The Avatar

Reinholdsbransjen har alminneleggjort tariffavtale og har derfor minstelønn på 227,54 kr pr dags dato. Før 1 november var minstelønna 216,04 kr. Dersom du er fagorganisert så er det enklaste staden å skaffe hjelp. Det er lettare om bedrifta også er organisert slik at du er underlagt tariffavtale, men det betyr ikkje så mykje når det kun er snakk om lønn som i denne bransjen har minstelønn. Eit anna alternativ er arbeidstilsynet som fører tilsyn med mellom anna reinholdsbransjen for å påsjå at dei følger regelverket. Det er likevel ein tyngre veg å gå sidan du ikkje kan forvente at Arbeidstilsynet kaster seg rundt på bakgrunn av melding frå ein tilsett. Dokumentasjon er viktig, så ta utskrift av lønsslippane. Neste spørsmål er om du enkelt og greit var fått feil timesbestaling, eller om det her også er ueinigheit om kor mange timar du skal ha betalt for? Differansen på timeslønna er så liten at feilen fort kan skuldast at du deler bruttolønna på eit anna timetal enn det arbeidsgivar har lagt til grunn. Du kan også kreve inn pengane sjølv ved å sende betalingskrav til arbeidsgivar. Arbeidstilsynet har ei fin oversikt her: https://www.arbeidstilsynet.no/lonn-og-ansettelse/lonn/manglende-betaling-av-lonn-og-feriepenger/nar-arbeidsgiver-ikke-kan-betale/#:~:text=Hvis du ikke får utbetalt,ukes frist til å betale.

Min erfaring er at det er stor forskjell på kva beteninga gjer i praksis. Alt frå å gå over varene i posen og kryssjekke mot kvitteringa, til at dei kjem springande for å låse opp kassa slik at eg kan betale utan å eingong sjå på kva eg har lagt i posen. Profileringa er nok mest avhengig av beteninga sin vurdering av kunden, og i liten grad algoritme styrt.

TV2 driv berre med TV, NRK driv med mykje meir som radio og ikkje minst stor satsing på å produsere eige innhold. Det er derfor ikkje heilt samanliknbart å samanlikne mot NRK om ein ikkje skiller ut dei NRK tilsette som berre jobbar med TV. Så er det sjølvsagt heilt på sin plass å diskutere kva NRK skal drive med (eller i det heile tatt). På det spørsmålet er det mange ulike meiningar frå at NRK utelukkande skal drive med nyheiter og værmelding for sjøfolk, til at NRK skal dyrke norsk kultur og særeigenheit, til at NRK skal være ein "gratis" leverandør av underholdning.

Å bli jordmor er i praksis å utdanne seg til sjukepleiar, pluss spesialisering. Då har du i alle fall ein trygg jobb. Med tanke på lønnsnivået så er det litt spørsmål om kor god lønn du ser for deg. Sjølv om sjukepleiarane er flinke til å profilere seg i media med at dei har dårlegare betalt enn andre i yrkeslivet med bachelorgrad, så bør det også nemnast at med ulempetillegga så gir det rom for relativt gode utbetalingar sjølv om det sjølvsagt er ein vesentleg ulempe å jobbe helg og natt. I mange andre yrker så er det i praksis slik at det er grunnlønna som er lønna fordi du nesten aldri får moglegheit til å få overtid eller ulempetillegg. I tillegg har du som sjukepleiar gode moglegheiter til å ikkje trenge å binde deg til fast stilling. Det er ganske mange som har berre til dømes 50% som fast stilling og resten fyller ein opp med vikarvakter etter eige ønske.

Sjølv synes eg at raudvin til biff kan svinge litt begge vegar. Det kan være veldig godt med veldig god raudvin, men ofte så synes eg at raudvinen som ofte blir anbefalt til biffen er for kraftig på smak og dermed skyller vegg kjøttsmaken. Et du biffen med mykje saus uansett så er det viktigare at vinen passar godt til sausen. Til ein god biff som er nesten naturell så foretrekk eg drikke som er langt mindre dominerande smak på, som ein lett raudvin eller rett og slett ei lys pils. Denne matkombinasjonen er nok langt meir styrt av tradisjon og matkultur enn gode smaker. På generelt grunnlag så synes eg ikkje at raumegraut og pils er ein særleg bra match smaksmessig. Til raumegraut vil eg ha drikke med litt meir smak enn øl og akevitt. Heller ikkje akevitten har særleg med smak utanom å være sterk på grunn av alkoholen. Sjølve smaken av karve er ikkje så framtredande.

Grunnen til at folk klager på økonomien er fordi dei sjølv oppfattar sin økonomi som dårleg. Det er sjølvsagt også ein liten sjanse for at dei lyg for å skjule at dei har god råd, men det trur eg er relativt usannsyleg. Dei som er i ein omgangskrets med rike vil nok fort oppleve seg sjølv som fattige i forhold til dei ein samanlikner seg med, samtidig som dei som er fattige i Norge er relativt rike om vi samanliknar med lønnsnivået i fattige land. Det som kanskje er viktigaste grunnen til at ein oppfattar seg sjølv som dårleg stilt økonomisk er nok likevel når ein ikkje lenger har råd til å bruke pengar slik som ein har blitt vandt til eller har forventningar om. Om ein kjenner på at ein må ha 14 dagars ferietur på Bali kvart år så kan ein fort bli nødt til å kjøpe billigmerker for å få råd til dette, sjølv om ein har god lønn. Eg er likevel einig i at eg har relativt lite tru på at at ei husholdning med nesten 2 mill i årleg inntekt ikkje har råd til å kjøpe grillpølser frå Gilde eller Prior dei 2 til 3 gongane i året dei skal feire bursdagen til eit av sine barn.

Det eine utelukker ikkje det andre. Stortingsrepresentantane er ikkje ein opplyst elite med lang politisk utdanning, men det er representantar frå folket som har fått stortingspolitikk som sitt yrke, og som no har 100% stilling der ein berre jobbar med politikk. Kvar enkelt stemmegivar kan vi ikkje forvente har lest seg opp på all verdens politiske dokument, men det å lese og diskutere slike dokument er ein del av den jobben vi som stemmegivarar har delegert til stortingsrepresentantane å ta seg av på våre vegne. Det som er den praktiske utfordringa er når heller ikkje stortingsrepresentantane setter seg inn i dei sakene som ein skulle ha satt seg inn i. For stortingspolitikarane har ingen plikt til å sette seg godt inn i sakene, og realistisk sett så er det slik at dei stortingsrepresentantane som prioriterer å sitte på kontoret for å lese sakspapir, ikkje er nok ute i media og profilerer seg, og blir dermed ikkje gjenvalgt.

All bruk som ikkje er eit trykk for å svare eller legge på når telefonen er kopla på handsfree er ulovleg. Stort sett er slike saker basert på at politiet har observert lyset frå det som vart oppfatta som ein mobiltelefon. Det er vanskeleg å vinne fram mot eit politivitne ettersom ein antek at politiet ikkje har eigeninteresse for å lyge. Vegen for å frifinne seg blir fort å prøve å ta politimannen i å seie noko usant slik at truverdigheita blir redusert, til dømes opplysningar om været eller liknande som du kan bevise etterpå.

Heilt einig. Fyrste steg er å vurdere kva folkeopinionen meiner, det ser ein vanlegvis utifrå kva parti som får folkets stemme. Akkurat no er det vel nesten ingen parti som har EU medlemsskap som ei kampsak, så akkurat i dag så har vi lite anna enn spørreundersøkingar å støtte oss på i spørsmålet om vi bør seie ja eller nei til EU medlemsskap. Etter mitt syn er det alt for tidleg å ta ei ny avstemming berre fordi det er lenge sidan sist, fyrst må vi ha ei offentleg debatt om temaet slik at velgarane kan fatte ei velbegrunna beslutning. Mitt klare inntrykk er at av alle disse under 48 år som ikkje har fått lov til å stemme over EU spørsmålet, så er det heller ikkje så mange som har satt seg godt inn i saka ettersom det nesten ikkje har blitt snakka om fordelar og ulempar ved EU medlemsskap i dag.

Både alder og kva ein har erfaring med av smakar har stor betydning. Når ein blir eldre ås smaker mat mindre enn før, dette gjer at f.eks. vin som ein som ungdom ikkje likte fordi vinen hadde nokre usmakar kan plutsesleg bli god når ein som godt voksen ikkje lenger klarer å smake usmakane og berre får vinsmaken. I tillegg har det veldig stor betydning kva du er vandt med, alt frå om det er Coca Cola eller Pepsi som smaker best, til spørsmålet om Toro's pose bearnaise smaker betre enn ekte bearnaissaus. Som ein del av settinga så betyr også merkevarebygginga mykje. Det viser seg ofte på blindtester på alt frå vin til grillpølser at når ein bytter om etiketten så bedømmer ein produktet frå flaska med dyr etikett som betre enn vinen frå billigflaska, sjølv om vinen er den same. Det at du har lest om ein vinekspert som anbefalar ein bestemt vin, gjer også at du er meir tilbøyeleg til å synes den er god. Det er også utvilsomt at settinga ein befinner seg i har veldig mykje å seie. Det typiske eksempelet er at den nydelege lokale vinen som var så god når du var på ferie i Nice, kanskje ikkje er fullt like god når smaker same vinen heime. Ein person som er vandt med å berre drikke brus og søte drikker vil typisk ikkje ha tørre vinar som sine favorittar. I tillegg så er smaksløkane til folk er veldig forskjellige, om du ikkje liker f.eks. blåskjell så vil du nok heller ikkje like blåskjellsuppa som matskribentane skryt av, så då burde det ikkje være særleg til overrasking at det som vinkjennarane seier er god vin, er god vin som er tilpassa deira smakspreferanser og ikkje nødvendigvis dine.

Det er i alle fall kritikkverdig. Om dette utgjer eit lovbrot kjem heilt ann på kva som har blitt sagt og kva som var omstendigheitene. Det å snakke med deg er ikkje isolert sett ulovelg. Når det gjeld omsynet til tausheitsplikt så kan ein sjå til politiregisterlova der det mellom anna står: Om det som vart sagt gjeld nokons personlege forhold kjem heilt ann på kva som vart sagt og ikkje minst din tilknytting til saka. Dersom det var du som var sikta for å ha gjort noko ulovleg så vil det fort være snakk om dine personlege forhold å diskutere ei sak der du har vært mistenkt, og ettersom dette skjedde på ein offentleg stad (i alkoholpåvirka tilstand) så kan dine personlege forhold fort ha blitt gjort kjent for andre som var nært nok til å overhøyre samtalen. Eg forstår det nok slik at du har hatt ei eller anna tilknytting til saka, og at politimannen ikkje kom bort til deg for å diskutere Orderudsaken eller Hagensaken, saker som er så offentlege og som politimannen ikkje sjølv har vært involvert i vil det sjølvsagt være rom for å kunne ha som samtaleemne. Dersom du har hatt ei relativt laust tilknytting til saka, så er det ikkje gitt at det å snakke om saka medfører at ein nevner nokons personlege forhold, men ein nærmar seg fort. Det vil då være stor forskjell på om samtalen var retta mot deg fordi politimannen meiner du slapp unna ei straffesak alt for billeg, eller med det formål å gjere deg forlegen i all offentlegheit ved å minne deg på lovbrotet du for lenge sidan vart dømt for. Kontra om samtalaen gjekk meir i retning av: husker du for 5 år sidan då vi hadde mykje kontakt i samband med den festivalen du holdt på å planlegge. Om du bør gjere noko i denne saka kjem heilt ann på eksakt korleis samtalen gjekk føre seg, og om du har konkrete eksempel på korleis politimannen har brutt lova. Deretter blir spørsmålet om du kan føre bevis for. Du treng ikkje nødvendigvis bevis for å klage inn politimannen, men då vil det nok heller ikkje skje særleg mykje med mindre denne politimannen har fleire liknande klager på seg frå

Vi må ingenting, dette handler om kva som er mest effektivt. Salting kan gjennomførast i litt høgare hastigheit enn tradisjonell brøyting, særleg når det er lite snø i vegen. Ofte vil derfor salting gi mindre trafikkale utfordringar enn ved brøyting. Som du seier så er nok det spesielt viktig på hovudvegane der ein brøytebil som køyrer i 40 km/t fort gir køer. Eg er heilt einig i at folk flest burde være flinkare å til å køyre etter forholda og ikkje tviholde på at speedometeret skal vise fartsgrense + 10 km/t til ei kvar tid. Men når alt frå pendling til bussruter forutsetter at køyreturen skal ta like lang tid på vinteren som om sommaren, så er det ikkje så enkelt. Eg vil nok også tørre påstå at nettopp på grunn av all saltinga så har den jamne bilføraren mykje dårlegare til å vurdere kva som er fornuftig fartsavpassing om vinteren. Noko som eg vil tru er ein del av forklaringa på kvifor mange av utforkøyringane skjer rett etter avkøyring frå ein europaveg, når ein går frå å køyre på våt asfalt og så kjem inn på t.d. ein kommunal veg med hardpakka snø og våte dekk, og fortsatt køyrer som om det var sommarføre så er det ikkje så rart at ein ender i grøfta. Kva som gir best trafikksikkerheit kjem også heilt ann på kva nivå ein vil legge seg på for vintervedlikehald.

Pensjon er ikkje nødvnedigvis ei rettferdig løysing. Det er ei forhandling der det er ei drakamp på kven som skal få og kven som ikkje får. Utan at eg kjenner til statistikken på avtening av fyrstegongsteneste så vil eg kanskje tru at ei viktig endring var at før 2010 så var det ein stor andel av unge menn som avtente verneplikta si, og då er det ikkje nødvedig med særbehandling for at det skal bli rettferdig. Etter 2010 så er nok andelen som er i militæret blitt så låg at ein må ha eiga løysing for at ikkje dei som avtener sin verneplikt skal tape dobbelt opp for sin borgerplikt. Eg meiner forøvrig at det å få pensjonssparing basert på "lønna" du har i fyrstegongsteneste er også urettferdig. Sjølv om avgrensinga er på 2,5 G eller 310 000 kr, så er det slik at ein vanleg vernepliktig med 12 månadars teneste får litt over 10 000 kr i månaden (inkludert dimmepengane). Med tanke på at ungdom som er i vanleg arbeid tener 3 gongar så mykje i ein vanleg butikkjobb så er det ikkje heilt rettferdig at pensjonsparinga er 18,1% på det ein får utbetalt. Ein burde fått pensjonssparing frå forsvaret basert på kva jobben er verdt, og ikkje på lommepengane som ein får for å avtene verneplikta. Grunnen til at det ikkje er slik, er likevel at når ein forhandlar om pensjon så blir slik pensjonssparing for dyrt.

At bilen må vaskast ofte eller understellsbehandlast for å unngå rustskader er strengt tatt ein liten pris å betale for at ein i dei aller fleste tilfeller kan køyre etter skilta fartsgrense også om vinteren. Det går ann å få gode vintervegar utan salt der det er stabilt kaldt. Men på gode vintervegar er friksjonen dårlegare enn på vanleg våt asfalt, så det medfører at farta må ned. Det å få på plass gode vintervegar kan fort også kreve meir brøyting og strøing, så då er spørsmålet også kven som skal betale for det. Salting er ein billeg og rasjonell måte å fjerne snø og is på.

Sjølv om risikoen nok er ganske låg, så synes eg det blir heilt feil at 'default' skal være at ein får sikkerheitsklarering om ein ikkje rekk å behandle søknaden i tide. Forsvaret burde sjølvsagt ha meir enn nok ressursar til å ta unna alle søknadane i tide. At kapasiteten er for dårleg er også eit stort fareteikn ettersom det kan bety at heller ikkje dei søknadane som blir behandla blir behandla ikkje held så god kvalitet som ein ville hatt dersom det ikkje var stort tidspress på å bli ferdig med alle søknadane.

Det er veldig mange ulike moment her, der det viktigaste momentet er økonomien. Det er nok heilt uproblematisk å få vegvesenet til å slutte å salte, det vil ein spare mykje pengar på. Utfordringa er at dersom ein ikkje salter så må ein gjere andre tiltak for å holde vegen framkomeleg. Ein kan sjølvsagt lett ta ei runde med strøbilen i staden for saltbilen, då blir kostnaden borimot lik. Utfordringa er at grusen som du strør med berre har effekt til den blir kosta av vegen av all trafikken eller fram til grusen blir dekt av ny snø. Saltet som ligg på vegbanen har ein effekt også lenge etter at vegen har blitt salata ved at saltet smelter seg ned i snø/is og at det til slutt blir ei saltsuppe på vegbana som hindrer ny snø og is frå å legge seg på vegen. Eg er også heilt einig i at slik potetmjøl-snø er heilt pyton å køyre på, men der er problemet meir at denne snøen ikkje blir brøyta vekk enn at saltinga er eit problem. Det andre spørsmålet er kva slags standard ein skal ha på vegane. Der det er klimatiske forhold til at ein kan ha stabilt vinterføre så kan ein godt køyre på stabil is/snø, men det vil ikkje være forsvarleg å køyre like fort som ved tørr asfalt. Etter min meining så er vi inne i ein ond sirkel der trafikkantane ikkje er flinke nok til å avpasse farta etter forholda fordi ein er vande med at vegen er salta og fri for is, og fordi trafikkantane ikkje klarer å avpasse farta så er det viktigare enn nokon gong å syte for at det ikkje er snø og is på vegen.

Eit hardare politi utan silkehansker er nok ikkje løysinga. Eg er likevel heilt einig i at skuleverket må få tilbake sine verktøy til å iverksette disiplinære tiltak. Ikkje det at vi skal innføre spanskrøret igjen, men det det må være slik at det er lærarane som bestemmer og har kontrollen på kva som skjer på skulen, ikkje bøllene. Det andre som det må gjerast noko med, er at politi og rettsvesenet må få på plass ei ordning som som er eigna ovanfor unge kriminelle. I dag er politiet nesten handlingslamma. Er ungdommen under 15 år så kan ikkje politiet gjere så mykje meir enn å ta ein samtale, og etterpå oversende saka til barnevernet som heller ikkje kan gjere så mykje meir enn å ha samtaler. For dei som er over 15 år så kan politiet straffeforfølge, men det tek ofte lang tid før straffesaka kjem opp, straffenivået er ofte låg ettersom det er snakk om ungdom, og det er problem med soningsforhold ettersom dei som er under 18 år ikkje skal sone saman med vaksne. Ein bør derfor sjå både på om ein skal gjere endringar i nedre straffealder, alternativt om ein skal iverksette eit eige opplegg for kriminelle barn, som til dømes eigne barnefengsel som er designa og bemanna for å kunne straffe barn på ein akseptabel måte.

Dette kan fort være løysinga for alle som ikkje får bruke sin PS5 fordi TVen er booka til det dama vil sjå på.

Spørsmålet er om det er pålagt overtidsarbeid eller frivillig meirarbeid. Overtid skal vere pålagt på bakgrunn av eit særleg og tidsavgrensa behov (fordi med fast behov for slikt arbeid så skal det løysast med større stillingsprosent eller fleire tilsette). Det er ikkje alle som praktiserer så strengt at sjefen skal pålegge overtid, ofte så stoler ein på den tilsette og praktiserer det slik at sjefen godkjenner overtida i ettertid. Dersom arbeidsgivar/sjefen ikkje har pålagt deg å jobbe så er det teknisk sett ikkje overtidsarbeid, og då har du heller ikkje rett på overtidstillegg sjølv om du har jibba 40+ timar. Dersom du i praksis er pålagt å jobbe ekstra mykje gjennom at prosjektet må fullførast før du tek ferie, så er dette overtidsarbeid og du har rett på minst 40% tillegg for overtidstimane etter den 40ande timen.

Det er dette som er den andre ytterkanten av sexkjøpslova. Spanderer du middag og vin på daten fordi du då veit at det blir sex på kvelden så er også det eit straffbart sexkjøp der det er naturalytelsene som utgjer vederlaget. Det er ikkje dette sexkjøpslova er meint å dekke, men det er eit resultat av at ein berre har kopiert forbodet mot å kjøpe seksuelle tenester frå mindreårige der også vederlag av beskjedne verdier kan være eigna til å oppnå seksuell omgang. Ein voksen person kan fint seie nei til sex til tross for at at ein har fått påspandert middag ettersom verdien av middagen nok ikkje er stor nok til å være eit vederlag av betydning. Ovanfor mindreårige er det langt meir problematisk der det har vært saker der særleg ting som den mindreårige ikkje sjølv kan kjøpe som alkohol og tobakk har blitt brukt som vederlag til tross for låg pengeverdi.

I dette scenarioet har nok utleiger gjort seg skuldig i både punkt a og b, samt andre ledd ved å være formidler mellom den (potensielt) prostituerte og aktuelle kundar. Tiltale etter § 257 menneskehandel er nok den paragrafen som er mest aktuell, strafferammen er lik som ved hallikparagrafen, men i dette utvalgte scenarioet så er det nok riktig å legge meir vekt på at utleigaren utnytter at leigetakaren som ikkje kan betale husleiga står i ein sårbar situasjon for å bli utnytta. For det som går på hallikvirksomheit så er paragafen. Det som gjer det mindre aktuelt å bruke hallikparagrafen er at den er retta meir mot den som tener penger på andres prostitusjon, medan menneskahandelparagrafen er spissa mot det å få nokon til å gjere ting mot sin vilje gjennom trusslar eller utnytting av sårbar situasjon. Ein hallik treng ikkje nødvendigvis å være skuldig i menneskehandel, for dei prostituerte kan i teorien gjere dette frivillig. I dette scenariet handlar det om menneskehandel sjølv om graden av tvang/utnyttelse nok kan diskuterast, men uansett så vil ein utleigar ha ein maktposisjon over leigetakaren som gjer at leigetakaren er ekstra sårbar for å inngå ein dårleg avtale.

Alle bevis er i utgangspunktet nøytrale uavhengig av om beviset er basert på ein observasjon eller eit fotavtrykk. Både innafor vitenskapen og i ein strafferettsak så handlar de om å kunne forklare bevisa inn i ein samanheng der alle bevisa samla sett gir grunnlag for å anta at det er slik eller slik. Det er ikkje reint uvanleg at nøyaktig samme beviset blir lagt til grunn for to heilt ulike forklaringar. Om CIA har observert lys på himmelen så er det eit bevis som både kan tale for romvesener på jorda, sovjetisk aktivitet, eller naturlege fenomen. Deretter må ein vurdere om dei andre bevisa som foreligg også gir meining med samme forklaring. Som til dømes dersom det også var observert at lyset kom frå ein farkost, då kan vi nok langt på veg utelukke naturleg fenomen som forklaringa, medan både forklaringa om at detter er eit utanomjordisk romskip og at det er eit sovjetisk spionfly fortsatt er to plausible måtar å tolke dei to bevisa på. Om det også var observert eit raudt flagg med hammer og sigd så vil det styrke forklaringa om at farkosten er sovjetisk. Det er likevel fortsatt ein mikroskopisk sannsynlegheit for at intelligente romvesen tilfeldigvis også har slikt flagg, men utan at den forklaringa kan støttast opp med andre bevis så vil det ikkje være ein plausibel forklaring.

Dette er jo også likt andre vegen også, når ein straffer kjøparen så kan ein ikkje vite om det også er ein bakmann som ikkje blir tatt. Bakmennene som driver med menneskehandel må takast på anna måte. Sexkjøpslova har som strategi at markedet ikkje lenger skal eksistere fordi ingen av kjøparane tørr å kjøpe åpentbart. Resultatet er fort at nokre av kundane forsvinner, men at dei som blir igjen tvinger den prostituerte ut frå offentlegheita, noko som igjen gjer det farlegare. Alternativt så kunne ein legalisert slik at alt foregikk i det opne, då hadde det også vært vanskelegare å være bakmann utan å bli oppdaga. Etter mitt syn handlar sexkjøpslova meir om at ein ikkje vil sjå prostitusjon slik at ein kan late som det ikkje skjer. Lova gjer lite til ingenting for å verne dei som blir utnytta, snarare tvert imot. Om ein sexkjøpar aner ugler i mosen så går ein vertfall ikkje til politiet som tek dette som ei tilståing og skriv ut bot. Men hadde det vært lovleg også å kjøpe, så hadde nok fleire av dei som er utsatt for menneskehandel kunne fått hjelp sidan det då ikkje er risiko for å sjølv bli straffa. Slik som det er no så blir det som å gå til politiet for å anmelde langaren din for å ha svindla deg og gitt deg melis i staden for narkotika. Gjett kven som blir straffa i det scenarioet og kven som går fri?

Kriminelle har ikkje fleire rettigheiter som sådan, det er likevel slik at når ein person blir underlagt offentleg maktbruk så stilles det også strenge krav til at maktbruken er både rettmessig og forsvarleg. Når ein som blir innbrakt til fyllearresten blir vekt kvar time gjennom natta, så er ikkje det fordi at den som er fengsla er har større rettigheiter til å ikkje kvelast av sitt eige spy i løpet av natta, men ved å låse inn personen i fyllearresten så har også politiet tatt på seg eit objektivt ansvar for å ivareta sikkerheita til vedkommande. Om denne fulle personen får gå heim og seinare døyr i si eiga seng så er det utanfor politiet/statens kontroll. Den kriminelle har ei "rettigheit" til å ikkje bli straffedømt for forhold som ikkje kan bevisast. Så at ein slepp tiltale for drapstruing når det ikkje kan førast bevis for at det har blitt ytra ein trussel burde berre mangle. Det er sjølvsagt dumt for den som har blitt utsatt for kriminalitet som den ikkje føreligg tilstrekkeleg med bevis for, men samtidig så kan ein ikkje kaste folk i fengsel berre basert på ein påstand frå ein person. Når det gjeld forvaringsdømte, så kan dei dømmast på ulike måtar. Ein kan dømmast utelukkande til forvaring, i så tilfelle så skal ein sleppe ut når ein har blitt "frisk" nok til det. Men det er også mogleg å dømme til forvaring med minstetid. Då er reglane slik at dersom ein blir dømt til 21 års fengsel så kan minstetida settast til 20 år, og dersom ein blir dømt til 15-20 år i fengsel så kan minstetida settast til 14 år. Eg er også einig i at det virker litt urimeleg at ein som er forvaringsdømt skal få innvilga permisjon, men det er vel på grunnlag av rehabiliteringsopplegget?

Håpet i forhold til standarisering av smarthusfunksjonar er nok at enkelte av produsentane enten inngår samarbeid med andre produsentar, eller at nokre av produsentane blir så store at dei kan levere full pakke av smarthusfunskjonar. I dag er det vanskeleg nok å få Yale sin dørlås til fungere samlaust saman med Yale sin ringeklokke, og enda verre er det når du har ulike produsentar og ulike appar.