The Avatar

Problemet i saka mot Vassbakk er at DNA beviset i beste fall kunne brukast som bevis på at Vassbakk sitt genetiske materiale har komt i kontakt med klær frå Birgitte. Opphavet til denne kontakten var det ikkje mogleg å bevise. Der mest nærliggande for påtalemakta var at kontakten har skjedd i samband med ugjerninga, men det kan ikkje utelukkast at det har vært kontaminering blant anna på grunn av måten bevisa var oppbevart på og at politiet som handterte bevismateriala ikkje brukte verneutstyr for å hindre kontaminering. Og sjølv om Y DNA beviset er å rekne som sikkert mot farslinja så er det fortsatt andre måtar der små mengder av arvestoff kan ha blitt overført til Birgitte sin strømpebukse.

Synes det er viktig at det fortsatt finnes ei nemd, og at denne nemda bør fungere heilt fram til fødselen, sjølsagt med tilsvarande høgare terskel for å tillate abort. Det finnes medisinske tilfeller som kan gjere abort nødvendig heilt fram til fødselen, der det absolutt bør vurderast om ein skal ofre mor eller ufødt barn. Å nekte ei slik vurdering blir etter mitt syn som å nekte amputasjon urifrå eit moralsk syn på at kroppen bør være heil. Det skal ikkje være fritt fram å gå til fastlegen for å amputere høgrehanda fordi ein sjølv vil det, men det bør i høgste grad være mogleg å få vurdert kva som er det minst dårlege alternativet mellom å leve med ei øydelagt hand eller å leve heilt utan handa.

Utan å ha forskning å vise til så tviler eg sterkt på at det er nemneverdige kjønnsforskjellar på psykiske problem. Men at måten de manifesterer seg på er svært ulik, både fordelt på kjønn, men nok også på andre fotskjellar som kultur, sosiale lag, osv. Måten ein taklar psykiske knekkar på vil nok variere ganske mykje både på grunn av fysologiske forskjellar mellom kjønna, men sikkert minst like mykje vil det være styrt av sosiale forventningar.

Men for dei fleste så er vel ikkje bustadprisen så lineær? Stort sett så blir kvadratmeterprisen lågare jo større du kjøper. Den store utgifta er å kome seg inn på bustadmarkedet, deretter så er det ikkje så mykje dyrare å kjøpe noko som er større. Når du som einsleg kjøpte to-roms leilegheit til 2 mill så var vel det det styrt meir av kva du hadde råd til å kjøpe som einsleg meir enn at du gjorde eit bevist val på at du ikkje trengte ei tre-roms leilegheit? Når du seinare kjøpte hus til ca doble prisen så er vel huset minst dobbelt så stort som leilegheita, pluss at du eig tomta sjølv? Du har heilt rett i at ein person treng mindre plass, men om ein berre ser på kva som er heilt nødvendig plass så er også ei to-roms leilegheit stor nok til eit par utan barn som uansett skal dele soverom. Supersmå leilegheiter med plass til berre eit 90-seng på soverommet og kun ein lenestol framfor TVen, er vel i praksis ikkje mogleg å oppdrive? Og i alle fall ikkje til ein pris som står i rimeleg forhold til størrelsen. For strengt tatt treng ikkje ein som er einsleg plass til meir enn seg sjølv, men i praksis så vil dei alle fleste (og kanskje særleg einslege) ha plass til å kunne ta imot besøk.

Er ein to eller fleire i hushaldninga så kan arbeidet fordelast, enten ved at begge gjer litt eller ved at det er anna kvar gong å lage middag. Sjølv om det ikkje er veldig stor forskjell så er ganske mykje av matvarene som ein kjøper tilpassa betre i mengde for to voksne personar enn for ein einsleg. Ikkje at det er mykje arbeid å berre steike halve kjøttdeigen og sette den andre halvdelen tilbake i kjøleskapet, men litt meir arbeid blir det. I tillegg så er nok motivasjon ein viktig faktor. Er litt større sjanse for at ein prioriterer å lage skikkeleg middag til partner og barn sjølv om ein er sliten, enn om du berre er ein person som må lage middag berre til deg sjølv. Dette er nok grunnen til at så mange som 25% oppgir at dei bruker å ha brødskive til middag, for eg er ganske sikker på at her er det einslige hushaldningar som dreg opp snittet og ikkje kjernefamilier.

Pakninga på ovnsdøra er ikkje tett nok til at du kan bruke kjøkkenventilatoren eller anna mekanisk ventilasjon under opptenning. Pakninga er eit slikt "tau" av glassfiber, det gjer at det blit mykje tettare enn metall mot metall, men dette er ikkje ei gummipakning som gir lufttett forsegling. Særleg i eit nytt hus som er nesten hermetisk tett i utgangspunktet så blir det eit undertrykk når du startar kjøkkenvifta, og ein av få stadar kjøkkenventilatoren klarer å dra inn litt luft er via pipa og gjennom utettheiter i ovnsdøra. Når du opna vindauget så laga du ein langt lettare tilgang av tilluft for kjøkkenventilatoren, så då starta ventilatoren med å trekke ut utelufta som kjem inn vindauget i staden for å trekke luft via skorstein og nesten tett ovnsdør. Ein kjøkkenventilator har fort ein kapasitet på 55 til 140 liter luft i sekundet, så for at det ikkje skal blir vakum så vil lufta bli mekanisk dratt inn gjennom alle tilgjengelege utettheiter. Rådet er å slå av alt av mekaniske vifter (kjøkkenventilator, baderomsvifte, ventilasjonsanlegg, osv) under opptenning. Etterkvart som du får god varme i eldstaden så vil dei termiske kreftene bli sterke nok til at kan prøve å gradvis slå på igjen det du treng av avtrekksvifter. Alternativet er å opne nok av vindauger og dører under opptenning, men det er sjølvsagt upraktisk med vidopne vindauger sidan du vanlegvis fyrer i peisen nettopp fordi det er så kaldt ute.

Alt dette stemmer nok. Einslege hushaldningar er dyrare både for den enkelte som ikkje har nokon å dele bukostnadane med, men det er også dyrare som samfunnet sidan ein må tidlegare gi eit offentleg tenestetilbod når ein blir eldre då det ikkje er nokon i husstanden som kan hjelpe til med enkle oppgåver frå å lage middag til å hjelpe å få på strømpene. Då blir det fort ei offentleg oppgåve å ivareta dette behovet. Eg ser likevel ingen fornuftig måte å endre dette på. Vi kan nesten ikkje starte med verken tvangsekteskap eller forby folk å eige/leige husrom åleine.

Det einaste som skjer ved å innføre eit slikt strafferegime er at vi får behov for langt fleire fengselsplassar. Til ei viss grad kan eit slikt straffenivå virke avskrekkande, men samtidig så er det svært mange mennesker som ender opp med rusproblem, ofte som eit resultat av forsøk på sjølvmedisinering. Slike strenge straffer for narkotika må vi nok også forvente aukar forbruker av lovlege rusmiddel, særleg alkohol men også legemidler som kan misbrukast. Eit anna moment med for strenge straffer er at også at den ulovlege aktiviteten blir enda meir skjult. Det er nok naivt å tru at lange fengselsstraffer for all narkotikabruk vil fjerne narkotikabruken, men vi må nok rekne med at både brukarar og selgarar av narkotika vil måtte drive langt meir skjult. Resultatet av det igjen blir meir overdosedødsfall fordi folk ruser seg på ulovlege rusmiddel i eigne heimar, og dersom nokon på festen får ei overdose så vil ingen ringe etter hjelp sidan konsekvensen av å ringe etter ambulanse er alle festdeltakarane ender i fengsel. I tillegg kjem den illegale økonomien til å bli sterkare. Strenge straffer gjer at ein kan kreve betre betalt for rusmiddela sidan det er større risiko knytt til å skaffe narkotika. Risikoen for straff vil i dei fleste tilfeller berre gjelde langeren som bakmennene uansett ikkje bryr seg om. Så dersom ein tekner at ein vil hindre at kriminelle nettverk får meir pengar til å drive alvorleg kriminalitet så er ikkje sterkare straffer den rette framgangsmåten. Sjå berre på kokainsmuglinga frå land som Columbia, dei som sitt på toppen sitt relativt trygt og tener gode pengar fordi dei alltids kan tvinge fleire fattige bønder til å smugle narkotikaen for seg. Om ein vil knuse den økonomiske støtta til terrorisme og menneskehandel så er det langt meir effektiv med ei legalisering, som både gir god nok tilgang til at prisane går ned og gir staten moglegheit til å kreve moms og andre avgifter.

Om det er ubehageleg nok for dei andre maboane så er det fullt mulig å bruke husordensreglane for å få slutt på det. Opphold på eigen balkong i bar overkropp er riktignok ganske normalt, så ein må ha gode argument. Slike argument kan til dømes være spesielt godt innsyn eller liknande. Kan eit sameige regulere oppheng av klær til tørk, så kan ein sjølvsagt også slå ned på blotting, samt aktivitetar som er brannfarleg eller forårsaker stygg lukt. Alt kokar ned i å vurdere fordelane opp mot ulempane.

Kjem veldig ann på kva avtalar og vilkår som føreligg. Har sameiget ordensreglar som gjeld slik aktivitet? Næringsdelen er også ein del av sameiget og dermed styrt av dei same reglane som styret sett. Er bruken godkjent av kommunen? Kombinasjonen av nattklubb og bustad er noko spesielt, kva slags bruk er lokalet regulert for?

Uavhengig av styreform så kan ein ha eit fungerande eller ikkje-fungerande styresett. Eit diktatur har den fordelen at det er kort avstand mellom ordre og ordreutføring, ulempen er at ordren ikkje nødvendigvis er til landets fordel. Et demokrati har den fordelen at ordren gjenspeiler folkets vilje, ulempen er at det tek lengre til å fatte ein ordre ettersom fleire skal være einige. Særleg i u-land så kan det være nødvendig å gå gjennom en periode med eit diktatur der ein person samlar nasjonen, for alternativet er at dei ulike stammene kranglar seg imellom og aldri blir einige. Men då er ein sjølvsagt 100% avhengig av at diktatoren har ei målsetting om å bygge landet og ikkje berike seg sjølv og sine. Så i teorien kan diktatur fungere også for befolkninga, men all praktisk erfaring viser at det er umogleg fordi at etterkvart som diktatoren blir trygg i sin posisjon så blir det mindre og mindre viktig å ivareta befolkninga. Dagens vestlege demokrati har sitt utspring i at Norge og Europa hadde masse småkongar som styrte eit lite område og som seinare vart tatt over av ein eineherskande konge/keiser som samla ein heil nasjon, og deretter vart det gradvis opna for meir og meir demokratisk styresett. Fyrst ved at eliten fekk styre delar av landet i kongens namn, deretter ved at tok inn lokale rådgjevarar, til at ein starta å innføre valg (der berre adelsmenn fekk stemme), så til at alle menn med jord fekk stemme, så alle menn, og til slutt allmenn stemmerett. Demokrati er ingen magisk oppskrift på eit fungerande styresett, men føresetnadane for at det skal fungere er mykje betre når ein leiar som ikkje klarer å blidgjere minst halvparten av befolkninga blir bytta ut ved neste valg. Litt på same måten så er det også eit spørsmål om kva ein definerer som "fungerande". Mange diktatorar var nok fullt ut kompetente for å kome i posisjon til å bli diktator, andre fekk rollen tildelt gjennom arverekkefølge og kunne fort være langt mindre kompetente. Uansett så trur eg ikkje at det er kompetansen som er det store problemet med diktatorar, problemet er at diktatorar i svært liten grad har fokus på andre ting enn seg sjølv. Norge er eit av verdens mest demokratiske land, og fint er det. Men det må vel være lov å påpeike at ein stor ulempe med vårt styresett er at det tek veldig lang tid å endre ting. Til dømes når det gjeld ruspolitikk så viser meiningsmålingar at 2/3 er for ein ny ruspolitikk, og berre 1/5 er heilt imot, likevel skjer det lite fordi lov og regelverk tek lang lang tid å endre på.

Dette er fordi banken ikkje kan bidra til kvitvasking. Om ein kan dokumentere at pengane har lovleg opphav så er det heilt uproblematisk å overføre pengar frå utlandet. Det som ofte er problemet er at slike pengar som står på utanlandske kontoar ikkje alltid gjer det på grunn av god sparerente, ofte er det snakk om pengar som ikkje er 100% lovlege, som at dei kjem frå skatteunndraging, gambling, og liknande. Og i andre tilfeller så handlar det om at det er vanskeleg å bevise kvar pengane kjem frå. Det går heilt fint. Denne teksten er berre for eigen bruk og vil ikkje isolert sett bli brukt til noko. Derimot om du kvar helg overfører pengar og takkar for kokainen så kan du kanskje få problem. Eg har sjølv merka ulike venneoverføringar med ganske drøye påstandar utan problem.

Ja. Eg er også ganske så overbevist om at folk flest som får 10 000 kr i måneden vil bruke disse pengane til å dekke opp for inntektstapet ved å jobbe mindre. Eg trur at det er naivt å tru at folk flest vil ta slik borgarlønn som motivasjon til å jobbe meir. Eg trur at dette blir meir samanliknbart med jobbar der ein kan jobbe mykje overtid, det er ei relativt kort periode i yrkeslivet at du ser på muligheita til å jobbe overtid for å få meir utbetalt som eit gode. Jo eldre ein blir jo høgare verdi setter ein typisk på fritida si, og jo meir attraktivt blir det å ha ein jobb der ein aldri blir pålagt overtidsarbeid. Den einaste måten eg kan sjå for meg at borgarlønn kan fungere på denne måten er dersom arbeidsmarkedet også blir pulvererisert ned til berre deltidsjobbar. For då kan det være at dersom eg reduserer min arbeidsinnsats til å jobbe fire dagar i veka så kan det i teorien være at ein anna person som i dag er pensjonist eller ufør som ellers ikkje hadde vært i jobb kan jobbe denne eine dagen der eg er ikkje er på jobb. Det vil være positivt for sysselsettinga, men for staten blir det eit nullspel sidan det ikkje gir ein netto auking i arbeidsutføringa. (Minus det at det krev litt ekstra administrasjon å skulle administrere to eller fleire arbeidstakarar per stilling i staden for berre ein).

Det må gjerast ei konkret vurdering. Du har rett til å få jobbe redusert stilling av helsemessige, sosiale eller andre vektige grunnar. Arbeidsgivar kan likevel nekte om det medfører ein vesentleg ulempe for bedrifta. Kva som er vesentleg ulempe blir ei vurderingssak, men typiske grunnar til å ikkje få redusert stilling er at det er vanskeleg å få nokon andre til å gjere jobben. I ditt tilfelle så vil arbeidsgjevar kunne hevde at det blir vanskeleg å tilsette nokon i 20% som kan jobbe denne eine dagen i veka, og det er ikkje gitt at det finnes meir arbeid som kan forsvare å tilsette nokon i større stilling enn det du seier frå deg.

Det er summen av mange ting. Det er ofte mange søkarar, og dei fleste foretrekker å tilsette søkarar som dei kjenner til framfor å berre vurdere ein søknad. Så personleg oppmøte, telefon for å vise interesse, kanskje bilde på CVen, og liknande kan være med å auke sjansen. (Sidan dette er eit serviceyrke så er det ekstra viktig å kunne vise seg fram som blid og serviceinnstilt). Deretter handlar det om å skrive ein god søknad og levere ein god CV. Dette er ein kunst, og det er ikkje berre ein måte å gjere det på. Mine tips er at du har fokus på godt språk, så ikkje vær redd for å spørre om hjelp til korrukturlesing. Til ein slik jobb der du nok ikkje har særleg med utdanning eller erfaring å vise til i CVen, så er det nok viktigast å fokusere på søknadsteksten for å få fram korleis du er som person. Skriv utfyllande, men samtid ikkje for langt. Husk at butikksjefen skal lese mange søknadar og det er nok ikkje alle som tek seg tid til å lese kvart einaste ord. Prøv å sette deg sjølv i eit godt lys, men samtidig unngå å smøre så tjukt på at det du skriv virker uærleg.

Stillingsvernet er ikkje til hinder for omorganiseringar, stillingsvernet gjeld stillinga du har men om stillinga blir fjerna eller endra så er det ikkje lenger ei stilling å verne om. Heller ikkje offentlege bedrifter har plikt til å opprettholde stillingar uavhengig av behov, men ein har plikt til å tilby den tilsette ei anna stilling dersom det finnes ledige stillingar som den tilsette også er kvalifisert for.

Sjølv om alle er friske og arbeidsføre så er det behov for NAV til foreldrepermisjon, barnepensjon, og liknande. Det er fint mogleg å halvere NAV, ein må berre endre ordningane til ein fast kronesum utan å bruke tid på å vurdere behovet. Utfordringa er at dei som har behov for mykje hjelp då ikkje vil få det dei treng, og at heile tilliten til systemet vil bli svakare.

Er vel ikkje heilt overraskande at det som strengt tatt er eit protestparti smuldrar opp når det blir tid for å utøve politikk. INP har ingen ordentlig politisk plattform utanom å være eit alternativt til å stemme på dei etablerte partia.

Bruken av "tvang" er vel meir samanliknbart med tvangen ein brukar ovanfor barn ved middagsbordet. Å kreve at barnet også tar ein bit av grønsakene før dei får gå frå middagsbordet er forsåvidt tvang, men det er ikkje fysisk tvang. Pasientar med spiseforstyrringar får typisk tilsvarande krav der det startar med at dei må ta ein bit av deserten før dei får gå å gjere andre ting.

Usikker på kva som er behandlingsmetoden, men ein slags form for tvang ved at ein må ete bestemt type mat må ofte til fordi det som ligg til grunn for spiseforstyrringar er ein irrasjonell vegring mot vanlig mat. Ein av måtane å normalisere sitt forhold til mat er ved å fyrst strekke grensene. Får ein person med spiseforstyrringar velge sjølv så fortsetter ein med same mønster. Dette er ikkje eit område der ein kan bruke logikk og matkunskap for å nå fram.

Var det sagt noko spesielt om denne garasjeplassen? Eg tenker at det einaste grunnlaget du har for heve avtalen er dersom prisen på denne garasjeplassen var av avgjerande betydning for avtaleinngåinga. Og om det var det så er det rart at leigeprisen ikkje har vært tema, om ikkje anna på ca beløp.

Verden blir definitivt ikkje meir farleg eller tryggare for den slags skuld på grunn av KI. Med mindre ein sett KI til å dømme i straffesaker, blir satt til å styre våpensystem, eller liknande så vil ikkje KI utgjere ein fare for liv og helse. Det sagt så vil nok mykje endre seg på grunn av AI, men det er ingenting nytt. Kunstig intelligens vil utvilsomt påvirke mange yrker, spørsmålet er berre på kva måte. At mange blir arbeidslause kan være eit utfall, men det kan like gjerne være at KI bidreg til at vi får frigjort ressursar som kan brukast til å utvikle betre tenester. Ta til dømes offentleg byråkrati som NAV. Ein kan nok bruke KI til å erstatte nesten alle tilsette, men eg trur nok at det i staden vil blir eit ønske om å gjere endringar i NAV systemet for å fange opp fleire unike situasjonar. Om det skjer så vil det være ein fordel å bruke KI til å skrive vedtak slik at dei tilsette kan fokusere på å sette seg inn i sakene og vurdere alle sider. Og sjølv om KI tek jobbane våre, så er eg 100% sikker på at vi finn andre arbeidsoppgåver som vi kan prioritere når KI tek over arbeidsoppgåvene som lett kan automatiserast. I dag er det (nesten) ingen som jobbar med å plukke småstein frå potetåkrane, går rundt og tenner gatelampene når det blir mørkt, eller jobbar som TV-reperatør. Det har ikkje blitt stor nød av at bonden ved hjelp av ein traktor kan drive gården åleine, alle disse som jobba ute på åkrane fekk seg andre jobbar, kanskje særleg innafor industrien.

Gratis for brukar/huseigar, og du kan laste ned dokumentasjonen. Det er handtverkarane som betalar for tilgang til tenesta.

Det å gjere om vindkraft som må fangast inn den dagen det er nok vind for å utvinne og komprimere hydrogengassen kan muligens ha nok for seg i land som berre kan produsere miljøvennlig straum ved hjelp av væravhengig produksjon som vind eller solkraft, eller der det er vanskeleg å få frakta energien via elektriske kablar fram til der den skal nyttast. I Norge vil nok dette aldri bli særleg aktuelt sidan vi har vasskraft. Så lenge vi kan ha vatn oppdemma på fjellet så får vi aldri overskotsstraum i Norge som vi må utnytte på ein eller anna måte. Eg kan likevel sjå for meg at land som Saudi-Arabia kan ha behov for å lagre energi på gasstankar om dei skulle gå vekk frå petroleum og baserer straumproduksjonen på f.eks. solcellepanel i ørkenen. Ved ein slik produksjon så kan det være nødvendig å produsere ekstra mykje solstraum på dagtid og sylte den ned som hydrogengass som kan forbrennast i eigne kraftverk om natta for å produsere nok straum etter solnedgang. Så hydrogen kan kan definitivt ha noko for seg sjølv om det er lite energieffektivt. Har tilgang til meir grøn energi enn du klarer å bruke så kan det være lønnsomt å bruke denne energien til noko som gjer at ein kan få tilbake delar av energien på eit seinare tidspunkt. Det er likevel eit stort steg frå å bruke hydrogengass som energilagring til bruk i kraftverk og industri, til at hydrogengassen blir komprimert ned på små gassflasker for å fylle på personbilar. For det må openbart være meir miljøvenleg å forbrenne hydrogenet lokaltog i stor skala i eigne kraftverk for å få energien ut på straumnettet enn det er å komprimere gassen og transportere gassen ut på lastebil eller skip. Tryggare vil det også være.

Boligmappa.no må reknast som seriøs, og er ei teneste der handtverkarane kan laste opp dokumentasjonen på utført arbeid slik at du også har denne dokumentasjonen elektronisk. Det som eg kan kritisere boligmappa.no på er at dei framstår som ei lovpålagd teneste som ein må bruke, og at det kanskje er litt vel lettvint at handverkaren laster det opp på ei slik teneste der dokumentasjonen blir låst til dette systemet i staden for at handtverkaren sender dokumentasjonen direkte til huseigaren. Markedsstrategien til boligmappa er å få kontroll på all dokumentasjon på utført arbeid som om dei er ei offentleg arkiveringsteneste, med innsalget om at det er enkelt for handverkarane å laste opp dokumenta på eit bestemt hus slik at systemet tek seg av kven som får tilgang til dokumentasjonen utan å måtte ta stilling til om det er sjølveigar eller sameige. boligmappa tek seg då av at alle som står registrerte som eigarar får dokumetasjonen. Innsalget er at det også er enkelt for huseigaren å kunne bruke denne tenesta i saden for å sjølv måtte ta vare på dokumentasjonen som høyrer til huset.