The Avatar

Det store problemet er finansiering. Eigentleg er det rart at nettavisene i det heile tatt fortsatt driver med ekte nyheiter, for det er jo openbart kjendisstoff, sex/nakenheit og fasinerande videoklipp dei lever av. Så at dei fortsatt har journalister som skriv om politikk og hendingar i inn og utland er nok hovudsakleg for å momsfritaket som tidsskrift sidan det er meir lønnsomt enn å være reint ukeblad med kjendisstoff. NRK er delvis forskåna for dette gjennom at dei har ei finansiering som ikkje er direkte avhengig av klikk for å generere inntekter. Aftenposten har også stort sett klart å unngå å gå i clickbait fella, men det er nok også fordi at nesten alt dei produserer ligg bak betalingsmur, og at dei har klart å holde på eit såpass seriøst omdømme at folk er villige til å betale. Det er likvel ikkje gitt at Aftenposten vil kunne få nok inntekter i framtida til at dei får det til å gå rundt. I tillegg til er det også ei utfordring at det gode journalistiske arbeidet der eit par journalistar bruker vekesvis på å gjere research naturleg nok er dyrare enn å berre vidareformidle ei nyheitssak frå NTB.

Det er også naturleg nok ei balanse mellom at spesialeininga må ha nok kompetanse som ein typisk får gjennom kontakt med fagmiljøet som i dette tilfellet er politietaten, og ei tilstrekkeleg avstand til at det kan gjennomførast objektive vurderingar. Ein kunne sjølvsagt hatt ei spesialeining som er bygd på same modell som forliksrådet der det er lekfolk (ofte politikarar) som skal vurdere slike politisaker, men det openbare problemet då er at spesialeiniga då manglar fagkompetanse og vil berre kunne uttale som om korleis dei synes det bør være og ikkje utifrå regelverket som politiet skal følgje. Dette vil gi mildt sagt utfordrande arbeidsforhold for politiet som kan risikere å bli dømde av spesialeininga sjølv om dei har fulgt instruksen sin til punkt og prikke. Det er ikkje spesielt tilfredsstillande å ha ein "folkejury" som i ettertid velger å straffe ein politibetjent som skreiv ut fartsbot fordi "folkejuryen" syntes at det var veldig strengt å gi 3000 kr i bot til den uføretrygda åleinemora. Ein kan gjerne meine at bota er for høg men då må ein fyrst endre regelverket som politiet skal følge, og ikkje vilkårleg straffe politiet for å følge reglane. I denne saka om politivold så er det heilt klart eit misforhold mellom den folkelege oppfattinga av korleis ein ynskjer at politiet skal oppføre seg, og den politifaglege vurderinger frå dei i politiet som turte å uttale seg om saka.

Sikkerheitsrådet kan vedta at FN skal gripe inn, oftast med bruk av sanksjonar men også gjennom å sette inn FN soldatar. Ofte er dette likevel vanskeleg å gjennomføre i praksis sidan dei faste medlemmane av sikkerheitsrådet har vetorett. Så lenge Israel har støtte frå USA så må vi rekne med at USA vil legge ned veto mot å sanksjonere Israel. Og sjølv om sikkerheitsrådet skulle vedta slike sanksjonar eller militær innvolvering så er det likevel opp til kvart enkelt medlemsland i FN om dei vil følgje opp vedtaka frå FN. Konsekvensane av at FN land ikkje følgjer opp vedtaka frå FN er at disse landa sjølv kan bli utsatt for FN sanksjonar. Utanom det så er sikkerheitsrådets viktigaste bidrag å legge til rette for fredsmeklingar mellom partane. Sjølv om at det er truleg at det også denne gangen blir lagt ned veto mot at FN skal gripe inn så er det gjennom slike møter i sikkerheitsrådet at ein kan overtale dei fem faste medlemslanda til å ikkje bruke vetoretten sin. På eit eller anna tidspunkt så vil også USA nå ei grense for kor lenge dei kan stå i vegen for at FN-sanksjonar mot Israel utan at USA sjølv opplever negative konsekvensar.

Kva som er best vil nok variere litt. Dersom du er i tvil så vil eg likevel anbefale at du syter for å få overtidsbetalt. Dersom det reelt sett går opp i opp så er det ofte enklare å berre få ei høgare årslønn og ikkje bruke tid på å føre timar, utfordringa er at du i liten grad kan velge å legge ned arbeidet om du får fleire arbeidsoppgåver enn du klarer å utføre på normaltid. Sidan du alt har kompensert for å måtte jobbe ein del ekstra gjennom ei høgare årslønn så må du også rekne med at arbeidsgivar kjem til å pålegge deg arbeidsoppgåver som du må utføre utan ekstra betalt. Sjølv om du kanskje den fyrste tida går i pluss ved at du får høgare lønn og ikkje treng å jobbe like mykje ekstra som du får kompensert for, så kan dette over tid endre seg. Det sagt så kjem det også litt ann på kor strukturert du sjølv er til å få unna arbeidsoppgåver. Jobbar du veldig tidseffektivt slik at du klarer å presse meir produktivitet ut av ein vanleg arbeidsdag enn det som er normalt så vil du ha lite behov for overtidsarbeid og dermed får du heller ikkje ekstra utbetalt i form av overtidsarbeid. I eit slikt tilfelle så er det meir fordelaktig å få kompensert for at du jobbar veldig effektivt ved å få høgare årslønn sjølv om du då ikkje får føre overtidstimar. Eit anna argument for å gå for høgare årslønn sjølv om du ikkje får overtidsbetalt er at det gir litt større forutsigbarheit på kva du får utbetalt kvar månad. Med overtidsbetaling så vil utbetalinga kunne variere ein del etter som at overtidsbehovet ofte varierer frå månad til månad. Personleg så ville eg heller hatt lågare lønn og rett til overtidsbetalt. Ei slik arbeidsordning vil i stor grad kunne verne deg mot å måtte jobbe alt for mykje. Sidan du skal ha overtidsbetalt for overtidsarbeidet du utfører så blir nok også terskelen for å pålegge deg overtid høgare ettersom det er ein konkret kostnad ved overtidsarbeidet. Har du derimot overtidsarbeid inkludert i lønna så er det ingen grunn for arbeidsgiver å ikkje gi deg ekstraarbeid ettersom du alt har fått betalt. Eit anna moment å vurdere er kva sjølvråderett du realistisk sett vil få. Arbeidstakarar som ikkje har rett på overtidsbetalt skal enten være i kategorien særleg uavhengig stilling eller i særleg leiande stilling. I begge unntaka så ligg det til grunn at du skal ha fått fullmakt til å sjølv vurdere behovet for når du treng å jobbe. Som avdelingsleiar utan rett til overtidsbetalt så skal du eigentleg ha så stor makt som leiar at du kan velge om du utfører arbeidet sjølv eller om du pålegger andre arbeidstakarar under deg til å utføre overtidsarbeidet, eller kanskje også at du heller tilsetter ein person til. Dersom arbeidsdagen din er styrt av leiaren over deg så vil du normalt sett ikkje oppfylle vilkåra som eigentleg skal ligge til grunn for å ikkje ha rett til overtidsbetalt.

For ordens skuld så er den relevante paragrafen i straffelova: Det er punkt d. om at lova også gjeld personar i husstanden som opner for at også storfamilie og bufellesskap inngår i paragrafen om mishandling i nære relasjonar. Om det med husstand er meint bufellesskap eller om det er meint å fange opp andre slektningar som ikkje er i rett nedstigande eller oppstigande linje er eg litt usikker på. Sidan lova gjeld slektning i nedstigande linje også frå noværande eller tidlegare samboer så dekker lova også stebarn, samt at med oppadstigande linje så dekker lova foreldre og svigerforeldre. Det som ikkje er dekt av paragrafen (utanom gjennom punkt d. og e.) er andre familemedlemmar som bur i husa, som din ektefelles søster, nieser og andre slektningar som kan tenkast å bu i huset utan å være slektningar i oppover/nedover linje. Det er likevel kanskje ingen prinsipiell forskjell på om volden foregår ovanfor ein person du har valgt å bu saman med gjennom eit bufellesskap og ein person du har valgt å bu saman med gjennom eit sambuarskap. Forskjellen er vel ofte berre om dei to i husstanden også deler seng eller ikkje. Sjølv så meiner eg som sagt at det er ei svakheit i lovverket at vold i nære relasjonar ikkje er definert meir utifrå at det er eit avhengigheitsforhold mellom voldsutøvaren og voldsofferet. Om eg banker kona og ho ikkje kan flytte ut på grunn av at ho ikkje har anna heim og at ho har inngått ei sosial forplikting om å ikkje flytte ut, eller om eg baker opp den innleigde barnevakta som ikkje kan slutte å møte opp på grunn av ansvarskjensla ovanfor barna og dei økonomiske konsekvensane ved å ikkje møte på jobb, det burde vel gå mykje for det same? I begge tilfeller så er det jo snakk om å mishandle ein person som har avgrensa muligheit til å sette seg til motverge og kanskje også har vanskelegheiter med å søke hjelp. Sjølv om det finnes andre beskyttelsesmekanismer i eit arbeidsforhold, så er det vel i prinsippet like gale å mishandle personar som ein har kontroll over gjennom å være arbeidsgivar som det er å mishandle nokon ein har kontroll over gjennom familietilknytting?

Poenget er vel å fange opp vold mot personar som reelt sett ikkje kjem seg unna fordi trusselen er i heime sin, som ein av ulike grunnar ikkje berre kan flytte ut frå. Sånn sett så burde ein kanskje også omfatte arbeidsforhold, sameigarar, og lilnande relasjonar der ein gjennom kontraktsmessig eller sosiale normer også er "fanga" i ein relasjon med nokon som utøver vold. Det sagt så er sjølvsagt hovedfokuset med vold i nære relasjonar voldsutøving frå personar som voldsofferet også bryr seg om. Det er dette elsk/hat forholdet som gjer det vanskeleg å flytte ut, ikkje at ein taper 3 mnd med husleige ved å bryte ein leigeavtale.

Korfor skal den tilsette som knappast nok gjer jobben sin premierast med same lønn som den dyktige tilsette som gjer jobben sin med godt resultat? Sjølv om ein seier at det skal være lil lønn for likt arbeid, så ender det alltid opp med lik lønn for lik stillingstittel og ansiennitet. Om ein produserer med tilfredsstillande kvalitet og kvantum så får ein nøyaktig det same som kollegaen som gjer ein dårleg jobb. Resultatet er at dei dyktigaste i staten forsvinna inn i privat sektor (og kjem tilbake som dyre konsulentar), medan dei som ikkje burde jobbe i staten klorer seg fast fordi ein får fod lønnsøkning for liten innsats.

Vil fråråde å gjenopprette til fabrikkinnstillinger. Det er eit vanleg tips men eg har sålagt ikkje opplevd at det fungerte, og det er som du seier mykje styr å legge innigjen det du har sletta. Det høyres ut som at noko er feil med Bluetooth på din telefon, om det er software eller hardware som har svikta ee ikkje godt å seie.

Eg ser ikkje korleis JHA kan få mildare straff. Alt han innrømmer vil være straffeskjerpande. Som at han stod bak to drap og ikkje berre eit, at han har fått ein uskuldig dømt for ei forbrytelse som han sjølv har utført, osv. Den fulle og heile sannheita er det berre 1 person som veit, og det er den personen som beviseleg var der. Slik bevisa står no så er det ingen grunn til å tru at VK har noko å tilføye.

Det som han kanskje har mest rett i er at spel som the Last of Us som er veldig cinematiske gjer spelet langt meir tilgjengeleg for folk flest. Særleg når ein no har starta med å lage TV-seriar som er blåkopi av spelet. Største forskjellen mellom ein gamer og ein TV-sjåar som fortærer tLoU er om ein ser på skjermen med ein kontroller i hånda eller ikkje. Dersom Naughty Dog tørr å ta steget heilt ut til å lage animerte filmar i staden for spel, så vil dei gjere spelmediet enda meir tilgjengeleg for folk flest. Største hinderet for ein ikkje-gamer å spele tLoU på konsoll er vel at spelsekvensane ved å bevege seg rundt i spelverdenen, klatre over hinder og sloss mot fiender er kanskje litt utfordrande for dei som aldri har holdt ein kontroller før. Spelmediet kan derfor gjerast mykje meir tilgjengeleg om ein tek vekk gameplayet i spelet og i staden berre har veldig enkle inputs slik at sjåaren kan være med å styre historien litt utan å være ein gamer. Spørsmålet då er vel berre omdet blir for kjedeleg for gamers som ikkje vil sitte passivt å sjå film når dei gamer.

Får ikkje heilt taket på den eksakte problemstillinga. Eg tenker likevel at med mindre du har fått eit nært forhold til disse personane så ser eg ikkje kvifor du skal blande deg inn i det som strengt tatt er ei privatsak. Med mindre du tenker at personen utgjer ein fare for seg sjølv eller andre så ville eg holdt meg unna, og i alle fall når problemet utansett løyser seg snart når det blir utflytting. Utanom det så burde dette sjølvsagt vært tatt tak i for lenge sidan. Utleigar pliktar å ha husordensreglar og syte for ro og orden, i tillegg så bør kollektivet ha sine eigne ordensreglar om korleis dykk fordeler husarbeidet og kva som er godt nok utført husarbeid.

Kontrollspørsmålet er kva som blir situasjonen om dykk velger ein ny styreleiar og eit nytt styre der denne personen ikkje lenger har ei rolle. Er det då forsatt aktuelt å leige inn dagens styreleiar gjennom firmaet som også er deleigar? Eller vil ein då finne andre løysingar som å bruke eit anna firma, eller legge jobben med å følgje opp handtverkarar og likande inn i styrearbeidet utan anna betaling? Med 50 andelar så burde ikkje denne jobben som dykk no betalar ein ekstern styreleiar for å gjere være uoverkomeleg for eit styre beståande av berre interne andelseigarar. Det handlar vel mest om å ta imot beskjed om ting som må fiksast, ringe etter handtverkar som kan fikse tingen, og betale fakturaen for arbeidet? At det ikkje er nokon av bebuarane som vil melde seg frivillig til å gjere denne jobben er jo ei ærleg sak det, men då blir det litt rart å klage på at det er for dyrt med ekstern styreleiar som utfører jobben ein ikkje sjølv vil gjere. Spørsmålet som dykk i burettslaget bør stille seg er om det er nokon som vil ta på seg jobben som styreleiar for å redusere utgiftene med 100 k i året, for i underkant av 25 000 kr i styrehonorar? Om det ikkje er nokon som vil ta på seg jobben så er neste spørsmål om dykk kan ha høgare styrehonorar og få nokon til å ta på seg jobben på den måten? Så lenge aukinga av styrehonorarert er på under 100 000 kr i året så vil laget spare pengar på det.

Angåande det som var nemnt med vedlikehold så anbefalar eg at dykk begge betalar inn eit beløp tilsvarande eigarbrøken til ein konto som er øyremerka vedlikehold og oppgradering. Då har dykk både oversikt over pengebruken ved vedlikehald, og det er uansett ein fordel å sette av pengar til vedlikehald slik at det ikkje blir nedprioritert. Ved salg av bustaden så kan den same kontoen brukast til å betale eigedomsmeklaren, og eventuelt restbeløp blir delt etter eigarbrøk.

Med teknisk fagskule og to relevante fagbrev, så tenker eg i fyrste omgang at relevant utdanningsnivå å samanlikne seg med er litt over bacheloringeniør men kanskje ikkje heilt opp på mastergradingeniør. Altså at det kan være mest relevant å sjå på lønnsnivået for nokon med fire år med høgare utdanning. Kva dette lønnsnivået skal være på heilt konkret er avhengig av mange faktorar, men trur nok også at eit krav om 1,2 mill nok er så høgt at det fort blir avvist som useriøst. Skal det være realistisk med ei slik lønn så vil det nok måtte ligge store forventningar om at du som avdelingsleiar skal jobbe veldig mykje utan ekstra betaling. Korleis er utdanningsnivået ellers i bedrifta? Blir du med to fagbrev og teknisk fagskule ein av dei med mest utdanning i firmaet, eller blir du den einaste leiaren utan mastergrad? Husk at lønnsnivået er avhengig både kva firmaet meiner jobben er verdt utan å overbetale, men det er ofte også eit behov for at lønnssystemet skal gi meining. Typisk blir det forventa at dei med høgast utdanning får høgast lønn, så har du ein avdelingsleiar i ei tilsvarande avdeling som har universitetsutdanning så kan du nok ikkje forvente å få høgare lønn enn firmaet er villig til å betale for universtitetsutdanning, men om dei fleste andre leiarane er fagarbeidarar som har jobba seg oppover så kan du nok kreve litt meir sidan du er ein av dei i firmaet med mest kompetanse.

Dette gir litt Peter Molyneux vibber. Han hadde også svært store ambisjoner og snakka opp kor revolusjonerande spela hans skulle være, men utan å heilt klare å leve opp til forventningane ved at spelet til slutt blir publisert utan mange av funksjonane som var brukt i markedsføringa under spelutviklinga.

JHA har alt å tape på å legge korta på bordet. Offisielt er JHA dømt for drap og voldtekt av eit barn, som han formelt har bortforklart ved at dette var noko han vart trua til å gjere. Fram til DNA beviset tvinga han til å endre forklaring så var han også fast bestemt at det var det eldste barnet han hadde begått overgrep på. Ved å legge korta på bordet så vil JHA innrømme at han har drept to barn og at han har sendt ein uskuldig i fengsel/forvaring for å sjølv sleppe litt billegare unna. JHA har nok mykje meir å tene på å holde oppe illusjonen av at han heile tida har fortalt sannheita, at han sjølv var eit offer for VK, og at han no har tatt sin straff sjølv om han aldri hadde funnet på å gjere noko slikt hadde det ikkje vært for at han vart drapstrua av VK. Denne fasaden av at han ikkje er fullt så grusom som han nok i virkeligheita er, vil være spesielt viktig opp mot eigen familie og omgangskrets som fortsatt trur på han.

Nei. Ansvaret skal i alle fall ikkje ligge til medstudentar, skal studentane har eit ansvar så må det være i rollen som venn, kollega eller omgangskrets. Eit anna stort spørsmål er i kva grad ein skal gå rundt og sette hobby-diagnoser og anbefale folk å oppsøke psykiatrisk hjelp. Eg reknar med at det her er snakk om situasjonar der det er heilt openbart at personen treng hjelp, men at folk går rundt og ikkje bryr seg om anna enn seg sjølv og det ein sjølv styrer med treng ikkje å bety at personen treng hjelp. Det ansvaret som heilt klart skal ligge på studentane er å ikkje grovt trakassere enkeltpersonar, samt det å ikkje slå ned på at andre driv med grov trakassering. Eg vil også minne om at det er ei syltynn grense mellom å trakassere nokon ved å gjere narr av at dei går rundt og oppfører seg rart, og det å trakassere nokon ved å indirekte kalle dei sinnssjuke og be dei dra til psykolog.

Det er vel eigentleg det dei gjer her. Du kanfint velge å ikkje akseptere vilkåra, men då må du også slutte å bruke appen. Husk at det er dine data som selskapet tener penger på og som gjer at dei kan levere app-tenestene til deg utan å kreve eit månedleg abonnement. Eit lovkrav om at tenesten må leverast utan å ta betalt for denne tenesten vil være svært urimeleg.

Utgått pass er per definisjon ikkje gyldig legitimasjon, om utgått pass blir akseptert er då heilt opp til kva formelle krav aktørane sjølv stiller. Det er også fleire land som aksepterer utgåtte norske pass, som til dømes Tyskland og Portugal. Dette er land som ein uansett ikkje treng pass for å reise til men der ein må kunne identifisere seg. Mitt inntrykk er at mange aktørar ikkje tørr å akseptere anna enn godkjent legitimasjon, men at enkelte aktørar som er litt mindre redde for å gjere feil kan være litt rundare i kantane. Som til dømes kommunen når det skal avholdast valg. I mange kommuner får eldre stemme frå sjukeheimen heilt utan ID-papir då ein også aksepterer at personalet kan gå god for identiteten til stemmegivaren. Lokalbankar er nok også ofte mindre firkanta og meir løysingsorienterte og kan nok tenkast å akseptere utgått pass som ID-papir. Grunnen til at ein eigentleg ikkje skal akseptere utgått pass som ID er at det kan være nokon andre som liknar som bruker det utgåtte passet medan den som hadde passet før har skaffa seg eit nytt gyldig pass. Eg er ganske sikker på at til dømes vinmonopolet praktiserer dette veldig strengt sidan utfordringa med falsk ID er stor, og ettersom konsekvensane blir store dersom det skulle bli oppdaga at vinmonopolet har solgt alkohol til mindreårige. Eg vil også tru at dei fleste som er nyutdanna i faget sitt og har fått opplæring i kva krav som stilles til ID-papir er litt meir regelryttarar enn dei meir erfarne arbeidstakarane.

For min eigen del så hadde eg kunne dekt minst 90% av mitt bilbehov med ein slik microbil som til dømes den norske Buddy som gjekk konkurs for mange år sidan. Dei fleste køyreturane mine er på mykje under 10 minutt. Buddy var ein liten elbil med toppfart på nesten 80 km/t, 40-80 km rekkevidde, lovleg sitteplass til 3 personar (men realistiske sett berre to voksne). Med andre ord veldig likt ein mopedbil berre at den ikkje hadde fartssperre på 45 km/t. Til langtur hadde det blitt litt upraktisk med så kort rekkevidde før ein må lade litt, men til det daglege hadde det vært nok bil. I tillegg var den så kort at ein lovleg kunne parkere på tvers på parallellparkeringsplassar, så om fleire hadde hatt slike bilar så hadde nesten dobbelt så mange kunne parkert i gateparkeringa. Det hadde definitivt vært mykje meir miljøvenleg å køyre rundt i ein bil som veg mykje under eit tonn enn ein moderne elbil på nesten tre tonn. Problemet er berre at utfordringane står i kø. For det fyrste kostar det meir enn det smakar, for berre litt høgare pris så får ein ein elbil med som er langt meir funksjonell som til dømes baksete. I tillegg hadde eg nok måtte hatt ein anna bil uansett for å dekke dei resterande 10% av mitt bilbehov. Eit anna viktig moment er trafikksikkerheita, i ein slik liten bil så blir det rått parti om du kolliderer med ein vanleg personbil og enda verre om du kolliderer med større køyretøy.

Det er veldig mange ulike namn på slike svindelmetodar men det er ikkje så mange som er i vanleg bruk. Ofte er phishing dekkande for dei fleste måtane å svindle på. Ord som eg har starta å høyre meir om er smishing som blir utført via SMS, vishing som er svindel via taleanrop (V-en kjem frå voice). Butikkane som har post i butikk får betalt for dette, både for å stille lokaler til skranke og lager, og for å oppbemanne butikken slik at det er personale til å betene postskranken. I tillegg gir det også indirekte inntekter å ha post i butikk ettersom personar som ikkje vanlegvis brukar butikken som sin nærbutikk gjerne handlar på butikken når dei likevel er der for å hente ein pakke. Det er derfor relativt attraktivt for butikkane å få avtale med posten om å ha dette tenestebehovet om dei kan oppfylle dei krava som posten stiller for tenesta. Tilsvarande er det med pakkeutlevering frå postnord, den tenesta gir også butikken ei ekstrainntekt.

Dette er Catch-22 i praksis. Ved å ikkje samarbeide så blir han ikkje evaluert og det er ikkje grunnlag for å frigi han frå forvaringa. Alternativt kunne han samarbeida og latt seg evaluere, men når dei fagkyndige er ute etter at VK skal ta ansvar for sine handlingar og vise anger så det blir det sjølvsagt umogleg når han er uskuldig. Som uskuldig dømt så valgte han nok det beste av to håplause alternativ, sjølv om ingen av alternativa gjorde det realistisk med lauslating. Ved å ikkje samarbeide med kriminalomsorgen så gav det moglegheita til å få snakke med ein uavhengig psykolog, som då hadde to klare fordelar. Den fyrste var at han fekk ein psykolog han kunne stole på å snakke med, og den andre fordelen var at denne psykologen kunne bli ei motvekt til ei framtidig evaluering av om VK fortsatt utgjorde ein så stor samfunnsrisiko at forvaringsdommen må forlengast. Justismordet mot Viggo Kristiansen har avdekt ein ganske klar mangel ved ordninga om forvaring. Heile ordninga med evaluering av den straffedømte blir litt meiningslaus når ein tek utgangspunkt i at den straffedømte er skuldig, og at ein viktig del av det å være rehabilitert er å ta ansvar for sine eigne handlingar. Dei sakkyndige som skal vurdere om det føreligg ein gjentakingsfare er ikkje tankelesarar, så mykje av vurderingsgrunnlaget er basert på ganske så banale vurderingar om den straffedømte er ein angrande syndar som har fortått at det han har gjort har vært galt og at fengselsstraffa har lært han viktigheita av å være lovlydig borgar. Ein straffedømt som fortsetter å hevde seg uskuldig blir sjølvsagt fort avskrevet som ein straffedømt som ikkje er villig til å ta ansvar for eigne handlingar.

Det er ikkje utviklinga som er problemet, problemet handlar primært om holdning. Det folket vil ha er ein elektrisk bil som ein kan bruke nøyaktig slik som ein er vand til å bruke fossilbilen. Dei fleste vil ha ein bil som kan køyre Trondheim-Oslo utan ladestopp, som ein kan hekte campingvogna på og dra på campingferie gjennom Europa med, og sidan ladestopp uansett er ei nødvendigheit så må bilen kunne lade raskt. Dette er vanlegvis ikkje basert på reelle og konkrete behov, men heller det at slike ting er kjekt å ha. Mesteparten av billstane hadde klart seg heilt fint med ein mykje mindre elbil. Ein gjennomsnittleg biltur er på under 3 km, nok som betyr at dei aller fleste køyreturane er heilt lokale, sikkert hovudsakleg køyring til nærbutikken, treningssenteret og barnehagen, i tillegg indikerer det at veldig mange har kort pendleavstand til jobben om dei pendler med eigen bil. Likevel kjøper folk elbil som også kan dekke det heilt unntaksvise bilbehovet, som skiferie på høgfjellet eller lange transportetapper mellom byane. Det som kanskje er største problemet er at dersom du er veldig fornuftig å kjøper liten elbil som er ypperleg til å køyre rundt i nabolaget så utløyser det større utgifter ettersom mange må då kjøpe ein bil til eller må basere seg på å leige ein annan bil til disse behova som berre oppstår innimellom. Ei anna utfordring er kanskje prisskaleringa, dei aller billegaste nye elbilane kostar i dag i overkant av 200 000. Det er relativt sett få ekstra titusenar ein treng å legge til for å få ein elbil med langt fleire kvalitetar og bekvemmelgheiter som større batteri, fleire hestekrefter, alt mulig av tekniske duppedittar, osv osv. Ofte er det også direkte lønnsomt å oppgradere litt ved kjøp av nybil ettersom bruktbilverdien held seg betre om du ikkje har gått for den modellen med minst ekstrautstyr.

Omtrent det einaste som er konkret i denne avtalen er prisen for eit intervju. Kva er i størst mulig grad? Kva betyr det at det er krav til fleksibilitet? Og kva er gode kommentarer? Her er det stor fare for at begge partar har heilt ulik oppfatting av kva som er avtalt.

Det er enklare å bøtelegge narkotikasalg som politiet sjølv har observert, då kan politiet gripe inn med ein gong. Terskelen for å få innvilga ransakingsordre er relativt høg fordi innbyggarane skal i størst mogleg grad vernast mot vilkårleg bruk av kontrollmiddel frå myndigheitene. Står du på gata og selger dop så kan du ikkje gjemme deg bak privatlivets fred. Det å gjennomføre ransakinga er veldig enkelt, men politiet må fyrst skaffe det juridiske grunnlaget for å få lov.