seg på lite i under tre veker, for å då få betre råd etter lønningsdag. Sannsynlegheita for å få mangelsjukdommar er liten. I teorien kan trådstartar til og med faste fram til lønningsdagen om han er bestemt nok på å ikkje be om forskot på lønn eller låne pengar. PS. No er der forresten sesong for dugnadar over heile landet, så det er gode muligheiter for å finne seg ein dugnad der det blir servert gratis kaffe og kaker (og samtidig være med på ein nyttig og sosial aktivitet).

Dessverre er det mykje praktiske forhold som er til hinder. Ein ting er kven som skal ha ansvaret om nokon blir sjuke eller døyr av maten (sjølv om sannsynlegheita for akkurat det er ganske lav), det som er mest problematisk er nok at verken butikk eller produsent ønsker at maten skal selgast billeg eller være heilt gratis. Dei dei ønsker er at kundane kjøper mat med god holdbarheitsmargin til fullpris og heller kastar maten heime. Det er sjølvsagt dårleg butikk om alle kundane kjøper ost og biff i "billigforpakning" som er ferdig modna når best før datoen er der, og ikkje kjøper produsentens eksklusive modna produkt i spesiell emballasje til dobbel pris fordi biffen er mørna på fabrikk. Det å selge maten til private forbrukarar til redusert pris er ei mellomløysing der reklameverdien som miljøansvarleg butikk gjer opp for det økonomiske tapet. Sidan det er relativt få produkt som kjem i datohylla så skapar det også ein konkurranse med kundar som aktivt oppsøker butikken for å kjøpe billege datovarer, og disse kundane kjøper ofte nokre produkt til fullpris i tillegg når dei fyrst er på butikken. Dei store mengdane med datovarer er meir problematisk fordi slike mengder må ofte tilberedast og serverast frå institusjonar eller resturantar for å få unna mengdene med mat, og då er det plutseleg institusjonen eller restauranten som må sitte med ansvaret dersom ein kunde eller pasient blir sjuk av maten som blir servert. Privatpersonar kan ete så mykje rotten og forgifta mat dei berre vil i sin eigen heim, problemet oppstår når du som restuarantgjest blir matforgifta under eit restaurantbesøk, eller at ein pasient på omsorgssenteret døyr fordi kjøkkensjefen har spart nokre kroner på å ta imot eit parti kyllingbryst som har passert siste forbruksdag.

Einig i at det er beleileg, men om vi legg til grunn at politiet snakkar sant og det var omsynet til personvernet til Simensen som var grunnlaget for sletting så skjønnar eg at tanken var at Simensen sikkert ikkje ville likt å få ein video der han er i klammeri med politiet publisert til alle vennar og familie. Tanken om at kameraovervåkinga på bensinstasjonen uansett hadde fått med seg det som skjedd var nok også rasjonell nok. Sjølv om videoen ikkje hadde blitt sletta så er det tvilsomt at ein video til frå den vinkelen hadde vist noko anna enn overvåkingsvideoen. Det som var ideotien her (i tillegg til den urettmessige slettinga) var måten det vart gjort på. Videoen burde openbart uansett ikkje blitt sletta før ein var sikker på at overvåkingskamereat fanga opp situasjonen og at det fantes eit opptak. Ved å slette mobilvideoen så tidleg i hendingar så hadde ein ingen garanti for at overvåkingssystemet på bensinstasjonen var i drift.