The Avatar

Om det er Norges rolle under andre verdenskrig som er trådens tema så burde du nok laget tråden under "historie", når du lager denne i "politikk og samfunn" så blir det fort til at ein snakker om dagens politikk og dagens samfunn. Det er mykje som kan seiast om det som skjedde under andre verdenskrig. Jødane var lite populære i heile Europa på den tida, og dei var ein enkel skuldebukk for at det gjekk dårleg med økonomien. Argumentasjonen som vart brukt mot jødane er i praksis lik argumenta som blir brukt i dagens innvandringspolitikk. Altså at det er innvandrarane som kjem til oss og tek jobbane våre, lager gettoar i byane våre, og har eit parallelt samfunn dei ein søker hjelp og stiller opp for vennar og familie (mykje på grunn av at ein ikkje får eller stoler nok på at staten kan ivareta denne rollen). Den norske befolkninga var i 1940 relativt nazi-vennlege, for mange var det eit enten eller valg der alternativet var kommunisme som ikkje var spesielt mykje betre. Det at Norge vart okkupert førte til at mange tok avstand frå nazistane sidan dei var fienden, og dei som fortsatt sympatiserte med nazistane hold meininga for seg sjølv. Det var ein del nordmenn som av ulike grunnar blei pressa til å bli NS medlemmar, som til dømes redaktørar som ikkje fekk fortsette å gi ut avis med mindre dei meldte seg inn i NS. Andelen med aktive NS medlemmar i Norge var likevel låg. Det norske politiet har fått skulda for ei dårleg handtering av krigen, men det var fleire ting som spelte inn. I starten av krigen så var norsk politi relativt samarbeidsvillige med okkupasjonsmakta, dette var til dels motivert med å verne om sivilbefolkninga som lett hadde risikert å bli skutt av tyskerane om dei gjorde motstand. Litt seinare så vart politiet meir aktivt samarbeidande med nazistane, mellom anna ved ei omorganisering med nazi-vennlege politileiarar på toppen. Dette kombinert med at mange brukte som unskuldning at dei berre fulgte ordre gjorde at det norske politiet var "nyttige idiotar" for okkupasjonsmakta, noko som mellom anna gav utslag i at svært mange jødar vart arresterte på tysk bestilling, noko som igjen gjorde det veldig lett å deponere jødane til konsentrasjonsleiarane. Det bør vel også nemnast at det var ein del norske politimenn som var henretta for å motarbeide tyskarane, så sjølv om det å berre følge ordre ikkje er ei god unskuldning, så er det på det reine at mange norske politimenn frykta for sine liv om dei ikkje utførte jobben dei vart satt til. Det er også verdt å merke seg Gestapo var tungt inne for å påsjå at det norske politiet gjorde jobben dei vart satt til å gjere, og at dei mest kritiske politioppgåvene som å arrestere motstandsfolk ofte vart utført av Gestapo sjølv i frykt for at nokon i det norske politiet skulle klare å varsle motstandsfolket. Etter krigen var den norske nazismen så godt som daud, særleg når nyheita om kva som hadde skjedd med dei norske jødane vart offentleg kjent. Det som i alle fall eg synes hadde vært interessant å diskutere utifrå eit historisk perspektiv er kvifor ein i Norge og resten av Europa gjekk vekk frå antisemittismen? Eg håpar og trur at det var fordi krigen verkeleg viste ondskapen bak denne ideologien, og at sjølv dei som ikkje likte jødane innsåg at ingen fortener å bli drept på denne måten. Men eg har også ein liten tanke på at det etter krigen ikkje hade så mykje for seg å utale seg negativt om jødar, for det var tross alt ikkje så mange jødar igjen i landet vårt etter krigen. For sjølv om at nazistane tapte krigen, så oppnådde dei faktisk mykje av det nazistane satte seg føre å utføre, nemeleg å bli kvitt jødane. Det er derfor ein liten sjans for at nordmenn flest ikkje endra sitt syn på jødane etter krigen, men fordi det var så få jødar igjen å sjå ned på så var det i prasis ingen som merka noko av antisemitismen.

Det å gjere dette til straffefritt som del av handlingsrommet som politiet må ha, sjølv om det her berre var snakk om å snakke med Simensen, er etter mitt syn problematisk. Når retten også har forstått at disse slaga var potensielt dødelege, så synes eg at det går alt for langt i å legitimere vold. Slik fleirtalet i høgsteretten har argumentert, så kan eg ikkje sjå at det hadde utgjort ein einaste forskjell i skuldspørsmålet om politimannen hadde gått rett til tenestepistolen og gitt gjentatte skot mot hovudet, i staden for å gå via knyttneve, pepperspray og batong. Høgsterett seier rett ut at dødeleg vold er straffefritt i ein slik situasjon. Slik kan vi ikkje ha det, når det bryt såpass klart med politilovens forutsetning om at ein har ei maktpyramide der ein så langt som råd skal klatre steg for steg, og ikkje hoppe rett til toppen fordi det er bekvemt. Så kan det godt være at det i akkurat denne saka vart vurdert som nødvendig voldsbruk, og at dette ligg godt innafor politiets tabbekvote som dei ikkje skal risikere straff for. Men måten dommen er formulert på er særdeles farleg, og særleg at det er slått fast at maktbruken under ei kvar omstendigheit ikkje er straffbar fordi det ligg innanfor den feilmarginen som politiet skal ha ved tolking av politiloven. Det er ikkje sikkert det blir eit problem, men no har vi ein høgsterettsdom på at politiet er gitt fullmakt til å ikkje følge politilovens bestemmelsar om maktbruk.

Min anbefaling er at du er konsekvent, helst ved å ikkje delta i slike kjedebrev. Då slepp du å ta stilling til om det er gode eller dårlege saker som blir delt, og du kan ikkje lastast for å ha delt det eine innlegget og ikkje det andre. Det andre alternativet er at du deler alt heilt ukritisk og ikkje tek deg tid til å vurdere innholdet. Vil også legge til at av det eg har observert på slike kjedebrev så er det mykje som er regelrett spreiing av feilinformasjon. Som til dømes disse innlegga som for nokre år sidan gjekk ut på at ein ved å skrive innlegg på Facebook ikkje gav løyve til at Facebook kunne bruke personlege bilder som er lasta opp på Facebook til sin markedsføring, og med oppfordring om å dele innlegget for at også du skulle skrive same innlegget. Heile innholdet i det innlegget var sjølvsagt berre tull, og sjølv om det ikkje hadde vært det så kan ein sjølvsagt ikkje fyrst akseptere Facebook sine brukervilkår og deretter ta avstand frå dei same vilkåra. Tenker at du skal sjå på dette som eit samfunnsoppdrag der også du har ansvar for å ikkje være med å spre misinformasjon. Er det nokon av dine Facebookvennar som skriv eit godt innlegg om noko som opptek dei personleg så må du gjerne dele. Men ta såpass med ansvar at du ikkje deler vidare slike innlegget som berre har til formål å spreie seg lengst mogleg gjennom å gi dårleg samvittigheit. Og leser du eit slikt innlegg om kreft og får dårleg samvittigheit, så doner ein liten slant til kreftforeiinga. Du gjer ingenting for kreftsaka om du berre deler eit innlegg der du seier deg einig i at kreft er dumt og alt det der.

Har ikkje høyrt uttrykket før. Kontant betyr med ein gong og er det motsette av kreditt. Kreditt betyr i denne samanheng å betale seinare. Ein kontant lapp bety derfor noko slikt som "betale no lappen". Eg kan derfor med litt velvilje være med på å at ein kan omtale ei kvittering som ein kontantlapp ettersom kvitteringa er eit bevis på at betalinga er motteke, uavhengig av om det er betalt med kontantar, kredittkort, eller digital betaling. Forøvrig så er ei kvittering ei skriftleg stadfesting på at ein har bytta betaling mot ei eller fleire varer. Det vanlege er at butikken skriv ut ei kvittering på at du har betalt X kr for Y produkt, men det er i praksis ingenting i vegen for at du som kunde også skriver ei kvittering til butikken der du stadfester at du har motteke produkt Y i bytte mot å betale X kr. Det er likevel dekkande at butikken lagar kvitteringa i to eksemplar der du som kunde får eine kopien medan butikken beheld den andre kopien.

Med god nok inntekt til at du uansett kan betale ned kredittlåna dine så er det nok absolutt rom for å kunne forhandle deg til betre betingelsar. Rentenivået er til dels ein kompensasjon for at det er ein risiko for at lånetakaren ikkje betalar tilbake, særleg når ein ikkje kan stille materiell sikkerheit som gjer at utlåner er sikra å få tilbake pengane sjølv om du ikkje kan betale. Om du kan overbevise banken om at du har ei inntekt som gjer at du kan garantere for ei betalingsevne på X tusen i måneden så vil det være relativt liten risiko for banken å tilby deg ei betre rente enn kredittrenta. Banken vil tene pengar på å refinansiere kredittlånet slik at det er din bank som får renteinntektene og ikkje eit kredittselskap, spørsmålet er berre kor låg inntening banken din er villig til å akseptere, og korleis banken vurderer risikoen for at du ikkje betalar som planlagt, til dømes fordi du mister jobben eller enkelt og greit prioriterer å heller betale på andre ting.

Om han står oppført med 6 mill i årsinntekt på skattelistene så er dette summen av både daytrading og jobben som hockeyspelar. Om vi tek utgangspunkt i påstanden om at han tener omtrent like mykje i måneden som han gjer på eit år som hockeyspelar så tilseier det at han som hockeyspelar har ein årsinntekt på 500 000 kr, så då det 5,5 mill han tener på daytrading. Så har han også dette firmaet sitt som låner ut pengar til andre daytradere utan at det er spesifisert kor mykje han tener på dei ulike jobbane. Det er fortsatt mykje pengar, og inntektene gjennom firmaet ville han nok ikkje ha om han ikkje hadde skaffa seg erfaring som daytrader sjølv. Det er nok likevel ei overdriving å seie at han tener 6 mill i året på daytrading. Daytrading medfører ein relativt stor risiko sjølv om ein gjennom analyse, flaks og rask reaksjonsevne kan redusere risikoen. For å få store inntekter så må ein også risikere store summar, og som daytrader kan du potensielt gå deg på ein kjempesmell. Om du skal ha særleg med inntekt på dette så må du være villig til å investere større summar, samtidig så må du også ha råd til å tape. Her er det absolutt ein fordel å ha ein stor eigenkapital å ta av, for sjølv om det går gale fleire gongar på rad så vil du ha pengar til å kunne jobbe deg opp igjen og du er dyktig og har flaksen på din side.

Men er det på ein annan måte? Russiske og Belarussiske utøvarar fekk berre delta i OL dersom dei tok avstand frå krigen og deltaking i arrangement som kunne ansjåast som propaganda, og sjølv då fekk ein berre delta under nøytralt flagg. Det er ikkje lett å være russer i Norge om ein ikkje har tatt ein aktiv og uttalt motstand mot krigen. Vi kan ikkje konfrontere og kreve at ein tek stilling til det, men ein blir absolutt dømt om ein forheld seg taus ettersom det blir tolka som at ein støttar krigen. Det sagt så er det ein stor forskjell på å være jøde og å være israelsk statsborgar. Som israeler busatt i Norge så er det nok langt meir innafor å stille spørsmål om i kva grad ein støttar staten Israel sine handlingar, enn det er å skulle stille ein femte generasjons nordmann som tilfeldigvis har jødisk tru til ansvar for kva ein stat som vedkommande ikkje har tilknytting til gjer eller ikkje gjer. Det er ikkje som at vi stiller kristne nordmenn til ansvar for engelsk utanrikspolitikk sjølv om England har protestantisk statsreligion.

Eg tenker at det kjem veldig ann på korleis ein organiserer seg. Dersom dei tilsette på SFO sitt på eine møterommet og er tilgjengelege ved behov så treng ikkje den foresatte som er henta inn til å være barnevakt å ha særleg mykje opplæring. Går brannalarmen, det oppåstår slosskamp, osv så vil personalet være 30 sekund unna og kan ta seg av situasjonen. Dersom juleavslutninga skal være ein heilt annan stad slik at den/dei foresatte må ha alt ansvaret så vil nok det utløyse krav til at dei foresatte skal ha nødvendig opplæring til å løyse dei situasjonane som kan oppstå. Når det gjeld krav til politiattest, så er det ikkje krav til det ved slike oppdrag. Det SKAL krevast politiattest ved fast eller midlertidig stilling, men for utføring av oppgåver på slike stadar så er det slik at ein KAN kreve politiattest. Det er innafor lovkravet å sleppe til nokon utan politiattest eller pedagogisk kompetanse til å passe på barna i denne drøye timen det er snakk om, og i alle fall når det også er snakk om berre ein gong i året. Faren for at noko alvorleg kan skje blir etter mitt syn også mindre jo fleire føresatte det er som stiller opp. Eg tenker derfor at i staden for å være heilt imot ei slik løysing med foresatte som hjelper til, så er det mest hensiktsmessig å ta kontakt med SFO for å snakke om korleis ein løyser dette i praksis. Fyrste spørsmål er då om dei tilsette er tilgjengelege om nødvendig eller om dei blir utilgjengeleg. Er dei tilgjengeleg så er det sånn sett ein kompanserande faktor at alle dei tilsette er tilgjengelege og ikkje berre dei som vanlegvis er på jobb på denne tida. Det neste spørsmålet er at dersom dei tilsette er tilgjengelege, i kva grad er dei tilgjengelge? Det burde være fint mogleg å ordne med dobesøk på førehand i størst mogleg grad, og legge opp til at ein av dei tilsette ordnar med dobesøk som trengs i løpet av denne timen. Eg tek det eigentleg for gitt at det ikkje er slik at dei føresatte ønsker å følgje andre sine unger på do uansett, så eg hadde tenkt at det var naturleg at oppgåva til dei føresatte vil være å halde oppsyn med ungane og gi beskjed om det er behov for assistanse. Eg tenker derfor at det viktigaste og beste vil være at SFO-leiaren lagar ein instruks for kva dei foresatte som passar ungane skal og ikkje skal gjere. I tillegg til å definere eit minimum av føresette som må stille opp. Som minimum så bør ein kreve at det i alle fall ikkje er færre vaksne til stades enn ved normal drift.

Det er nøyaktig dette som er den russiske unskuldninga for krigen i Ukraina. At krigen var nødvendig for å demilitarisere og denazifisere Ukraina. Underforstått at militante ukrainske nazistar utgjorde ein trussel for Russland og/eller den russiske befolkninga i Ukraina. I tillegg vart det argumentert med at Russland skulle unngå ei større grense mot NATO som Russland anser som ein trussel, utan at det er heilt forståeleg korleis det vil hjelpe å underelegge seg Ukraina slik at Russland då hadde fått direkte grense til NATO landet Polen i tillegg til dagens grense mot Estland og Latvia i nord og Slovakia, Ungarn og Romania i sør. For ikkje å snakke om at det burde ikkje være ei veldig stor overrasking at Sverige og Finland blir utrygge på kva Russland i framtida vil finne på og derfor søker tryggheit gjennom NATO medlemsskap i staden for å prøve å være nøytrale.

I tillegg er det heller ikkje angrerett om alt har foregått digitalt med unntak av signeringa. Dette er juridisk komplisert der små detaljar kan ha stor betydning. Husleietvistutvalget skriv på sine sider at hovudregelen er at det ikkje er angrerett men at unntaket er når leigeavtalen er inngått som fjernsalg, noko som dei definerer slik "Fjernsalg er typisk en avtale om leie av bolig som blir inngått via telefon, sms, eller e-post, hvor utleier har lagt opp til at avtale kan inngås på slik måte". Det er tydeleg at ein bevist ikkje omtalar fjernsalg der leigetakaren har fått langt meir opplysningar, som ein vanleg nettannonse der husrommet er både fotografert og beskrevet med tekst. Det vil fortsatt være fjernsalg sjølv om leigetakaren har fått god informasjon, men samtidig er ein del av intensjonen med angreretten borte når ein ved hjelp av teknologi har fått gjennomført visning. Ein eventuell bruk av angrerett fordrar også at eksen er interessert i å kome seg ut av leigeavtalen, og det er ikkje gitt. Strengt tatt vil det være i eksens interesse å flytte inn i bustaden og kreve at trådstarter i henhold til avtalen betalar halve husleiga sjølv om ho ikkje skal bu der. Det er dette som gjer det avgjerande at trådstarter får ein god dialog med eksen om korleis dette kan løysast på ein minneleg måte, om nødvendig med forhandling. Utleigefirmaet vil berre ha ulempar med å gå tilbake på den inngåtte leigeavtalen. Ei heving betyr ekstraarbeid med å finne nye leigetakarar og med risiko for lediggang frå januar av. Og det å frita trådstarter fra det solidariske økonomiske ansvaret gir også utleigar mindre sikkerheit for å få pengane sine. Også her kan det å forhandle være løysinga, som til dømes at trådstarter tilbyr å betale X kroner for at utleigar skal gå med på å endre leigeavtalen slik at det berre er eksen som står ansvarleg for leigeforholdet.

Kva brukte du som saus? Kebabkjøttet frå Gilde er skinke med litt krydder, så i seg sjølv er det ikkje veldig spennande. Kjøttet har lite smak, så det viktigaste er at kebabkrydderet ikkje kræsjer med pastasausen.

Er du sikker? Spørsmålet er mest kva du ønsker å oppnå? Eg tviler på at styret kjem til å gi seg på det dei sjølv meiner er rett, så om formålet er ein offentleg beklagelse og framtidig aksept for opptak av bebuarmøta så trur eg det er lite realistisk. Husk at motparten din er glade amatørar med liten juridisk kompetanse. Dersom du skal adressere dette så bør du vurdere å gjere det som ei årsmøtesak, og innhente støtte for ditt syn. Då kan du kanskje oppnå eit årsmøtevedtak på at det skal være lov med opptak, at møteprotokollane skal signerast av vitnet, eller liknande regel som gjer at du oppnår det du vil, som i bunn og grunn er korrekte møteprotokollar. Ein privat krangel med styret har eg vanskeleg for å sjå for meg at du kan vinne, då er det betre å ta debatten offentleg. Og ein open debatt erbdet best å ta i årsmøtet der styret ikkje har siste ordet.

Tenker advokat er heilt unødvendig her. Trådstarter er part i ei tidsbestemt leigeavtale og har i utgangspunktet forplikta seg til å leige i eit år. Om du har juridisk rådgiving inkludert i innboforsikringa eller liknande så kan det være ein tanke, men skal trådstarter sjølv betale for advokat så kostar det meir enn det smaker. Det er ingen juridisk måte å vri seg ut av denne leigeavtalen på, så løysinga er å gå i forhandlingar for å avgrense betydninga av å være avtalepart. Der mest nærliggande er å få eksen til å gå med på å sjølv betale heile husleiga sidan det er han som bur der. Då er trådstarters ansvar avgrensa til å kunne risikere å bli holdt ansvarleg for eventuelt manglande husleige, noko som normalt ikkje burde ha stor praktisk betydning når eksen har fast jobb. Eit anna alternativ er derdom trådstarter og eksen kan bli einige i ein eigen avtale om korleis det kollektive ansvaret skal løysast i praksis, mest nærliggande at dersom trådstarter ender opp med å måtte betale fordi eksen ikkje har betalt så er dette å ansjå som privat gjeld som trådstarter kan kreve tilbakebetalt.

Ja. Avtalen vart bindande i det avtalen vart inngått (som ikkje nødvendigvis er det same som når du skreiv under). Du treng likevel ikkje å vente til overtakingsdatoen for å seie opp. Du kan fint seie opp før du flyttar inn, men om det er overtaking 1 januar og det er vanleg avtalevilkår om at oppseiingstida startar den fyrste i komande måned så har det lite praktisk betydning.

Då er det berre opp til utleigaren om han/ho aksepterer å inngå ei ny leigeavtale der du ikkje lenger er ein part. (Og sjølvsagt eit spørsmål om eksen fortsatt er interessert i bustaden utan å ha med deg). Om alle er einige så kan ein når som helst inngå nye avtalar. Om ein ikkje er einige så må avtalen seiast opp i samsvar med avtalevilkåra.

Avtalen er fullt ut bindande, du vil være solidarisk ansvarleg i samband med avtalen ut oppseiingstida. Du må bli einig med eksen om korleis dykk løyser dette på ein enkel og rettferdig måte.

Du og eksen kan seie opp leigeavtalen på dei vilkåra som står i leigeavtalen. Om din eks ønsker å inngå ny avtale så må det avtalast med utleigar. Det er ikkje sikkert din eks har økonomi til å ha leilegheita åleine, og det er ikkje sikkert utleiger ønsker å leige ut når det ikkje er to som er solidarisk ansvarleg.

Om ein skal løyse problemet med at du meir eller mindre kan kjøpe sertifikatet ved å oppsøke "snille" køyreskular så må det være eit opplegg for å kontrollere kvaliteten på køyreskulane. Det er stor fare for at vurderingane blir veldig ulike frå køyrelærar til køyrelærar, og dette vil forverre over tid fordi kumdane forventer å få bestått med færrast mogleg køyretimar, køytelæraren vil derfor bli pressa til å godkjenne eleven på normaltid for å ikkje risikere negativ omtale. Konkurransen mellom køyreskulane er stor, og veldig mange av dei potensielle kundane går i same klasse på den lokale VGS og snakkar nok mykje om kva som er beste og billegaste køyreskulane.

Trafikkontrollar treng ikkje å være tilfeldige, ein kvar billist kan stoppast for kontroll utan at det føreligg mistanke om nokonstraffbart. Det er ingen grunn til å tru at dette er tilfeldig, men det er innafor det som politiet har lov til når du sett deg bak rattet. Eg tviler sterkt på at bilen din blir spora då det krever ein del meir for å kunne gjere lovleg, det er nok meir at du er på radaren til politiet slik at dei følgjer ekstra med når dei ser deg eller bilen din.

Om det berre hadde vært så enkelt. Det er mange som har fått merkelappen antisemitt utan å ønske død over jøder eller vandalisere gravlunder, men fordi at på bakgrunn av å kritisere staten Israel så har andre tillagt deg antisemittiske meiningar som du ikkje har. Det er svært svært få her i landet som går aktivt ut og skriv eller seier at alle jødar må dø, og enda færre er det som aktivt går inn for det ved bruk av vold og vandalisme. Alikevel er det mange nordmenn som har fått merkelappen kasta etter seg, så då er definisjonen av antisemittisme langt mindre streng i daglegtalen enn din definisjon. Det er då betydninga blir utvatna. Det er nøyaktig det same som å kalle Frp for rasitiske når dei er imot innvandring. Når dei som står på venstresida berre antek at alle i Frp eigentleg ønsker død over alle utlendingar og at kirkebrannane heilt sikert er påtent av Frp sympatisørar. Det må være mogleg å skille snørr frå bart. Det er ein ting at det er lett å blande saman jødar som folk og den jødiske staten Israel, men når ein ikkje ein gong er einig i om at ein antisemitt skal være uttalt antisemitt eller om det er nok å anta at ein eigentleg har antisemittiske tankar innerst inne, det er då betydninga av ordet har mista sin betydning.

Det er riktig, men det er også fordi at slik dugnadsbetaling er ein måten å aktivt gå rundt regelverket. Dugnad skal strengt tatt være 100% frivillig, og helt utan forventning til produktivitet. Andelseigaren har ansvaret for å halde sin eigen bustad i forsvarleg stand (om ikkje anna er fastsatt i vedtektene). Sjølve bygninga og uteområda er er det burettslaget ved styret som skal halde i forsvarelg stand. Det vedlikehaldsarbeid som burettslaget ikkje kan eller vil utføre som dugnad må styret leige inn folk til å gjere. Ei slik utgift vil det være naturleg å dekke via fellesutgiftene som igjen følger eigarbrøken. Ved å fastsette denne ekstrainnbetalinga etter eigarbrøken så vil det i praksis bety at to andelseigarer med svært forskjellig eigarbrøk får svært ulik avlønning for 1 time med dugnadsarbeid. Samtidig så er det kanskje ikkje urimeleg at den som eig ein stor andel av burettslaget også er den som bør betale mest dersom ein ikkje møter opp. Dersom den eine av dei to andelseigane var ein stor næringsseksjon (som vel aldri sender representant til å delta på dugnad) så er det både rett og rimeleg at denne omvendte bota for å ikkje møte på dugnad er størst for den seksjonen som også representerer største eigarbrøken i laget?

Witcher universet har vært flinke til å skildre utanforskap på ein ryddig måte, men utan å gå til det steget at ein liten isolert landsby langt ute på landsbygda har alle verdens etniske bakgrunnar representert til tross for at folketallet er langt under 100 personar. Slik form for mangfold finner vi i moderne storbyar som resultat av at teknologien har gjort det enkelt å reise over store avstandar. The Witcher spela sin måte å vise mangfold på er gjennom metaforar om monster og monsterjegere, men det er kanskje ikkje alle som forstår det når ikkje "noen barn er gule og noen barn er rød, noen barn er hvite og noen nesten blå". Takker. Var det eg trudde at det også var ein slik referanse også i Witcher 3 spelet.

Har absolutt trua på at Ciri kan bli ein god kvinneleg frontfigur utan at ein legg alt for mykje Mary Sue eigenskapar til karakteren. Kjenner meg veldig sikker på at Ciri kjem til å ha massevis av svakheiter og utfordringar. Når det gjeld woke-sida så var Ciri biseksuell i bøkene, og utan at eg heilt husker det så var det vel i det minste nokre hint og undertoner også i Witcher 3 på at Ciri likte jenter? Eg vil gjette på at eit av rollespelmomenta i dette spelet er at du som speler kan velge om Ciri skal være i eit forhold med ein mann eller ei dame. Eg rekner like vel med at det blir store ramaskrik og anklagar om at det er woke og urealistisk med ei lesbisk dame som svinger sverdet og tek ned skumle monster.

Det er eigentleg motsatt, framtidens eldrebølge må forhindrast med å få fleire barn (eller meir innvandring). Eldrebølga har ingenting med talet på gamle å gjere, det som betyr noko for eldrebølga er fordelinga mellom unge og gamle. Ideelt sett bør vi til ei kvar tid ha like mange 9 åringar som vi har 56 åringar, og med ein svak reduksjon i aldersgruppene frå pensjonsalder av. Du har likevel ikkje heilt feil. For dersom vi slutter å få barn (og stopper innvandring) så vil dagens barn utgjere ei siste eldrebølge som ikkje har ein yngre generasjon under seg.

Ja dersom ein ikkje aksepterer eit forenkla forelegg så må saka avgjerast rettsleg. Då er det alltid ein lite sjans for at saka blir henlagt og at saka aldri kjem opp slik at ein slepp heilt unna, men som hovudregel så skal saka behandlast i retten. Det er også ein liten sjans for at domstolen slår fast at det ikkje er lagt fram tilstrekkeleg med bevis for at du kan dømmast. Stort sett så er det nok bevis å ha logg frå lasarmålaren samt vitneforklaring frå politiet, men du kan sjølvsagt ha flaks der politimannen som stoppa deg roter saman din sak med ei anna sak og at det derfor blir tvil om politiet huskar rett. Om ein blir dømt i retten så vil du normalt få ei litt høgare bot samt saksomkostningar, det er likevel ikkje så avskrekkande mykje høgare bot du risikerer. I det forenkla forelegget så er det innrekna ein liten rabatt til dei som aksepterer det forenkla forelegget og får saka ut av verden. Ved straffeutmålinga så vurderes det om det finnes straffeskjeprande eller formildande omstendigheiter. Det at trådstartar angrer og er lei seg for lovbrotet kan gi grunnlag for ei mildare straff, særleg om det er fyrste gongen ein er tatt for eit lovbrot. Det er også rom for å legge vekt på den tiltaltes økonomiske evne, særleg om får store konsekvensar for den tiltaltes evne til å forsørge eigne barn og andre særdeles viktige økonomiske forpliktingar. Eg tenker at domstolen er nok relativt tjukkhuda for tiltalte som med tårer i augene lover å aldri bryte loven igjen, så ein skal nok ha veldig gode arugment for å få særbehandling. Det som kanskje kan være mest realistisk å få til er at bota erstattes av eller kjem i tillegg til samfunnsstraff. Det vil nok ikkje oppleves som mildare straff sidan det ofte er ganske mange timar som må jobbast dersom du blir dømt til samfunnsstraff, men det er sjølvsagt ein fordel å sleppe å betale ut i kontantar. Berre under forutsettninga av at du har eit arbeidsforhold der du får jobbe så mykje du vil. Dei aller fleste som har full jobb har arbeidsavtale på å jobbe 7,5 time kvar dag, og at ein berre unntaksvis blir pålagt overtidsarbeid når det er behov for det. Det er langt frå alle arbeidsplassar som kan akseptere at du jobbar 110% prosent på ei 100% stilling då dette gir høgare lønnskostnadar enn det som er budsjettert, samt at det føreligg lovar og regler for å hindre at tilsette jobbar formykje. Det du sparer på å køyre for fort til og frå jobb vil for dei aller fleste bli målt i fritid til å gjere andre ting, og ikkje som tapt moglegheit for inntektsgivande arbeid.