The Avatar

Då vil eg tru at ditt behov for snøfreser begrenser seg til ein liten elektrisk snøskuffe. Med såpass lite å måke så burde heller ikkje batterikapasitet være eit problem. Elektriske snøskuffer fungerer riktignok dårleg om det er veldig mykje snø eller veldig tung snø, men det betyr berre at du innimellom må fysisk måke med spade eller gå hyppigare ut for å ta snøen etterkvart som den laver ned.

Slike kjøp av privatpersonar vil typisk være regulert av kjøpslova sin bestemmelse om ting som er solgt "som den er": Om du som kjøper har grunnlag for å kreve prisavslag eller heving av kjøpet kjem ann på dei faktiske forhold. Mest relevant er då spørsmålet om: Har selgar gitt deg korrekte opplysningar om mobiltelefonen? Og er mobiltelefonen i ein slik stand som det var rimeleg for deg som kjøpar å forevente utifrå prisen? Her er det stor forskjell på om du har kjøpt ein mobiltelefon til 100, 1000 eller 10 000 kroner. Ein mobiltelefon til 100 kr kan du nok ikkje forvente særleg mykje meir av enn at den har nok batteri til å ringe og gjere andre vanlege telefonoppgåver. Ein mobiltelefon til 1000 kr bør du nok kunne forvente er ny nok til å kunne oppdaterast slik at dei fleste nettsider og appar fungerer, og har du betalt 10 000 kr for ein brukt mobiltelefon så vil det nok i tillegg være rimeleg å forvente at telefonen har vært pent brukt.

Ja du må nesten vurdere kva behovet ditt er, og kva budsjett du ser for deg. Sidan du ikkje har så mykje å måke så er du nok i grenseland for om det i det heile tatt er hensiktsmessig for deg med snøfreser. For veldig mange så blir det litt arbeid med å finne fram og sette tilbake snøfresaren for kvar gong også, så om du har lite å måke kan det ofte være at du er omtrent like fort ferdig med å måke manuelt. Til ein heilt vanleg oppkjørsel så tenker i alle fall eg at den ikkje er større enn at det er meir styr å finne fram snøfresaren frå innerst i garasjen enn det er å måke manuelt.

Eg trur at dette er ein dårleg plan, og at det er betre å bruke tida di på å fortsette å søke jobb. Det du trenger er ein jobb som gir deg relevant erfaring som du kan bygge vidare på, og då er fyrste steg å få ein fot innafor dørstokken ved å fortsette å søke jobb. Det er ikkje unyttig å lære deg koding, men utover at du lærer deg såpass mykje at du med god samvittigheit kan føre phyton og sql på CVen så vil nok ikkje slik udokumentert eigenlæring gi deg eit spesielt godt fortrinn. For dei arbeidsgjevarane som ønsker å tilsette ein designer som kan å kode så er det gjerne slik at det er mykje lettare å ta ein som har designgraden og sende på programeringskurs enn det er å ta ein søkar som kan programering på universitet for å lære seg design. Mitt klare råd i din situasjon er at dersom du skal legge tid og krefter i noko som helst anna enn jobbsøking, så legg kreftene dine i ting som gir dokumentert kompetanse. Enten det er kurs/utdanning som gir kompetansebevis eller (delvis) relevant arbeidserfaring som gir arbeidsattest. Som Salvesen skriv så bør du også vurdere kritisk om du søker på dei rette stillingane utifrå dagens jobbmarked. Det som ofte er typisk er at ein som nyutdanna sikter litt for høgt og søker på utviklingsjobbar der ein blir utkonkurrert av søkarar som har både utdanning og erfaring. Du har sjølvsagt ikkje tatt ei utdanning for å ta på deg lågare stillingar utan særleg med kompetansekrav, men som heilt nyutdanna så kan dette ofte være raskaste vegen inn i bransjen slik at du får deg litt arbeidserfaring som i det minste er delvis relevant. Med ein arbeidsattest som dokumenterer arbeidserfaringa di (og kanskje også nokre fine ord om kva du har bidratt med på utviklingsfeltet sjølv om det ikkje eigentleg var stillinga du hadde) vil gjere deg langt meir attraktiv neste gong du søker jobb.

Frostfrie utekraner har typisk eit langt stag frå utekrana og langt inn i veggen der den faktiske vasskrana er. Det er dette som gjer at etter at du har stengt ei frostfri utekran så vil det renne litt vatn ut av krana, dette er vatnet som står i røyret frå stengekrana inne i veggen og fram til uttaket på utekrana som blir drenert ut. I teorien så burde stengekrana til den frostfrie utekrana ligge så langt inne i veggen at den er beskytta frå å fryse. Men det er klart at dersom veggen er dårleg isolert eller det blir spesielt kaldt så er det tryggast å ha stengt hovudkrana til heile huset.

Eg har ikkje noko forskning å vise til, men eg meiner at det har blitt markant mykje meir røyk å puste inn der ein samlast på nyttårsaftan etter at forbodet mot pinnerakettar trådde i kraft. Den store forskjellen er nok at rakettane ofte gikk høgare opp før dei eksploderte slik at kruttrøyken spreide seg over eit større område. Batteria som blir brukt i dag skyt ikkje like høgt slik at det blir eit tjukkare røykteppe med meir kruttlukt der folk samlast.

Det er også eit viktig prinsipp at velferdsgodene skal være likt tilgjengelege for alle, det bidreg til å bygge tillit til at skattepengane blir brukt rettferdig. Om dei rikaste berre blir avkrevd skatt men aldri får noko tilbake så vil det redusere tilliten til systemet og vil kunne føre til at fleire prøver å lure seg unna skatten i staden for å betale den med glede. Dette gjeld for alt frå straumstøtte til arbeidsledigheitstrygd, også rike får dagpengar om dei mister jobben. Riktignok begrensa til maks 64,2% av gjennomsnittleg inntekt opp til 6G, men likevel. Når det gjeld straumstøtta generelt så var vel ikkje den innført for å hjelpe dei fattigaste? Hensikta med straumstøtta var vel å beskytte folk flest frå veldig høge straumrekningar. Og sjølv om dei rike kanskje har mest bruk for straumstøtte så er det denne gruppa som potensielt kunne bli sittande med dei største straumrekningane utan straumstøtte. Heile straumstøtta bærer preg av å være lite gjennomtenkt, det burde blant anna vært ei straumstøtte også til bedrifter slik at dei kunne fortsette å holde produksjonen i gong og folket i arbeid. Her er du inne på det som ofte er mest urettferdig med eigedomsskatten. For det kan være fattige/pensjonistar som bur på store eigedommar som blir taksert til høg verdi og dermed må betale høg eigedomsskatt sjølv om dei ikkje har inntekt til å betale med. Dette kan mellom anna være større jordbrukseigedommar som ikkje lenger er i bruk men som ein pensjonist fortsatt bur i fordi det ligg eit nedbetalt hus på tomta. Eg synes i alle fall at det er urimeleg å skulle kreve at personar i slike posisjonar sel familiegarden for å kjøpe seg leilegheit fordi dei ikkje er i stand til å betale eigedomsskatt basert på det kommunen meinar eigedommen er verdt.

Dersom leigeavtalen ikkje inneheld krav om depositun så kan du ikkje einsidig endre dette. Du trer som ny huseigar inn i avtalen på akkurat same vilkår som tidlegare huseigar. Du må eventuelt seie opp leigeavtalen med gyldig oppseiingsgrunn for å kunne inngå ny leigeavtale med andre vilkår. Eit alternativ er å forhandle med leigetakaren for å oppnå einigheit om ei ny avtale. Du må nok då forevente at leigetakaren vil ha noko tilbake for å gå med på å betale depositum. Du bør også vurdere kor viktig det er for deg med depositum. Denne eksisterande leigetakaren er nok ein stabil betalar som ikkje lagar mykje styr, så det har ein verdi som du ikkje får om du prøver å leige ut til nokon andre. Dinne rettigheiter vil vare dei same uansett, så einaste forskjellen er at med depositum så kan du litt lettare få pengane utan å gå til søksmål for å kreve inn pengane.

Kanskje det hadde vært ein foretningsidé, såpestykker som er forma litt som eit juletre, om det då skulle si POP så stopper såpen ved julterefoten slik at man får den utigjen utan å måtte innom legevakta for å forklare korleis ein "ramla" i dusjen og landa med stumpen fyrst på såpestykket Men ja, ein tek fyrst såpe på fingrane, og deretter såper ein seg inn. Reknar med at dei som knir seg inn med såpestykket direkte også fyller munnen med tannkrem og deretter tek fram tannkosten når dei skal pusse tennene?

Dette blir off-topic. Men poenget med rammeavtalar er at ein på førehand har forhandla fram standardvilkår som skal gjelde for alle kjøp slik at ein ikkje treng å bruke tid på å reforhandle dette ved kvart einaste kjøp. Prisen vil typisk være ein viktig del av rammeavtalen, men også ting som kor raskt varen skal leverast, kvaliteten på varen og betalingsmåte kan være ein del av rammeavtalen. Rammeavtalen kjem ofte fram etter at det har vært ei anbodskonkurranse der ein tilbydar har vunnet fram med det beste tilbodet. Også her er prisen ein del av anbodet, men i dag skal f.eks. miljøkrav stå for 30% vektinga. Slike anbodskonkurransar tek lang tid og er svært ressurskrevjande, så rammeavtalar sikrar at ein ikkje treng å ha ny anbodskonkurranse før det har gått 4 år. Målet for det offentlege er ikkje at det skal være billeg, det er også stort fokus på at innkjøpa skal være bærekraftige der selgaren må kunne dokumentere alt frå firmaets miljørekneskap til at levetida på det leverte produktet er godt nok. Eit anna mål for det offentlege er at det skal være "rettferdig" slik at alle tilbydarar skal kunne levere eit tilbod og at ein ikkje berre kjøper alt hos nærmaste tilbydar. Det er likevel ofte relativt liten prisforskjell, så reint økonomisk sett hadde det kanskje vært billegare å berre gå til den fyrste og beste sjølv om det kostar litt meir.

Smugling av alkohol og tobakk foregår stort sett i liten skala. Storskala smugling blir straffa med fengselsstraff. (Samanlikna med andre forenkla forelegg så er eg heilt einig i at eit forenkla forelegg på 9500 kr for å smugle inntil 10 liter brennevin er ei lita straff når det forenkla forelegget for å bruke mobil medan ein køyrer er omtrent akkurat det same, riktignok får du ved smuglinga også beslaglagt alle spriten men likevel). Alkohol og tobakk er også mykje enklare å benytte seg utan å annonsere for heile nabolaget at du har kjøpt smuglarvarer. Om enkelte smuglar fyrverkeri til eige bruk, og dei fyrer av dette for seg sjølv langt unna både folk og politi så tenker eg at slik smugling ikkje blir særleg problematisk i praksis.

Det er to måtar å regulere dette på. Reint forbod og oppfølging av politiet er ein veg å gå, men det lettaste er sette krav til ansvarlegheit og forsikring. Då vil forsikringsselskapa regulere bruken utan at det er behov for å gjere det straffbart. Slik som med private elsparkesyklar. Det vart ikkje forbode sjølv om det var mange som skada seg, men det kom krav om at alle må ha ansvarsforsikring for elsparkesykkelen, og med det følgjer det også eit vilkår om at forsikringa ikkje dekker skader som oppstår om føraren er berusa eller uaktsam. Slik kunne det fint vært for fyrverkeri også, jo meir uansvarleg ein viser seg å være jo dyrare blir forsikringspremien.

Som hovudregel så er budsjettet basert utifrå kor mange som skal ha ein teneste (med nokre justeringar). Ein statleg etat som skal serve heile landet får budsjettmidlar utifrå det landsdekkande behovet for tenesten, og kommuner får budsjettmidlar utifrå tenestebehovet til innbyggarane. Den største forskjellen mellom Stat og kommune i denne samanhengen er at der ein statleg etat får X kr for å utføre Y teneste, så får kommunane pengar som både skal dekke dei heilt nødvendige lovpålagte tenestene, samt at politikarane vil ha delar av disse pengane til å tilby attraktive tenester som ikkje eigentleg er nødvendige.

Isolert sett så er det ikkje så mange som blir alvorleg skada av fyrverkeri. Den største betenkeligheita er at det ofte ikkje er den som tenner på lunta som blir skada, ein del av dei som bruker å bli skada av fyrverkeri er barn eller tilskodarar. Reint prinsipielt sett så meiner eg at det skal være mogleg å samlast i folkemengder for å feire nyttår utan å risikere å bli truffet av fyrverkeri. At den fulle hobby-pyroteknikkeren sprenger av seg nokre fingrar eller mister eit auge tenker eg ikkje er så farleg med, bruk av fyrverkeri er på eigen risiko og ein veit godt om skadepotensialet. For dei fleste andre skader som du blir påført når du er ute å feirer så vil det være ein person som er erstatningsansvarleg, så om du blir slått ned eller påkjørt så kan du kreve erstatning for skaden din, men når det er snakk om fyrverkeri så er det plutseleg ingen som blir holdt ansvarleg så lenge det er snakk om eit "uhell" sjølv om den som fyrte av er dritings og beviseleg uforsiktige. Det var nemt at forbodet mot å bruke fyrverkeri medan ein er berusa blir oppfatta som ein gyllen regel som ikkje er så farlig med, det gjeld også sikkerheitsavstanden. Mange batteri har sikkerheitsavstand på 25 meter og lenger, og det er det ikkje mange som respekterer når dei sender opp fyrverkeri i ei folkemengde. Av denne grunnen så tenker eg at eit totalforbod er litt vel strengt. Det kan godt være rom for at ein kan markere nyttår med eit fyrverkerishow også stadar der det ikkje er mogleg å arrangere eit stort fellesfyrverkeri. Det som bør være kravet er at den som tenner på fyrverkeri har dokumentert kompetanse til å gjere dette, og ikkje minst at ein har gyldig forsikring som dekker skader dersom det likevel skulle oppstå uhell. I dag finnes det også mykje støysvakt fyrverkeri, så det er mogleg å både sette opp eit fyrverkerishow og samtidig vise litt omsyn til omgivnadane.

Såpestykker er nok best i eit miljøperspektiv. Flytande såpe inneheld mykje vatn og krev meir energi å forflytte, samt at det går meir såpe når ein brukar flytande såpe. Men slike hotell-såpestykker som ein får på enkelte finere hotell i utlandet er nok stikk motsatt. Må være bra sløsete med slike såpestykker som ee innpakka i plast og som blir kasta ettet berre eit par gongars bruk. Det er også meir vanleg å finne balsam på utanlandske hotell enn det er i Norge. Forklaringa på det skal vistnok være at mange nordmenn ikkje brukar balsam og dei som bruker balsam er så sære på type balsam at dei har med sin eigen balsam når dei reiser. Vaskeklut har blitt lite vanleg i Norge, men det trur eg har mykje med at svært mange dusjar dagleg, og at det er relativt billeg med både reint og varmt vatn slik at dei fleste kan ta seg råd til å dusje dagleg. I mange andre land så er det meir vanleg å bruke ein vaskeklut til å vaske ansikt, under armane og i skrittet utan å ta ein dusj eller eit bad.

Ei slik innstramming hadde i alle fall hjulpet dyreeigarar mykje. Det er nok likevel kombinasjonen med alkohol som er største problemet, og at vi har eit politi som ikkje vil slå ned på uvettig brul av fyrverkeri fordi "alle" gjer det. Hadde politiet møtt opp der folk samlast og rustesta nokre få og deretter beslaglagt fyrverkeri og skrevet ut bøter så kanskje folk i det minste hadde sett seg over skuldra eller unngått folkeansamlingar når dei skal herje med eksplosivar i fylla. Ellers så tenker eg at beste løysinga er å innføre kompetansebevis og meldeplikt på bruken av fyrverkeriet. Det treng ikkje å være fullt pyroteknikkerkurs, men ein liten digital prøve som ein må logge inn med bankID hadde hjulpet mykje. Dette kursbeviset burde også vært eit krav for å kjøpe fyrverkeri. På den måten kunne ein også ha straffa uvettig oppførsel som ikkje nødvendigvis er ulovleg med inndraging av kompetansebevis slik at ein ikkje får kjøpe fyrveri på nokre år.

Det å bestemme handlar ofte om å velge det minst verste alternativet. Å holde politikarane ansvarlege for at dei fjerna tvang i psykiatrien vil være urimeleg. Sjølv om enkelte tek sjølvmord fordi dei ikkje blir tvangsinnlagt men samtidig er det veldig mange som no slepp å bli låst inne mot sin vilje og i enkelte tilfeller også utan at det er behov for tvangsbruk. For veldig mange så er retten til å leve i frihet langt viktigare enn retten til å bli holdt i live med tvang. Skal politikarane straffast for å ta slike valg i beste meining så mister vi demokratiet, i staden får vi eit diktatur der den som tek makta også bestemmer at ein sjølv ikkje kan straffast eller kritiserast.

Alt er politikk, så det er klart Kongen er politisk. Skal kongen være upolitisk så kan han verken seie eller gjere noko som helst. Det sagt så har kongefamilien lagt seg på ein praksis der dei ikkje tek partipolitisk side. Kongen opnar Stortinget uavhengig av om mesteparten av dei folkevalde er frå Ap, H eller Raudt. Så konge kan fint prate om heilt vanlege norske verdiar som dei aller fleste nordmenn kan samlast rundt, men fordi kongen ikkje vil støte frå seg nordmenn så snakkar han aldri om innvandring, skattlegging eller lovendringar.

Dette handlar både om kva ein prioriterer å bruke pengane på, og ikkje minst kva som er ein akseptabel levestandard. Det er relativt få som må ha matkasse for å ikkje svelte, men mange har såpass mange andre utgifter som det er vanskeleg å prioritere vekk. Ei gratis matkasse hjelp godt på for dei fleste, men mange kunne nok skaffa seg mat til å overleve ved å selge bikkja, stumpe røyken, eller selge kjøleskapet. Spørsmålet er berre om det er akseptabelt at nokon i det norske samfunnet skal leve så fattigsleg at dei må kjempeflott for å få tak i nok kalorier og varme til å overleve. I dag har vi også ein del utgifter som ikkje er heilt livsnødvendige, men som lilevel er nødvendige for å være ein del av samfunnet. Å leve utan til dømes mobiltelefon gjer det svært vanskeleg å kome seg ut av fattigdom ettersom det omtrent er ei nødvendigheit med mobiltelefon for alt frå å søke jobb til å søke pengar frå NAV.

Det betyr vel berre at underskiltet ikkje har betydning, og at det er hovudskiltet som regulerer kva som er lov. I dette tilfellet så blir det ulovleg å passere skiltet med motorvogn, også om ein ikkje hadde tenkt å køyre gjennom gata. Det er nok ikkje det ein hadde meint å skilte, men det nok konsekvensen av at det er brukt feil underskilt.

Det er korrekt. For å kreve å få utsatt ferien må ein være heilt arbeidsufør og det må dokumenterast med legeattest. I tillegg må ein melde frå til arbeidsgivar om at ein har blitt sjuk og krever ferien utsatt. @NhanNgo Eg tenker at det mest korrekt å bruke eigenmelding når du fyrst har det godet. Burde være unødvendig å bruke avspassering når du ikkje må. Det einaste du bør vurdere er om du vil holde tilbake på å bruke eigenmelding i tilfelle du treng eigenmemdingsdagane seinare.

At delar av avtalen er skrevet med kulepenn har ingen betydning for gyldigheita og det gir ingen adgang til å gå frå avtalen utan vidare. Det sagt så kan bevisverdien være svekka dersom det er uklart om vilkåra som er ført med kulepenn kan være tilføyd i ettertid av den eine parten.

Ei slik forståing betyr vel at din signatur var heilt unødvendig sidan det her er snakk om leasingavtale utan lån ved sidan av? Heile poenget med at du måtte signere er jo at det var nødvendig at du tok på deg eit ansvar, eksakt kva ansvar dette er kjem heilt ann på kva det er inngått avtale om.

Litt usikker på om du kan anmelde nokon som berre roter, men om dei tar avfallet ditt så er det tjuveri etter straffelova. Har stått på andre enden som renovatør og henta avfall frå butikkar, og det var mykje heilt fin mat som vart kasta. På vinterstid var det til og med fortsatt kjølig. Vi har særdeles strenge krav til matsikkerheit her i landet, vi har knappast nok dødsfall på grunn av matsjukdommar og ein skal ikkje lengre enn til våre naboland før det årleg døyr nokon av salmonella og liknande. Den matsikkerheita har sin pris, det at mykje mat blir stempla med kort holdbarheit og dermed blir kasta i god tid før maten blir dårlig.

Regelverket er på plass, det er mange kniver som er ulovlege i alle tilfeller som balisong og springkniv, og i tillegg er ein del knivar ulovlege om det blir vurdert slik at ein ikkje har eit aktverdig formål som jaktknivar om ein ikkje driv jakt, osv. Det som er problemet er at det er kjempelett å bestille slike knivar frå eller i utlandet utan at kniven blir stoppa i tollen, og det er nesten aldri kontrollar (blant anna fordi grensegangen mellom lovleg visitering etter våpen og ulovleg visitering er tynn). Bøtene for å bli tatt med kniv svir ein del, ser ut til å typisk være bøter på 10 til 20 000 kr, så det er mykje pengar for ein 15 åring (14 åringar kan ikkje straffast), men eg er usikker på kva som er typisk bøtesats for mindreårige, og i tillegg så blir vel dette bøter som uansett ikkje blir betalt sidan det nok ikkje er mange av ungsommane som går med kniv som også har deltidsjobb og dermed lønn som det kan tas lønntrekk frå. Det sagt så er det vanskeleg å handtere regelverket ettersom "aktsamt formål" er veldig open for tolking. I tillegg er politiet også utsatt for anklagar om profilering, for det er nok langt større sjangs for at ein 19 åring med pakistanske foreldre får bot for å gå på gata med lommekniv enn ein 50 år gamle kvite mann, sjølv om ingen av dei har spesielt god grunn til å ha ein kniv i lomma.