The Avatar

Det er også forskjell på kva du som idrettsutøvar bli diska for. Ein kan bli diska både for å bli tatt for dopingbruk og ein kan bli diska fordi ein ikkje har betalt deltakaravgifta som krevs inn for å stille til start. Er du dopingtatt så blir alle dine sportslege kvalifikasjonar satt i tvil, men blir du diska på grunn av ein formalfeil så er det rett at du blir diska men det er ikkje rom for å tvile på at du har dine sportslege kvalifikasjonar i orden.

Bilgodtgjersle/køyregodtgjersle/kilometergidtgjersle er kompensasjon for bruk av eigen bil. Alternativet er å ha firmabil der ein skatter for fordelen. Eg forstår det slik at du har firmabil som du brukar både privat og til jobb? Om NAV ikkje klarer å svare deg så skal ikkje eg være påståeleg, men eg tenker at du har 0 kr i bilgodtgjersle ettersom du ikkje får kilometergodtgjersle for køyringa i arbeidstida.

I staden for at A angrer seg to dagar seinare og starter ein stor og ressurskrevjande prosess, kan ikkje A berre følge vanleg saksgang ved å politianmelde? Det einaste ein oppnår med dette systemet er at det er litt enklare for A å få tilbake pengane i den uvanlege situasjonen det er å bli rana via Vipps. Ulempane er at funksjonen fort kan bli misbrukt, at det krev mykje ressursar frå politiet utan at det er grunnlag for at politiet skal innvolverast, og ikkje minst mykje av poenget med å motta betaling forsvinn dersom pengane fleire dagar seinare blir trekt frå kontoen. Kva er det som skal hindre at eg til dømes angrer kjøpet av togbillet etter at eg er ferdig med reisa og dermed har brukt opp tenesta?

Eg meiner at det ikkje føreligg rimeleg tvil på at JHA drepte begge. JHA kan knyttast til åstaden og overgrepa via både DNA og eiga tilståing. Om JHA var åleine (som bevisa indikerer) og han drepte den eine jenta så er det ikkje stor grunn til å tvile på at JHA drepte begge to?

Kan dei true deg til å overføre pengar så kan dei også true til å installere appen på nytt. Synes også at det er rart at det ikkje er gjort pågripingar. Veit ein kvenske offeret er så kan vel politiet gå via Vipps loggen for å finne mottakaren?

Du er faen meg dum hvis du tror på det. Eg tenker at forklaringa er plausibel nok, sjølv om det var utruleg korttenkt. Det å førebygge kriminalitet er også innafor politiets mandat, men dersom det var ein reell frykt for at han som filma kom til å henge ut Simensen ved å publisere videoen på sosiale medier, så burde situasjonen vært løyst ved å ta beslag i videoen utan å slette bevis/dokumentasjon. Sett i ettertid så kunne til og med videoen vært til hjelp for den voldsdømte politimannen ettersom denne mobilvideoen kanskje har fanga opp lyden, og dermed kva ordrer den voldsdømte politimannen eventuelt kom med rett før volden. Hadde dette vært ei anna sak med uønska filming, som til dømes filming av eit seksuelt overgrep så hadde telefonen heilt sikkert blitt beslaglagt for å på den måten både unngå publisering og sikre bevismaterialet. Det er noko som heiter "Never attribute to malice that which is adequately explained by stupidity", eg tenker derfor at det er minst like sannsynleg at denne slettinga av videoen var eit resultat av idioti og ikkje ondskap. Det er ikkje så lett å bevise at handlinga berre kan ha vært motivert av eit ønske om å slette bevis, og ikkje for å skåne identiteten til han som vart filma.

Det kan variere litt alt etter fagområdet. Veldig ofte så er det ikkje eit snitt på C eller B som avgjer om du får jobben, og då kva lønn du får. I veldig mange utdanningar så er det viktigaste at du har fullført og har den formelle kompetansen med akseptabelt resultat, og deretter er det alt det andre du har på CVen som avgjer om du får jobben. Arbeidserfaring, referansar, personlegheit, osv har også stor betyning. Det er ikkje så veldig mange fagområder der det å få C i snitt er heilt krise. Er det slik at lønn frå ei 1,5 fulltidsjobb er heilt nødvendig, eller har du litt spelerom? Har du gjort berekninga for korleis du kjem ut skattemessig? Jo større samla inntekt du har jo meir pengar forsvinn ut i skatt. Mange opplever at ved å gå ned frå 100% til 80% stilling så får dei nesten same utbetalinga pågrunn av at skattetrekket er mindre når ein har 20% mindre i inntekt. 50% stillinga du har er nok gull vekt ettersom du har god inntekt igjen for få investerte arbeidstimar. Men om du kan gå ned til 80% stilling i hovudjobben din så blir det enklare å kombinere med nattarbeidet, og du får 20% ledig arbeidskapasitet som du kan bruke på studiane, og på grunn av at du typisk betalar meir i skatt jo meir du har i inntekt så er det ikkje sikkert du taper så veldige mykje i rein utbetaling på å jobbe mindre. Det du tapar er sjølvsagt pensjonsoppsparing og slikt, men for ei kort periode så burde den ulempen være akseptabel.

I eit burettslag så er det ikkje ditt eige hus, der har du ein bruksrett og så er det fleirtalet i generalsforsamlinga / styret som bestemmer kva som er lov og ikkje lov. Du har rett i at ulempen også må være ein urimeleg ulempe for at den kan forbys, men det same gjeld ting som på unødvendig vis er til skade eller ulempe. Det er på ingen måte gitt at det å drive med snekring i boda er å ansjå som så nødvendig at styret må sjå vekk frå at det også medfører nokre ulemper. Det at eit burettslag har forbod mot støy etter kl 23 er ikkje det same som at ein har rett til å bråke så mykje ein vil fram til kl 23, det må uansett gjerast ei vurdering av om støyen er nødvendig, alternativt om ulempen er så stor at den er urimeleg. Det er opplest og vedtatt at ulemper som at ein har innekatt, røyker og høyrer musikk vanlegvis er godt innafor ettersom fordelen med å få ha livsutfolding er ei såpass stor fordel at eventuelle ulempar også må være store for å kunne forby dette. Grannelova har også ein bestemmelse for kva som skal vurderast som urimeleg. Eit tiltak er urimeleg om ulempen innafor teknisk og økonomisk ramme kan hindrast eller avgrensast, i tillegg så skal ein legge vekt på kva som er å ansjå som vanleg eller pårekneleg på staden. Når du flytter inn i ei blokk så må du rekne med å høyre at det bur folk i naboleilegheita, men det er ikkje gitt at du måtte rekne med at naboen har snekkerverksted. Kjøper du hus ute på landet så må du rekne med at du kjem til å høyre lyden av både motorsag og plenklippar, lyden av plenklipparar er likevel ikkje nødvendigvis pårekneleg at du skal høyre i ei boligblokk.

Eg er i prinsippet heilt einig, men det er også heilt klart at Ukraina vil (bokstaveleg talt) krysse ei grense om og når dei startar å angripe mål innafor den russiske grensa. Nesten grenseskridande aktivitete er når ein i neste omgang sender fotsoldatar inn i Russland. Så lenge måler er å stoppe russiske angrep så er det fortsatt ein forsvarskrig, men ein må rekne med at Russland også vil finne støtte i at ein då kan definere Ukraina som den offensive parten. Alt no påstår Russland at den russiske grensa er varig flytta og at ein eventuell fredsavtale må medføre at Russland får behalde dei områda dei har klart å okkupere. Det er likevel også eit klart signal at Putin tydelegvis ikkje definerer Luhansk og Donetsk som så russisk at han er villig til å sette heile Russland på spel for å forsvare disse to ukrainske regionane med atommakt.

Din største utfordring er at styret vil nok være på den sikre sida og er nok lite villige til å gi deg ein generell aksept. Samtidig så må styret gripe inn dersom du får klager. Eg skal være litt forsiktig med å gi deg råd, men akkurat i dette tilfellet så trur eg at det lettaste for deg er berre gjere dette utan å spørre om lov fyrst, og satse på at omfanget og eventuelle ulemper blir så små at du ikkje får klager mot deg. Klarer du å få tatt saging og slikt ein heilt anna stad slik at du unngår støy og støv så skal det ein del til for at nokon klager på at du sitt i boda di og driv med spikking og høvling. Og skulle du få klager likevel så får du heller være innstilt på at du då unnskulder deg og lover å slutte å bruke boda til treverksted. Som nemnt så er det også større sjangs for at du får holde på i fred dersom du kan late som at det er heilt unntaksvis at du snekrer litt i boda, du får nok meir motbør om det vises godt at du har tatt deg til rette og tydelegvis har tenkt å snekre mykje i boda. Det er ingen av naboane dine som kjem til å klage på at du i desember står i boda og sager av nedste delen av stammen på juletreet, eller at du demonterer eit gamalt møbel ned til mindre delar som er lettare å levere på avfallsmottaket. For slik sporadisk aktivitet er nok forventa, men du vil måtte rekne med å få klager om du innreder slik at det er tydeleg at du har tenkt å drive mykje med slikt arbeid.

Dette er storpolitikk der ein må vurdere viktigheita av at Ukraina får dei våpensystema som dei treng for at ikkje Russland skal vinne opp mot i kva grad Russland kan få legitimt grunnlag for å angripe produksjonslokala til våpensystema sjølv om produksjonen skjer i eit NATO land. Det er ganske klart at Russland ikkje kan hevde seg angrepet av eit NATO land så lenge våpendonasjonane berre er tillete brukt til forsvarskrig. Dette endrar seg når våpensystema blir brukt til angrepskrig fordi Russland kan hevde at angrepet i realiteten kjem frå eit NATO land. Sidan NATO er ei forsvarsallianse så står det i artikkel 1 at: -Partene forplikter seg til, som fastslått i de Forente Nasjoners pakt, å bilegge enhver mellomfolkelig tvist som de måtte bli innblandet i, ved fredelige midler på en slik måte at mellomfolkelig fred og sikkerhet og rettferd ikke blir satt i fare, og i sine mellom folkelige forhold å avholde seg fra trusel om eller bruk av makt på noen måte som ikke er i samsvar med formålene for de Forente Nasjoner. Om ein donerer våpen til offensiv krigføring så er det opent for å diskutere om det aktuelle NATO landet har opprettholdt sin plikt til å med fredelige middel påsjå at sikkerheit og rettferdigheit ikkje vært satt i fare, og at ein slik våpendonasjon ikkje er maktbruk som ikkje samsvarer med formåla til FN. I ytterste konsekvens kan derfor slik våpendonasjon til å drive offensiv krigføring betyr at giverlandet også fråskriv seg retten til å bli beskytta mot angrep frå Russland. Ikkje at Russland nødvendigvis bryr seg så mykje om dette, men faktum er at jo meir NATO tek ein aktiv rolle i konflikten, jo større blir faren for å bli dratt med ut i ein krig. Og sjølv om at Russland er kraftig militært svekka, så utgjer fortsatt usikkerheita rundt russiske atomvåpen ein såpass stor risiko at ein må være litt forsiktig. Russland vil i utgangspunktet kunne være berettiga til å bruke atomvåpen ved invasjon av Russland sidan det utgjer ein eksistensiell trussel mot Russland som nasjon. Det at vi i NATO moralsk sett kanskje burde utnytte muligheita og invadere Russland frå alle andre NATO grenser medan mesteparten av dei militære ressursane til Russland er i Ukraina og på den måten bli kvitt trusselen frå Russland ein gong for alle, betyr ikkje at vi er villige til å betale prisen for å bli kasta ut i ein krig. Sjølv eit militært svekka Russland vil utgjere ein betydeleg militær trussel som forsvarsmakt dersom det blir begått militære angrep på Russland.

Ukraina har fått donert såpass mykje utstyr frå både nasjonar og privatpersonar at det at norske uniformsjakker med norske flagg har havna i haugen med donert utstyr og at ingen har tatt seg bryet med å sprette av flagget før uniforma vært tatt i bruk er ikkje heilt utenkeleg. Det er likevel folkerettsleg betenkeleg dersom krigførande på eine eller andre sida brukar kjennermerkene til nasjonar og organisasjonar som ikkje er part i konflikten.

Støy frå oppussing blir akseptert fordi det ofte både er nødvendig arbeid og fordi det er eit forbigåande problem, slik at ulempen med støy ei lita stunda må kunne aksepterast når ein ser fordelane og ulempane opp mot kvarandre. I store burettslag så er det ikkje uvanleg at tidsrammene for når ein kan drive med byggearbeid er ytterlegare innskrenka i forhold til anna støy. Heimelen for å nekte å starte opp med hobbyverksted finn du i burettslagslova: Fyrste ledd seier eigentleg at det må gjerast ei interesseavvegning mellom kva fordelar du har ved å få lov til å bedrive din hobby, sett opp mot ulempane som naboane har. Den gleden du får ved å kunne snekre i boden vil fort måtte vike sett opp mot ulempen som naboane må tole, både med tanke på støy, eventuell støvproblematikk, osv. Fjerde ledd gir styret rett til å fastsette ordensreglar, einaste avgrensinga er at ordensreglane må være "vanlege", kva som er å sjå på som vanleg blir også eit vurderingsspørsmål men at bodene ikkje skal brukast til anna aktivitet enn lagring og oppbevaring av gjenstander er nok ikkje så uvanleg at det ikkje kan fastsettast som ordensreglar av styret. Siste del av fjerde ledd er ei spesifisering rundt dyrehald der det for nokre år sidan vart presisert at eit generelt forbod mot dyrehald ikkje nødvendigvis er gyldig. Sjølv om burettslaget har forbod mot dyrehald så skal det i alle tilfeller gjerast ei vurdering av dyreeigaren sine grunnar til å ha dyr og vurdere det opp mot kva ulemper som naboane blir utsatt for. Typisk døme er ein blindehund som er heilt nødvendig for ein blind person, då vil nok ulempen som den eine naboen har ved å være svakt allergisk ikkje være stor nok til å nekte blindehunden adgang. Der fordelane og ulempane er meir like så vil ein vanlegvis ende opp med at ein ivaretek interessene til den bebuaren som har lengst anisennitet. Det nærmaste du kjem å kunne kreve å få bruken boden på denne måten, er at du kan kreve at styret tek stilling til dei konkrete fordelane og ulempane før dei nekter deg å gjere om boda til snekkerverksted. PS. Eg vil også nevne at det at du planlegg å sette opp støvdør kan potensielt bli brukt mot deg. Styret kan hevde at det at du monterer støvdør i boda tyder på at endringa er varig og at du planlegg for å drive langt meir med snekkerarbeid enn berre heilt sporadisk aktivitet. Styret kjem til å være redde for å etablere ein praksis som medfører at alle bebuarane skal kunne bruke bodene sine til det dei vil. For sjølv om dei trur på deg på at du kjem til å ta alle nødvendige omsyn for å være til minst mogleg ulempe så er det ikkje sikkert at den neste naboen som vil bruke boda til verksted, ølbrygging, treningsstudio, osv, osv kjem til å vise same graden av omsyn.

NATO skal ikkje ha initiativ, det er litt av poenget. Som forsvarsallianse så skal ikkje NATO ta ein aktiv part i konflikter. Ved å ta ein offensiv linje overfor Israel eller Russland som eit verdenspoliti så går vi utover det som NATO skal være, og ein utsetter heile alliansen for ein potensiell konflikt. Leiarane av kvart enkelt medlemsland kan tørre å være litt harde i klypa ettersom dei har beskyttelse gjennom NATO, men NATO som organisasjon er ikkje ei krigsmaskin som skal jobbe aktivt, NATO er ein forsvarsallianse som skal ha nødvendig slagkraft dersom det blir krig. Dersom medlemmar i NATO velger å gå inn i Ukraina krigen så vil dei som sjølvstendige nasjonar kunne velge å gjere dette, men det er då uklart i kva grad ein kan påberope seg beskyttelse frå resten av NATO dersom ein blir utsatt for motangrep. Om til dømes Polen går inn i Ukraina og kjemper mot russerane så er det på ingen måte gitt at Polen kan rekne med at NATO kjem til Polen dersom Russland skulle svare med å rulle inn i Polen. Om Polen då blir brudert som den aggresive part så er det ikkje gitt at dei andre NATO landa lenger er forplikta ettersom NATO er ein forsvarsallianse.

Det er meir halvhjerta å gå inn i eit forhold utan å ha ein plan for framtida. Ein treng ikkje å sjå på det som å planlegge for eit brudd, det handlar vel så mykje om å planlegge for ein felles økonomi som også er forutsigbar. Det får ein ikkje om kvar av partane berre tek ansvar for ein uspesifisert del av felles lån og heim.

Einig med din analyse. Utfordringa med til dømes Trump er at han potensielt kan avvikle NATO medlemsskapet til USA gjennom passivitet. Dersom ein av medlemsstatane ikkje følgjer opp sine forpliktingar etter artikkel fem så er det stor og reell fare for at alliansen rakner ved at risikoen og kostnaden ved å gå inn i ein krig blir sjølvsagt større dersom ein ikkje kan gjere det saman med alle sine allierte. Skulle Finland bli invadert og dei andre NATO landa får kalde føter så er det mykje større risiko for Norge og Sverige å kome til unnsetning militært om vi ikkje kan gjere det saman med til dømes USA, Polen og Tyrkia. Sjølv om det finnes mekanismer også i USA til å følgje opp internasjonale forpliktingar sjølv om presidenten seier nei så er det både tungvindt og tidkrevande, då kan hjelpa frå USA kome for seint. Ellers så meiner eg at største strategiske fordelen med å ha med USA og Canada er at dersom det skulle bli krig på det eine eller andre kontinentet så er det godt truleg at det andre kontinentet blir forskåna såpass at ein kan drive med produksjon av militært materiell på eine kontinentet medan den direkte krigføringa skjer på eit heilt anna kontinent. Eg meiner likevel at NATO er ei svært nyttig allianse også om USA og andre nasjonar skulle trekke seg ut. Den militære kapasiteten er fortsatt til stades. For eit land som angriper så er det sjølvsagt vanskelegare når ein må kjempe mot hæren frå to land og ikkje berre frå eit land. NATO vil også være ein avskrekkande faktor, sjølv om det kan være tvil om medlemslanda er motiverte til å kome til unnsetning dersom artikkel fem blir aktivert. Ein går ikkje bort og pirker borti ein sovende bjørn, heller ikkje når ein er ganske sikker på at bjørnen ikkje kjem til å vokne. Har ein nasjon alt prika borti bjørnen utan at noko skjedde, då snur situasjonen seg litt. Då vil også andre av våre fiender kunne finne på å nytte sjansen til å gå til krig fordi ein då ser at bjørnen ikkje er farleg likevel.

Dette blir ganske langt unna det som er vanleg bruk, så eg ville ikkje tatt for gitt at styret er einig i at slik aktivitet er rimeleg. Sjølv om du har ein god plan for korleis du skal gjere dette utan særleg ulemper for burettslaget så trur eg ikkje at du utan vidare blir trudd på at dette ikkje vil støye eller støve, og at du ikkje vil bruke straum frå fellesanlegget. Eg er ellers einig i at motargumentet vil nok være potensiell brannfare, samt at boda ikkje er godkjent for kortvarige besøk og ikkje for varig opphald. Slik eg ser det så har du to valg. Enten å berre realisere planen og håpe at ingen klager på aktiviteten slik at du ikkje får beskjed om å slutte. Eller så søker du til styret på førehand og satsar på at du får løyve. Sjølv om det ikkje finnes eksplisitt forbod så må du rekne med at det ikkje er store ulempane for naboane som skal til for at din aktivitet ikkje blir vurdert som tungtvegande nok. Styret kan lett fastsette nye ordensreglar som til dømes forbyr opphald i fellesareal om dei ikkje ynskjer at du skal drive med slik hobby. Sidan du uansett har tenkt å holde på bak ei støvdør og du har tenkt å rydde etter der, er det ikkje då eit alternativ å gjere dette inne i eiga leilegheit? Verktøy og liknande kan du oppbevare i boda. Det du driv med i eiga leilegheit vil det være langt vanskelegare å nekte deg, særleg om du klarer å avgrense eventuelle støyplager.

Du har openbart stor fare for å bli utbrent, men det er kanskje ein heilt anna ting. Dei to jobbane du har lar seg dårleg kombinere når du må jobbe nattskift og deretter gå til dagjobben. Eitnforslag er å be om å få gå ned i stilling slik at du har fri i hovudjobben dei to dagane kvar tredje veke. Då vil du sjølvsagt få mindre utbetalt, men det er delvis kompensert ved at nattskiftet betalar betre. Før du tek opp forslaget om å gå ned i stilling så bør du sjekke om du i det heile tatt hadde lov til å ta ein jobb til. Det et relativt vanleg at primærarbeidsgivaren stiller krav om at du må spørre om å ta ein ekstrajobb. Det følger også av vanleg praksis at det er primærarbeidsgivaren som har fyrsteretten på din arbeidskraft og at du derfor plikter å møte utkvilt på jobb. Du har rett og slett ikkje nok timar i døgnet til å over tid kombinere ein fulltidsjobb, ein deltidsjobb og studier. Då må du i alle fall ha jobbar der du kan gjere andre ting i arbeidstida utan å få problem.

Som dagleg leiar så er det ikkje nødvendig å ha særleg uavhengig stilling, det er også unntak på overtid for leiande stilling på omtrent same vilkår som særleg uavhengig stilling. Utanom det så kjem det heilt ann på kva som heilt konkret er avtalt i arbeidsavtalen.

Forklaringa er vel så enkel som at det er veldig mange eksamenar som blir arrangert kvar år, og at vi berre høyrer om dei få eksamenane som går galt og ikkje alle dei eksamenane som det ikkje er problem med. Den andre delen av forklaringa er at dette er arbeid som har den uheldige kombinasjonen av at det å lage og publisere ei eksamensoppgåve er eit stort stykke arbeid som må utførast innafor ein streng tidsfrist, av ein person som berre gjer denne jobben ein eller to gongar i løpet av året. Det sagt så vil ei enkel rutine som at ein annan lærar/tilsett loggar seg inn som student og sjekker at eksamensoppgåva er i orden, både med tanke på at ein ikkje har lasta opp fasiten som i dette tilfellet men også ved å sjekke at dei dokumenta som høyrer til er lasta opp.

Sjefen din har delvis rett. Det er likevel fleire ting som speler inn. Det fyrste spørsmålet er kva arbeidskontrakt du har. Har du arbeidsavtale der det er avtalt kva som er fast arbeidstid eller har du ein såkalla nulltimerskontrakt der alt arbeidet ditt er akkordbasert? Din sjef kan pålegge deg overtidsarbeid som del av sin styringsrett, kravet er likevel at det føreligg eit særleg og tidsavgrensa behov for det. Dersom du blir pålagt overtidsarbeid så skal du i tillegg har overtidsbetalt. Eg antek her at sidan du har akkordlønn og frivillig har jobba lange dagar tidlegare så har dette vært det som heiter meirarbeid der du ikkje har fått meir betalt for arbeidet du utfører etter ordinær arbeidstid? Om det ikkje føreligg nokon spesielle omstendigheiter for at du må jobbe overtid så kan heller ikkje arbeidsgivar pålegge deg overtidsarbeid. Typiske grunnar for overtidsarbeid er at det er sjukefråvær som må dekkast opp, at det er arbeid som må utførast umiddelbart for at det ikkje skal stå på skade. For hyttebygging kan dette kanskje være at ein må få tett tak før arbeidet kan settast på pause ei stund. Andre gyldige grunnar for å pålegge overtid er dersom det har oppstått stort arbeidsbehov som det ikkje kunne planleggast for, eller dersom arbeidet i sin natur er såpass sesongbasert at det er om å gjere å få utført mest mogleg arbeid akkurat dei få månadane der det er tilgjengeleg arbeid. Grunnregelen etter arbeidsmiljølova er at dersom det over tid er eit behov for overtidsarbeid så skal dette behovet dekkast ved å skaffe fleire tilsette og ikkje ved å presse eksisterande tilsette til å jobbe lange dagar. Uansett så er sjefen din avgrensa til at du ikkje kan påleggast å jobbe meir enn 10 timar overtid i veka, meir enn 25 timar i løpet av fire veker, eller meir enn 200 timar i løpet av året. Samla arbeidstid kan uansett ikkje være meir enn 13 timar i løpet av 24 timar eller meir enn 48 timar i veka i gjennomsnitt over ei periode på 8 vkeer. I tillegg så må alt arbeidet uansett være forsvarleg og ikkje gå utover din helse.

I tillegg til særleg uavhengig stilling så er det eit tilsvarande unntak for leiande stilling. Også i leiande stilling er ein friteke for delar av arbeidsmiljøloven herunder overtidsreglane. Vilkåra som arbeidstilsynet legg til grunn for at ein har enten leiande stilling eller særleg uavhengig stilling som er friteke frå overtidsreglane er relativt sett like. Arbeidstilsynet nemner avdelingsjefar som ein av disse gruppene som (kan ha) leiande stilling. Det konkrete spørsmålet som arbeidstilsynet tek stilling til er om du som avdelingsleiar sjølv avgjer behovet for eigen arbeidsinnsats og kan styre din eigen arbeidsdag. Det vil såleis være lov å avtale at du har stilling som avdelingsleiar med X kr i årslønn utan at rett til overtidsbetaling og utan at det er spesifisert kva arbeidstid som er lagt til grunn. Ein bør likevel prøve å få til ein avtale der ein får ekstra betalt dersom arbeidsbelastninga overstiger ein bestemt terskelverdi, som til dømes at ein jobbar meir enn X timar utanom vanleg kontortid. Dette fordrar sjølvsagt at du som avdelingsleiar har nødvendig råderett og fullmakt til å sjølv styre arbeidet ditt, dersom du reelt sett berre blir ein mellomleiar som er underlagt direktørens krav og tidsfristar så har du ikkje unntak frå overtidsreglane ettersom stillinga då verken er leiande (i stor nok grad) eller særleg uavhengig. @Loke2024 Eit konkret råd når du skal forhandle lønn i ei slik stilling, men samtidig er redd for å foreslå ei for høg årslønn, det er å ta inn noko av det overskytande lønnskravet ditt som krav om andre goder. Då blir ikkje beløpet du krev som årslønn like høgt, og det kan kanskje være enklare å forhandle om andre goder som firmabil, dekt telefon og internett, osv. I enkelte tilfeller kan det også være enklare for arbeidsgivar å innvilge eit krav om diverse goder ettersom dette blir litt skjult i lønnsbudsjettet. Så eit alternativ kan være å kreve 950 000 som er likt med den andre avdelingsleiaren, og i tillegg diverse goder. På den måten kan arbeidsgivar innfri ditt krav som då i sum bikker over millionen men samtidig hevde at du ikkje har fått høgare årslønn enn den andre avdelingsleiaren (som har vært i jobben lengre enn deg).

Du har dessverre ikkje særleg med rettigheiter i ein slik situasjon. Det viktigaste er at du passer på at det du har utført av obligatoriske emner er registert slik at du slepp å ta det på nytt. Så forhåpentlegvis så taper du ikkje meir enn den tida du må stå på venteliste for å få ny køyrelærar. Det er bra du ikkje har førehandsbetalt for då hadde du nok også tapt pengar på dette. Litt avhengig av kor mykje du har igjen så kan det kanskje være aktuelt å sjekke med køyreskular lengre unna også for å prøve å få ta resten no så raskt som råd.

Det som kanskje er viktigaste eigenskapen er å ha tilstrekkeleg med eigenkapital, og høg nok risikovilje til å sette eigenkapitalen på spel i håp om forteneste. Deretter så må ein ha stor arbeidskapasitet, realistisk sett så må du forvente å kunne ta ut veldig lite forteneste dei fyrste åra ettersom du må investere mesteparten tilbake i firmaet for å kunne bli ein stor aktør. Ein anna viktig eigenskap er flaks. Sjølv med dei beste forutsetningane så er det ofte at det ender opp med tilfeldigheiter på om du starta opp og gjorde dei rette tinga til rett tid, eller om du var uheldig med timinga. Ofte handler det om å være fyrst ute med å tilby eit produkt eller ei teneste, men det er viktig å ikkje være for tidleg ute for då har du ikkje eit stort nok marked å selge til, samtidig må du ikkje være forsein slik at nokon andre kjem deg i forkjøpet. Eit døme er f.eks. utleige av elsparkesyklar. Det var fleire som startar med utleige av ståhjulingar men det tok eigentleg aldri av, det var fyrst når elsparkesyklane kom at dette vart noko for folk flest. Deretter handla det om å ha nok pengar til å kjøpe inn mange nok elsparkesyklar til å kunne gi eit skikkeleg tilbod som folk ville bruke. Den store faren var at dersom det hadde floppa så hadde ein sittet igjen med ein heil masse med elsparkesyklar som ein ikkje fekk gjort noko med. I dag er gullalderen for elsparkesyklar over. Det er for mange aktørar i bransjen til at det er rimeleg å tru at ein skal kunne etablere enda eit utleigefirma, og i tillegg har det kommet såplass mange avgrensingar at det er langt mindre lukrativt å drive med slik utleige i dag. Og til slutt så er det ingen ulempe om du har ein litt rufsete moral, slik at du kan bygge din eigen rikdom på å utnytte andre eller ved å gjere ting som er ulovleg eller tvilsomt. Skal du starte med noko i dag så handlar det om å forutsjå eit behov som du kan skape, det handlar om å investere tungt nok til å ha tyngde nok til å lykkes, og det handlar om å jobbe hardt for å få til ei vellykka bedrift. Det er lett å sjå bakover i tid og sjå at ein skulle ha investert i fidget spinners, termokoppar, Prime energidrikk eller andre ting som ei periode var kjempepopulære produkt, men det er ikkje like lett å forutsjå kva det neste store blir.

Munnlege avtalar er like bindande som skriftlege, utfordringa er å bevise det. Dersom du hadde avtale om å leige fram til våren 2025 så har du ein tidsbestemt leigeavtale, det er likevel ikkje gitt at dykk har avtalt at leigeavtalen skal kunne seiast opp tidlegare eller ikkje. Slik som du legg det fram så er i alle fall din forståing av den munnelge avtalen at avtalen ikke kunne seiast opp før den vart naturleg avslutta våren 2025, spørsmålet er kva forståing utleiger har lagt til grunn. Dersom det ikkje er inngått ein lovleg tidsbestemt leigeavtale så går leigeavtalen automatisk over til å bli tidsubestemt og følgjer dei vanlege reglane etter husleieloven om ikkje anna er avtalt. Dersom det ikkje er gyldig grunnlag for ein tidsbestemt legeavtale så blir leigeavtalen tidsubestemt og då skal oppseiingsfristen være tre månedar med mindre ein har avtalt noko anna. I huseleigelova så står det at du i rimeleg utstrekking skal gi leigesøkande tilgang til å sjå på husrommet. Same forståinga blir også lagt til grunn ved visning i samband med salg. At du i rimeleg utstrekking skal gi tilgang betyr at du skal ha rimeleg forvarsel og at det er ei avgrensing på kor ofte det kan være visningar før det blir urimeelg. Kor god sak du har er veldig avhengig av omstendigheitene. Mulig salg vil ofte bli akseptert som sakleg oppseiingsgrunn ettersom salsverdien utan leigetakar ofte er høgare enn å selge med leigetakar. Og sjølv om selgaren ikkje har sakleg oppseiingsgrunn så har utvilsomt ny eigar oppseiingsgrunn for å bruke bustaden sjølv. Det er derfor også eit spørsmål om kor mykje du har å hente på å krangle. Skal du ta den heilt ut så kan du sjølvsagt nekte å forholde deg til oppseiinga og dermed tvinge huseigar til å gå til rettslege skritt for å få deg kasta ut, men det medfører også ein risiko for erstatningskrav.