The Avatar

Mistenker at det har med produksjonsvolum å gjere. Markedet for mopedbil er ganske lite så ein får ikkje dei heilt store masseproduksjonsfordelane. I tillegg er det ikkje heilt rett fram når det gjeld førarkort. Utan klasse B så må ein ha sertifikat for moped, og då må ein være bevist på kva kode ein har tatt. Har du tatt førarkort med kode 145 (gjeld i Norge) eller kode 146 (gjeld i Europa) så kan du køyre mopedbil, men berre opp til maks eigenvekt på 150 kg. I praksis er alle mopedbilar tyngre enn dette og då må ein ha mopedsertifikat med kode 147. Dette slepp ein å tenke på om ein er over 18 år og har tatt lettmotorsykkellappen eller vanleg førarkort, men om ein ikkje har anna enn mopedlappen så må ein være bevist på kva sertifikat ein har. Den som berre har førarkort for vanleg moped kan ikkje køyre mopedbil, og skal ein endre til kode 147 så må ein i praksis ta all obligatorisk opplæring på nytt. Det er derfor ikkje gitt at ein kvar 16 åring med mopedsertifikat kan køyre ein mopedbil på sitt sertifikat, så det gjer også sitt til for at det blir litt avgrensa kor mange mopedbilen er aktuell for. Den aller største fordelen med mopedbil er strengt tatt at dersom ein har mista førarkortet på grunn av helsemessige grunnar så kan ein via legen søke om å få tilbake førarretten for mopedbil. Det er nok også grunnen til at største brukargruppa av mopedbilar er godt voksne personar som av ulike grunnar ikkje har fått godkjent helseattest men som likevel har fått lov til å fortsette å køyre mopedbil. For å spissformulere meg litt så medfører det at mopedbil for veldig mange blir ein avansert motordreven rullestol. Mopedbilane fyller ei veldig smal nisje som det er veldig få som befinner seg i. Så har du gyldig førarkort i klasse B så er det nesten ingen grunnar til å kjøpe mopedbil. Eg vil nesten påstå at dersom du køyrer så korte avstandar at ei makshastigheit på 45 km/t ikkje er eit hinder for dit bruksområde, så kan du like godt vurdere å kjøpe ein motorisert rullestol med tak. Då blir makshastigheita riktig nok redusert til maks 15 km/t men til gjengjeld får du fordelen av å være definert som gåande slik at du kan ta snarvegar via gangfelt og gater som er einvegs eller har forbod mot motorkøyretøy. Med mopedbil må du holde deg i vegbana og du må følgje alle dei vanlege trafikkreglane.

Pantesystemet vårt er det beste i verden av den enkle grunn at det norske pantesystemet er det einaste universielle pantesystemet. Med unntak av nokre av våre naboland som har tatt i bruk vårt system så har ikkje resten av verden system for pant som gjeld på tvers av produkt og på tvers av utsalgsstadar. Om vårt system er best for klimaet er nok meir opp til diskusjon. Argumentet frå Infinitum er at å smelte ned flaskene og lage pellets til støyping av nye flasker er meir miljøvennleg fordi ein sparer inn på transporten når tomme flasker og bokser kan komprimerast før retur. Miljøpåvirkninga samanlikna med andre ordningar kjem mykje ann på korleis ein rekner på det, og ikkje minst kva data ein legg til grunn for berekningane. Det som er nok er viktigaste grunnen til å beholde dagens panteordning er at det er veldig arbeidskrevande å skulle sortere flasker ned i bruskasser og laste opp lastebilane med bruskasser. Særlig i Norge der arbeidskrafta er dyr så er nesten fullautomatiske panteautomater langt meir rasjonelt. Så lenge dagens panteordning er omtrent like miljøvennlig som den gamle ordninga så er det ein stor fordel å gå for den ordninga som er billegast. Jo billegare panteordninga er å drifte jo billegare blir produkta å kjøpe for forbrukarane. Sjølv om vi får tilbake panten så betalar vi for ordninga i form av at produsentane må dekke inn kostnadane ved panteordninga i produktprisen. Særleg sidan dette EU-kravet til gjenbruk av flasker også medfører store investeringar i form av ombygging og nye panteautomatar så vil det koste meir enn det smaker. Einaste positive eg ser i forslaget til EU er dersom bransjen gir opp å produsere på plastflasker til fordel for aluminiumbokser som kan pressast flate og sendast til nedsmelting. For bransjen er det kanskje like greit å berre produsere bokser på 0,33 eller 0,5 liter, det gir nok betre inntening sidan ein ikkje kan kjøpe brus i større kvantum til ein lavare pris, men for forbrukarane så er det nok lite gunstig (sjølv om det for folkehelsa sikkert er like greit å kutte både i brus- og ølkonsumet). Kanskje fører dette EU-direktivet til at vi får brus på melkekartongar? Då slepp vi heile pantesystemet men samtidig så er det større sjanse for at emballasjen havner i restavfallet og ikkje i papiravfallet. Fordelen med pantesystemet er at det er relativt få flasker og bokser som blir kasta i restavfallet.

Lurer på kva Netflix har av sjåartal? Det overrasker meg at det er gitt grønt lys for ein femte sesong når dei knapt har rukket å starte på innspelinga av fjerde sesong. Det er tydeleg at Netflix finn det lønnsomt å skulle fullføre serien så lenge dei har bøker å baserer seg på, men når serien uansett berre er laust basert på bøkene så ser eg ikkje heilt poenget å skulle avgrense seg. Særleg når dei gjer det så klart at femte sesong også blir den siste. Så laust forhold dei har til kjeldematerialet så burde det ikkje være til hinder for å lage ein sjette sesong. Manglande kjeldemateriale var tydelegvis ikkje til hinder for å lage "Blood Origin" prequelen. Netflix har tydelegvis stor tiltru til dette prosjektet, også etter at Henry Cavill gav seg sjølv om Cavill sin rolle var bortimot det einaste lyspunktet i serien. Det må da vel være ein enorm risiko for at langt fleire sjåarar hopper av serien i fjerde sesong når Henry Cavill ikkje lenger er på skjermen? Og kanskje for å gni det skikkelig inn så har Netflix vært ganske så kjappe med å kanselere seriar som hadde gode forutsetningar for å bli populære seriar. Til dømes "Shadow and Bone" som berre fekk to sesongar og som har litt av same målgruppa som "The Witcher". Storserien "1899" var publisert som ein av dei mest sette seriane på Netflix, men vart likevel kanselert nesten umiddelbart. Serien hadde vært ute berre ein liten måned før nyheita om kanselering kom. Og sjølv om det er nokre år sidan no så vil eg også dra fram "Mindhunter" og "Glow" som gode Netflix seriar som ikkje fekk avslutte. Så enten så har "The Witcher" veldig gode sjåartal hos Netflix, eller så må det være nokon i leiinga til Netflix som har ein særleg interesse for å holde serien i live. Serien er heller ikkje spesielt billeg å produsere, så det blir investert ein del når det skal lagast to sesongar til.

Tenker at sjølv om det ikkje nødvendigvis er mindre miljøvennlig å vaske flasker slik som det nye systemet legg opp til, så vil vel openbart eventuell miljøgevinst gå tapt ved den store omlegginga som må til?

Koster deg ingenting å føre opp. Sjølv om det ikkje er krav om det så vil nok dei fleste kjøparar argumentere med at "bør utføres av faglærte" betyr det som det openbart ikkje er grunn til å bruke faglærte til. Du vil ikkje bli straffa i pris eller betalingsvilje ved å være overtydeleg.

I prinsippet ja. Likevel vil vel ikkje eit slikt forbehold være gjere det bindande for den som kjøper bustaden på forkjøpsrett? Herver det snakk om at Navn Navnesen kan få leige, og opptil 30 dagar i året. Den som kjøper på forkjøpsrett kan heilt fint omgå dette atterhaldet ved å seie nei til Navn Navnesen. Saka stiller seg annaleis om det blir skrevet kontrakt på at Navn Namnesen skal leige leilegheita i juli måned i X år, men ein slik kan klausul betyr eigentleg ingenting. Vilkåret om rask overtaking fungerer fordi dei som potensielt kunne brukt forkjøpsretten ofte ikkje har finansieringa i orden på kort varsel. Det er også eit atterhald som ny kjøper kan haldast til ved at det stilles krav til at betalinga skal være på plass innan den avtalte overtakingsdatoen. Merk også at som kjøper av burettslagsleilegheit så skal du godkjennast som andelseigar av styret, og det kan bli problematisk om det er openbare forsøk på å hindre bruk av forkjøpsretten. Konsekvensen av å ikkje bli godkjent er at du har kjøpt ein bolig som du må selge fordi du ikkje får flytte inne i. Vanlegvis er godkjenning frå styret ein rein formalitet, men det er akkurat slike tilfeller der avslag kan være relevant.

Du må nesten vurdere sjølv om det gir meining for deg å kjøpe mopedbil. Etter mitt syn så kostar det meir enn det smaker, særleg om du har førarkort klasse B. Mopedbil er billig i drift og kan være heilt kurrant om du berre har småkøyring, men du skal ikkje køyre mykje i 50 sone før du merker irritasjonen med maksfart på 45 km/t. Mopedbilen er "halv bil" og du mister fleksibiliten du har med vanlig bil, som til dømes at du kjem til å bruke omtrent dobbel så lang tid i 80 sonene.

Sjølvforsyningsgraden er basert på det vi treng for å opprettholde dagens forbruk. Altså er det eit tal på kor mykje av maten vi vil ha som vi også klarer å produsere sjølv. Er ellers einig i at når ein snakker om sjølvforsyning i beredskapssamanheng så bør ein sjå på kaloriproduksjonen og ikkje i kor stor grad vi gjennom ei krise kan ete avocado sandwich og drikke Cava.

Det er ikkje nødvendigvis så lett å finne slike jobbar der du ikkje treng å møte fysisk. Sjølv i jobbar med mykje heimekontor så er det forventa at du jobbar frå heimen og kan møte opp fysisk ved behov, så å kombinere dette med reise kan bli problematisk. Det du ser etter er ein jobb der du produserer heilt uavhengig av andre. Det er då viktigare å finne rette jobben enn det er å ta rette utdanninga. Mesteparten av slike jobbar vil naturleg nok ligge innafor kontorsegmentet, men om du jobbar som forfattar, økonom, telefonselgar, eller liknande speler nok mindre rolle.

Det er eigentleg berre å stikke av. Ved å ikkje jobbe i oppseiingstida så pådrar du deg eit erstatningsansvar, men det er avgrensa til reelle tap som til dømes dersom det må leigast inn vikar når du er vekke frå jobb. Det er ikkje alle jobbar der fråvær medfører eir direkte tap (når du heller ikkje krever lønn) så størrelsen på erstatninga er avgrensa. I tillegg er det arbeidskrevande å skulle kreve erstatning frå deg, og særleg når omstendigheitene er uklare i forhold til om arbeidsmiljøloven er fulgt. I verste fall så kan du bli dømt til å dekke lønnskostnadar for å skaffe vikar for deg under prøvetida. Sett opp mot viktigheita for at du kjem deg vekk av omsyn til eiga mental helse så tenker eg at den risikoen er det verdt å ta.

Det du må gjere er å bygge dokumentasjon. Loggfør når du blir påført plager, kor lenge det varer og korleis du oppfatter det. Snakk gjerne med naboane dine, er du plaga vil gjerne naboane også være plaga. Det hjelp mykje å ikkje være den einaste naboen som klager. Når naboen som er problemet også sitt i styret så kan der være at du må vegen om å få bytta ut vedkommande. Om det er andre som er villige til å sitte i styret så burde det ikkje være eit problem å få bytta ut eit styremedlem som ikkje følger ordensreglane. Ellers er rådet mitt å skille sakene. Din klagesak gjeld lukt, for styret betyr det i utgangspunktet ingenting om det er hasj, tobakk eller matlukt. Rydd for eiga dør når det gjeld hundeholdet. Sjølv om du har rett i at hundens bjeffing skuldast røykinga så er det vanskeleg å bli trudd på det, særleg fordi dykk nok har fleire naboar som er mot deg og bjeffinga enn mot ho som røyker. Røyklukta er det nok berre dei nærmaste naboane som blir plaga av.

Heilt enig. Koste meg med sesong 1. Såg heile sesong 2 men med lite engasjement, og har sett fyrste episode av episode 3 før eg hoppa av. Eg vil derfor påstå at eg har gjort eit seriøst forsøk på å like serien, og at min kritikk ikkje er utelukkande basert på dårleg omtale. Eg klarer å heve meg over kritikken over dårlege kostymer og eit voldsomt fokus på mangfold, går heilt fint for min del at det finnes mørkhuda alver, sjølv om også eg synes det tek vekk litt av realismen når små bygder på landsbygda har mangfold likt det ein forventer å sjå i store byar med mykje innflytting. Likevel er det ikkje tvil om at The Witcher ikkje klarer å levere historien på ein engasjerande måte, blir for mange snarvegar for min del. Eg synes også at det var eit forferdeleg dårleg valg av serieskaparane å skulle fortelle fyrste sesongen i ikkje-kronologisk rekkefølge. For dei fleste sjåarar var det vanskeleg nok å forstå verdenen om ikkje ein også skulle hoppe i tid, og med all tidshoppinga så er det eigentleg umogleg å forstå at i dette universet så er det ikkje alle karakterane som blir merkbart eldre i løpet av ein generasjon eller to. Det er ikkje lett å henge med i svingane når serien hoppar så mykje i tid samtidig som det berre er enkelte av karakterane som er meint å skulle sjå eldre ut. Å lage ei god og fengande historie satt i eit fantasi univers og som i tillegg ikkje skal være kronologisk er særdeles vanskeleg, og desto tydelegare blir det når ein snubbler og går på trynet fordi serieskaparane ikkje får det til. I tillegg er eg heilt einig i at å skulle fortelle historiene om Geralt utan å ha med Geralt er heilt idiotisk. Eg klarer ikkje å forstå kvifor Netflix bruker penger på å kjøpe rettigheitene til eit univers som dei openbart ikkje har tenkt å filmatisere. Dei kunne fint stjålet både karakternamn, monster og alver for å fortelle sine historier heilt gratis ved å ikkje bruke merkevaren The Witcher. Er det så dårleg stilt blant manusforfattarane at dei er redusert til å skrive fan-fic basert på populære bøker? Det må vel være både betre og enklare å lage sitt eige fantasiunivers og der stå heilt fritt til å fortelle akkurat dei historiene som dei sjølv vil fortelle?

Skal ein hevde at batteriet (som ikkje er utskiftbart) er ein slitedel så må det nesten gå veldig klart fram av produktinformasjonen kva som er estimert batterilevetid, og kva som blir rekna som vanleg bruk. Det er lov til å selge slike øyrepropper med atterhald om at dei ikkje er meint å vare i meir enn to år, men då må denne informasjonen være tydeleg. Særleg på slike øyrepropper som blir lada via eit etui med batteri så er det ikkje til å unngå at øyreproppene til stadigheit blir lada til 100%. I tillegg så er det vanlegvis ikkje mogleg å slå av slike øyrepropper manuelt, dei er designa for å slå seg av når dei blir lagt på plass i etuiet. Så for ein forbrukar så er det veldig vanskelig å bevare batteriet lengst mogleg, for enten så legg ein øyreproppene tilbake i etuiet for å ta vare på dei slik at dei automatisk blir lada opp til 100%, eller så lar ein øyreproppene ligge å slenge mellom bruk slik at dei ladar seg heilt ut. Begge deler er vel omtrent like dårleg for batteriet.

Det siste er i alle fall heilt korrekt, eigenmeldingar dekker heile arbeidsdagen og kan ikkje delast opp i timar. Kva ein kan og ikkje kan gjere vil nok variere litt frå arbeidsplass til arbeidsplass. Det er nok mange som praktiserer det slik at ein får gå heim i løpet av dagen utan å bli trekt i lønn for dei timane som er igjen av arbeidsdagen. Det som strengt tatt er mest korrekt er at ein får lønnstrekk om ein ikkje jobber full dag, så då vil det nok for mange være slik at ein då må bruke opp eine eigenmeldingsdagen på fyrste dagen ein er sjuk sjølv om ein alt har jobba mesteparten av dagen. Det sagt så kan det også være praktiske utfordringar ved å bruke eigenmelding etter at du har stempla inn og starta på ein ordinær arbeidsdag. Om ein ikkje har gode rutiner er det i slike tilfeller ein fare for at ein får "dobbelt betalt" ved at ein både for lønnskompensasjon for heile dagen når ein leverer eigenmelding, samtidig som det ikkje blir trekt frå dei jobbane ein rakk å jobbe før ein vart så sjuk at ein måtte gå frå jobb. Mitt konkrete råd i slike situasjonar er todelt. 1. Snakk med arbeidsgiver og gjer avtale. Blir du sjuk i løpet av arbeidsdagen så snakk med sjefen for å spørre korleis du skal løyse det, enten det er å levere eigenmelding, at du får lov til å berre gå heim utan å bli trekt i lønn, at du avspasserer dei gjenståande arbeidstimane, eller liknande. Svaret du får her vil nok også variere litt med kor langt inn i arbeidsdagen du er, du får nok eit anna svar om du seier du må gå heim i løpet av fyrste arbeidstimen kontra du gir same beskjeden heilt på slutten av arbeidsdagen. 2. Om du er i tvil på om du er heilt frisk så gjer du det mykje enklare for deg sjølv om du er i forkant og bruker eigenmelding med ein gong i staden for å møte på jobb og eventuelt måtte gå heim. Sjølv om vi nødig skal oppfordre folk til å ikkje gå på jobb om ein er i stand til å jobbe, så er det også eit moment å ta med seg at dersom du startar å kjenne deg dårleg alt før du drar på jobb så er det stor fare for at du kan smitte kollegaer og kundar om du har noko som er smittsomt. Totalt sett er det billegare for både bedrifta og samfunnet om du ved sjukdom held deg heime i staden for at du kjemper deg på jobb, kaster inn handkleet etter ein halv dag, og i tillegg har du smitta 2 kollegaer.

Det er vanskeleg med rekonstruksjon når ein eigentleg ikkje har eit godt grunnlag for kva som har skjedd. Dersom JHA var åleine så er den mest nærliggande forklaringa på sjølve utføringa av ugjerninga at den vart utført med trusslar. Det var minst eit våpen innvolvert i form av ein kniv som vart brukt til å utføre drapa, den har nok også blitt brukt til å true med. Neddoping er vedlig lite truleg, det ville nok blitt avdekt under obduksjonen. Det er nok også lite truleg at JHA kunne hatt tilgang til både eit bedøvande middel som kunne brukast. Så det som er mest sannsynleg er at JHA har brukt eine jenta som gissel for å kontrollere den andre, og omvendt. Det å fryse i ro er ein like vanleg reaksjonsform som å stikke av eller rope, særleg om ein trur at det å flykte eller rope medfører at vennina kjem til skade. I etterpåklokskapens lys så virker det inngåande at ein burde gjort alt i sin makt for å kome seg unna, men der og då var det ingen som viste kor langt JHA var villig til å gå. Dersom ein blir rana på gata så er det vanlegaste rådet at ein bør samarbeide med ransmannen, gi frå seg verdisakene og la ransmannen stikke av. For vanlegvis er motivet for ranet utelukkande å rane. Men det er klart at i dei sjeldne tilfella der ransmannen også har tenkt å bli drapsmann så blir det heilt feil strategi å ikkje kjempe imot. Eg har absolutt ingen fasit, men eg finn ikkje grunnlag for at det er usannsynleg at ein voksen mann med kniv ikkje skulle kunne utføre denne ugjerninga åleine. Det hadde nok utvilsomt vært lettare dersom det var to eller fleire gjerningsmenn, men så vidt eg kan forstå så er det ingen forutsetning at det må ha vært minst to. Eit anna moment er at vi veit heller ikkje kva JHA klarte å forstå av etterspelet etter ugjerninga. Det kan hende han tenkte at sjølv om den eine jenta hadde stukket av så var han langt inne i skogen der han var godt kjent og at han derfor hadde gode muligheiter for å stikke av gjennom skogen og kome seg unna før politiet kom fram. I år 2000 var det generelt lite kunnskap om åstedsetterforskning, så det er ikkje sikkert at JHA tenkte på eller i det heile tatt forstod at han etterlot seg tekniske spor som kunne felle han i ettertid om han skulle klare å kome seg vekk frå åstedet utan å bli sett. Om drapa var planlagde eller ikkje har vel ikkje blitt slått fast? JHA benekter sjølvsagt at det var planlagt (hans forklaring er jo at han vart lurt og tvinga av VK), men om JHA stod for ugjerninga åleine så er det lite sannsynleg at han ikkje hadde tenkt på slike ugjerningar før. Som med andre seksuallovbrot så var det nok det seksuelle som var hovedmotivet, sjølve drapa kan fort ha vært for å skjule spor.

Kva overtidsbetalinga skal være og på kva dagar det skal være ulike satsar er avhengig av kva som er avtalt. Per definisjon er søndagar raude dagar, så med mindre det er presisert at søndagar skal reknast som noko anna enn høgtidsdagar så er overtidsbetalinga på søndagar lik som om ein hadde jobba 2 juledag. Eg er likevel einig i at 200% er litt råflott. Det vanlegaste er vel at søndagsarbeid (og andre helligdagar) blir lønna med enten 100% eller 133%? 200% er ei tredobling av lønna og 100% er ei dobling. Det er sikkert dei som har svært gunstige arbeidsavatalar, men tredobling av lønna for søndagsarbeid høyres litt for godt ut til å være sant. Det kan sjølvsagt være gode grunnar til at ein har ei slik ordning, alt frå at det er vanskeleg å få nokon til å jobbe på søndagar utan så høgt lønnstillegg til at grunnlønna er så låg at ein må opp i ei tredobling for at det skal visast igjen. Lønnstillegg på 133% for søndagsarbeid er vanleg i det offentlege, og det har kanskje noko med at grunnlønna er så lav at ein må litt over dobbling for å gi tilstrekkeleg kompensasjon for søndagsarbeid.

42% høgare sannsynlegheit er veldig mykje. Ei undersøking blant 7000 personar er ikkje ei veldig stor gruppe men det er heller ikkje ei ubetydeleg gruppe. Eg reknar med at forskarane er på ballen når det gjeld tolkinga av innsamla data, men eg lurer litt på kva andre faktorar som speler inn. Min fyrste tanke var om mentalt krevande yrker kan ha betydning for diagnoseringa og ikkje nødvendigvis i kva grad ein får demens. Det kan kanskje være at i den gruppa som har mentalt krevande jobbar så er det lettare å oversjå begynnande demens medan dei er yrkesaktive?

Største utfordringa med kampsystemet var at det er litt håplaust om ein har hatt lang pause og har gløymt systemet. Då må ein nesten gjennom opplæringa på nytt. Så spelet var lite tilpassa speling innimellom, men ellers heilt einig. Dette spelet er ikkje eit slosspel der du er helten som nedkjemper alle fiendane du møter på, ofte må du ta det meir realistiske alternativet å stikke av.

Det vil dei nok. Alle medlemsnasjonane har eit sjølvstendig ansvar for å opprettholde sine forpliktingar til NATO. Det kan likevel være ein reell fare for at dersom USA tidleg går ut og seier at dei ikkje vil respekterere NATO traktaten så kan det føre til ei domino effekt der også andre NATO medlemmar held seg utanfor. Det vil i all praksis bety at NATO blir defakto oppløyst sidan ein forsvarsallianse som ikkje forsvarer sine medlemmar er ingenting verdt. Det store spørsmålet er dersom USA ikkje vil blande seg er om heile NATO går i oppløysing, eller om alliansen vil fortsette utan USA. Det andre store spørsmålet er om dette blir rekna som eit angrep på eit medlemsland eller ikkje. Dersom det med våpenmakt blir oppretta ein republikk på Svalbard så vil nok det utan tvil være eit angrep på eit medlemsland slik at artikkel 5 er aktuell. Eit slikt angrep vil også være brot på Svalbardtraktaten, så det er også tenkeleg at andre nasjonar også vil blande seg inn, kanskje også FN. Dersom scenarioet er at det kjem inn 200 sivile russarar med familie, og deretter så skaffar dei seg meir og meir innflytelse i lokalmiljøet på lovlege måtar, før ein til slutt ber om folkeavstemning for lausriving og oppretting av ein sjølvstendig stat, så kan det være meir tvil om dette er eit angrep eller eit internt anliggande. NATO-traktaten er basert på ei tid der krig betydde at uniformerte soldatar marsjerte over ei grense, korleis det blir med inflitørar er litt meir uklart, så den er ikkje nødvendigvis 100% overførbar til moderne krigføring og konflikt. Som nemnt så vil også det at det føreligg ein Svalbard-traktat som gir alle land som har signert fri tilgang til å reise til Svalbard, rett til å drive næring på Svalbard, og at dette kan gjerast utan at det blir krevd inn skatt til anna enn det som trengst på Svalbard. Det kan derfor være ganske mange nasjonar som har motforestillingar mot at Svalbard blir sjølvstendig eller underlagt eit anna land.

Det som er spesielt med bønder er at sjølv om dei er sjølvstendig næringsdrivande så er det reint politisk ikkje akseptabelt at ein legg ned drifta. Det er tross alt lettare for den lokale blikkenslagaren i bygda å legge ned bedrifta fordi det ikkje er lønnsomt enn det er for bonden som kanskje har drift av familiegården som ei forutsetning for å ikkje måtte flytte. Politisk sett så vil ein ha landbruk i Norge, så det er ikkje gitt at bøndene berre kan legge ned gårdsdrifta om lønnsomheita ikkje er der. Bøndene er også i stor grad avskåret for å berre drive med det som er lønnsomt, blant anna ved at det er lagt begrensningar på kor mykje ein kan produsere (som fekk sitt utslag no i påska når det var for lite egg fordi eggbøndene ikkje fekk produsere formykje). Når det gjeld spørsmålet om sjølvforsyning så meiner eg at det til dels er eit sidespor. I Norge er vi per dags dato nesten sjølvforsynte om ein ser på matbehovet, det vi manglar på sjølvforsyningsgraden er at vi ikkje sjølv kan produsere den maten som vi i dag er vande med. Blir grensene stengt så kan vi nesten livnære oss på fisk og poteter, men det er mykje anna som vi får mykje mindre av som kornprodukt, sukker, kjøtt (gjennom at vi ikkje får importert nok kraftfor), osv. Så det blir vanskeleg å fortsette med tacofredagar når det blir lite av både tortillas, storfekjøtt og guacomole. Ei utfordring for sjølvforsyningsgraden vår er at vi eksporterer nesten all fisken vår, det er lite fisk på norske middagstallerkenar. Så hadde vi blitt flinkare til å ete den maten vi produserer i Norge så hadde vi fått mykje høgare sjølvforsyningsgrad.

I et slikt tilfelle så er det ikkje eigentleg nokon gode incentiv for å stille på jobb i løpet av dagen. Har du ein litt firkanta arbeidsgivar så må du levere eigenmelding også for den dagen for å ikkje få "skulk" for dei fyrste timane der du var sjuk. Reint praktisk løyser enn det der også enten med å føre dei fyrste fråværande timane som avspassering som ein jobbar inn igjen seinare, eller ved at ein møter på jobb og jobbar ut dagen sjølv om ein ikkje får noko ekstra for det ettersom ein alt har registrert arbeidsdagen som eigenmeldingsfråvær. Slik det er i dag så er det eigentleg slik at dersom du fortsatt sjuk fyrste delen av dagen så har du ingen personleg gevinst ved å kome på jobb i løpet av dagen. I enkelte tilfeller er det kanskje ikkje ein gong ønska at du skal møte på jobb etter lunsj på grunn av at det er kanskje er skaffa vikar eller du av andre grunn ikkje får utført jobben din på ein tilfredsstillande måte når du ikkje kunne være der frå morgonen av.

Du kan fint bruke eigenmelding for berre delar av dagen, men det tell som ein full eigenmeldingsdag uavhengig av kor mykje eller lite som er igjen av arbeidsdagen. Korleis dette blir løyst reint praktisk varierer nok mykje frå arbeidsplass til arbeidsplass. Det er nok arbeidsgivarar som er så firkanta at du ikkje får lov til å forlate arbeidsplassen før arbeidsdagens slutt med mindre du leverer eigenmelding. Andre arbeidsgivarar er nok langt meir fleksible og lar deg gå heim før tida utan at du må bruke verken eigenmelding eller avspassering som ein "takk for at forsøkte å gjere jobben din". For tilsette som har muligheit til det så trur eg nok at mange velger å ta sjukdom delar av dagen som avspasseringsdagar for å ikkje "bruke opp" eigenmeldingsdagane.

Det kjedelige svaret er at det er heilt opp til kva som er avtalt, alternativt kva som er akseptert praksis på arbeidsplassen om det manglar klare rettningslinjer. Det som er heilt klart uansett er at sjølve reisetida er arbeidstid, dette er tid som den tilsette ikkje sjølv kan disponere. Likevel så er det ingen automatikk i at reisetida skal være kompensert som som vanleg arbeidstid. Det er her det kjem mykje ann på kva som er avtalt. Mitt syn er at kva som er rimeleg å kreve kjem ann på dei eksakte forholda. På min arbeidsplass så ville ein i dette gitte tilfellet gjort det så enkelt som at ein fører tre fulle dager på 7,5 t. Når ein reiser i ordinær arbeidstid så blir det etter mitt syn mykje enklare, for om ein får betalt for å sitte på kontoret eller sitte på ein flyplasss/fly går mykje for det same. Dersom flyet går kl 08.00 og ordinær arbeidstid starter kl 08.00 så skal ein teknisk sett føre timar for timane i forkant som ein treng for å reise til flyplassen. Samtidig så er det nok slik at dersom ein tek eit så tidleg fly så er ein framme i Spania og innsjekka på hotellet i god tid før slutten av ordinær arbeidtid. Er ein framme på hotellet kl 13 så skal ein strengt tatt trekke frå dei timane fram til slutten på ordinær arbeidstid. På min arbeidsplass så ville ein gjort det så enkelt at ein berre fører full arbeidsdag og reknar med at det går opp i opp. Det store spørsmålet er korleis tida på onsdags- og torsdagskvelden skal førast. På den eine sida så står Per fritt til å bruke tida si i Spania slik han vil på kveldstid, på den andre sida så er Per avskåret frå å bruke denne tida på familie og heimlege syssler. Mitt syn i den saken er at i kva grad ein skal kreve kompensasjon kjem kanskje litt ann på kor ofte ein blir sendt på reise, og ikkje minst kva ein har blitt forespeila og har signert på når det gjeld reisevirksomheit. Om ein ikkje reiser så ofte så tenker eg kanskje at det er lettare å sjå på reisevikrsomheita som eit gode der ein får ein mini-sydentur der arbeidsgivar dekker både kost og losji. Men det er klart at dersom ein blir sendt til Spania kvar veke når ein aller helst vil bruke kveldane sine på heilt andre ting så blir reiseaktivteten så stor at eg ville ha krevd kompensasjon for den tida som eg ikkje får disponere fritt, og i verste fall heilt åleine på eit hotellrom langt ute på den spanske landsbygda. Eksempelet hadde stilt seg heilt annaleis om det var snakk om reise utanom ordinær arbeidstid.

Dette. Resultatet blir stort sett bra på det du meinte å male, men du må påregne å bruke ekstra mykje tid på å sette opp plast for å ikkje få malingssøl over alt.

Det er også ein ganske klar trend at disse open world spela alltid lover mykje meir enn dei klarer å levere på, og at dei store spelprodusentane prøver å sikte så breidt at dei bommer på nesten alle nisjene slik at ingen av spelarane får dette spelet som sin nye favoritt. Det gir også sitt utslag i denne debatten. Enkelte vil helst at spelet også har mest mogleg nakenheit, andre vil helst realistiske karakterar, andre vil ha karakterar som er forbilder, osv, osv. Som produsent så kan ein ikkje oppfylle ønska til alle, og ein må tenke på at alle valg ein tek i spelutviklinga også potensielt vil støte frå seg kundar. Det er nok mange som ikkje vil kjøpe spel med nakenheit eller som vil boikotte spelet fordi karakterane er for stygge, osv. Resultatet av alt dette blir ofte at at karakteren blir ei kjedelig blanding av alt, og dermed litt for nøytrale. Då får vi spel-damer som ikkje er kjempepene, men heller ikkje kjempestygge, som altså blir ganske nøytrale og kjedelige.