The Avatar

Sidan du ser på HVL så vil eg (i alfabetisk rekkefølgje) dra fram automatisering med robotikk, branningeniør og landmåling som særleg gode realfagsutdanningar med eit solid arbeidsmarked. Automatiskering og robotikk er fagområder som vi kjem til å få mykje meir av i framtida. Med dyr arbeidskraft i Norge vil stadig fleire norske bedrifter måtte automatisere drifta for å kunne produsere med lave nok kostnadar. Det er også mange områder i større og større grad blir automatisert av omsyn til kvalitet og miljøvern, alt frå automatiserte fiskeoppdrettsanlegg til robotstyrte daglegvarebutikkar. Branningeniørar er ei yrkesgruppe som det er relativt få av, og som det er behov for både i prosjektering av bygg, i dagleg drift/forvaltning av bygg og anlegg, samt at ein kan jobbe i brannvesenet. Landmålarar er det også ganske få av, og enda færre autoriserte landmålarar finnes det. I tillegg har det komt ei ny forskrift som sett krav om at alle kommunar må ha landmålarar med godkjent autorisasjon frå neste år av. Slik autorisasjon får ein berre om ein har tatt formell utdanning i faget. Det vil ikkje være sjangs til å få autorisert nok landmålarar innan fristen, så her blir det nok nesten umogleg å ikkje få jobb etter fullført utdanning. I tillegg er det ei god blanding mellom å være ut i skog og mark for å ta innmåling ved hjelp av både teodolitt (kikkert), GPS og droner, og ein del innearbeid med å teikne og oppdaterte kartverk.

Om sjefen ikkje ordner opp frivillig for å følgje arbeidsmiljølova så er saksgangen slik. Du sender eit skriftleg krav om auka stillingsprosent med heimel i AML 14-4a. Merk her at 12 månadars perioda skal reknast frå den datoen du sender inn kravet og 12 månadar bakover. Når arbeidsgjevar nekter å auke stillingsprosenten din så klager du inn saka for tvisteløsningsnemda innan fire veker. Om dykk heller ikkje der blir einige så må du ta saka vidare til domstolane. Alt dette er sjølvsagt mykje enklare om og billegare om du er fagorganisert og har tilgang på advokathjelp enn om du må gjere det sjølv med eller utan privatinnleigd advokatbistand. Når det gjeld det opprinnelege spørsmålet om du kan ha fleire jobbar så er det klare utgangspunktet ja. Eventuelle restriksjonar på om du kan jobbe andre stadar må være spesifikt avtalt i arbeidsavtalen. Det er også krav til at ein slik restriksjon må være sakleg for å være gyldig. Det er vanlegvis to hovudgrunnar til at det er avtalt restriksjonar på å arbeide andre stadar. Den fyrste hovudgrunnen er der dei to jobbane ikkje kan kombinerast, til dømes av konkurransetilsyn der det er avtalt at du ikkje får jobbe for ein konkurrent, habilitetsgrunnar der du i dei to jobbane medfører ein interessekonflikt, til dømes at du i eine jobben kjøper tenester frå den andre jobben din, osv. Den andre hovudgrunnen til at det blir avtalt restriksjonar i muligheita til å ta på seg fleire jobbar er der din primære arbeidsgjevar (eller der du fyrst fekk jobb) har behov for å sikre at du kan møte utkvilt og med full arbeidskapasitet, særleg gjeld dette jobbar der sikkerheitstilsyn gjer det nødvendig at du er utkvilt, til dømes om du jobbar som sjåfør så er ikkje det nødvendigvis foreineleg med at du kjem rett frå nattevakt i ein annan jobb før du sett deg bak rattet. I tillegg så kan det som du også er inne på blir eit spørsmål om lojalitet. I avtaleforhold har begge partar ei ulovfesta lojalitetsplikt ovanfor den andre parten. Det skal ein del til før du er så illojal at det gir grunnlag for å seie opp arbeidsavtalen men det kan oppstå slike situasjonar. Den mest aktuelle situasjonen der det å seie deg opp på grunn av manglande lojalitet til arbeidsgivar er om du forpliktar deg til å jobbe hos begge arbeidsgjevarane samtidig slik at du må skulke den eine jobben.

Når du som anonym trådstarter har fleire grunnar til å ikkje ville dele dine opplysningar, så er det vel naturleg at andre på forumet som kanskje ikkje er anonyme har enda fleire grunnar til å ikkje ville dele lønnsopplysningar? Å starte med deg sjølv oppnår fleire ting. Du viser at du er villig til å dele opplysnigar og ikkje berre er ute etter å vite kva alle andre tener medan du sjølv held korta tett til brystet. Ved å starte sjølv så vil du vil gi ein mal på formateringa du vil ha på inndata. Du manglar også nokre viktige parameter som kva du legg i navigatør. Det er nok stor forskjell på om ein er navigatør på skip eller på fly. Utdanninga eller vegen fram til stillinga vil også ha stor betydning for lønnsnivået, ein med høgskuleutdanning vil oftast ha høgare lønn enn ein som har jobba seg oppover i gradene over mange år.

Det som ofte er problemet med film og serier som er basert på spel er at i dei fleste adapsjonane så prøver ein å gå vekk frå det spelmekaniske til fordel for å fortelle ei historie med drama. Då er det veldig lett å ende opp med eit produkt som er for langt unna dataspelet til at fenger spel-fansen, samtidig som historia er for innbakt i "lore" og eit univers som er etablert i dataspelet til at vanlege TV-sjåarar klarer å henge med i svingane. Når fans ikkje ser på fordi dei ikkje kjenner igjen favorittspelet sitt, og vanlege TV-sjåarar ikkje ser på fordi dei ikkje forstår kva som foregår, ja då er det ikkje rart at ein får lave sjåartal. Her virker det som det tatt ein trygg men litt kjedeleg tilnærming ved å rett og slett lage ei nyinnspeling av eit dataspel som i utgangspunktet er veldig cinematisk. Det er ikkje veldig kreativt, men det dei oppnår er at historia frå spelet blir tilgjengeleggjort til eit heilt nytt publikum, samtidig som fans av spelet er nyskjerrige nok til å sjå historia på nytt i TV-format sjølv om dei kjenner historia frå spelet. Kanskje får ein også gjennom serien meir bakgrunnsinformasjon eller muligheit til å sjå historia frå andre synspunkt enn vi fekk i spelet. For meg så blir det mest spennande å sjå kvar serien går vidare. Basert på det som eg har sett av omtalar så reknar eg med at fyrste sesong kjem til å følgje det fyrste spelet ganske så slavisk. Ettersom serien baserer seg på det fyrste spelet så betyr nok det at vi ikkje får sjå meir frå det som prequelen tok føre seg, altså kva Ellie opplevde før ho møtte Joel. For sesong 2 blir det veldig spennande å sjå om serien spinner vidare på tida etter handlinga i fyrste spelet som vi ikkje tidlegare har fått vite noko særleg om, eller om dei tar eit lite tidshopp og lar sesong 2 ta for seg handlinga i the last of us 2. Gjer dei det sistnemde så vekkes nok hylekoret til live igjen for å klage over at alt er så "woke", men akkurat som i kritikken mot tLoU2 så var kritikken sterkast frå dei som ikkje hadde spelt spelet men berre fått med seg bruddstykka frå lekkasjen som skjedde før lansering av spelet. Eg veit at enkelte også var ueinige i dei dramatiske grepa som skjedde i tLoU2, men oppstandelsen som oppstod viser også at den historieutviklinga gjorde inntrykk på folk. Om eg skal gjette så vil eg tru at sesong 2 tek for seg tLoU2, også fordi at innan dei får spelt inn ein sesong 2 så har nok Bella Ramsey blitt såpass mykje eldre at det sikkert gir mest meining med eit lite hopp framover i tid.

Ei panteordning kan hjelpe om panten blir høg nok til at folk ikkje tek seg råd til å kaste batteri i restavfallet. Samtidig er det i dag så enkelt at det er berre å ta med seg brukte batteri til daglegvarebutikken når du skal kjøpe nye ettersom daglegvarebutikkane plikter å ta imot småelektrisk avfall. Det sagt så meiner eg at renovasjonsselskapa kunne gjort veldig mykje meir for å legge til rette for å samle inn brukte batteri og anna småelektrisk avfall. I veldig mange kommunar så får ikkje innbyggarane anna tilbod enn at dei sjølv kan køyre til gjenvinningsstasjonen for å levere brukte batteri. Då seier det seg sjølv at det er utfordrande for dei som ikkje har bil, eller som må ta seg fri frå jobb for å rekke innom gjenvinningsstasjonen innafor opningstida som veldig ofte berre er vanleg kontortid. Og at dei som køyrer batteria sine til gjenvinningsstasjonen gjerne ventar til dei har samla opp mange batteri med den faren det utgjer for brann og lekkasje av batterisyre. Eg skal ikkje påstå at det er vanskeleg å få levert gamle batteri på ein forsvarleg måte, men alt som kan gjerast for å gjere det enklare for forbrukaren vil også gjere at fleire resirkulerer. Eigne innsamlingspunkt nært forbrukaren som blir henta hyppig vil utvilsomt gjere det mykje enklare å resirkulere. Tilsvarande men litt off-topic så burde renovasjonsselskapa også hatt større fokus på å samle inn tøy og tekstilar, ikkje berre av omsyn til miljøet men også fordi tekstilar som havner i restavfallet lager problem på gjenvinningsstasjonane ved at trådane kiler seg fast i bevegelege delar slik at sorteringsmaskinene stoppa. Joda, du kan kaste tekstilane din ei klesinnsamlingsbokser eller levere direkte på gjenvinningsstasjonen, men kor mange kaster ikkje dei holete sokkane sine i restavfallet fordi det er berre eit lite sokkepar? Ein anna ting som det burde være meir fokus på er likelydande og enkel informasjon om kva ordningar som finnes. Det er ikkje sikkert alle er klar over at brukte batteri kan leverast på daglegvarebutikken og at det gamle vaffeljernet kan leverast på el-varehuset? I tillegg blir det ikkje enklare av at alle renovasjonsselskapa har heilt eigne reglar og ordningar. Ein ting er at ulike fargar på dunkane betyr ulike ting i ulike kommunar, verre er det at sorteringsreglane kan være heilt ulike. Brukte bleier som du heime skal kaste i matavfallet kan være rekna som restavfall når du er på hytta, gamle spiker og steikepanner som du ein stad kan kaste som metallavfall må du andre stadar levere direkte på gjenvinningsstasjonen fordi det berre er lov å kaste metall-emballasje og ikkje anna reint metall i metall-dunken.

Det kjem ann på. Det vil være fint mogleg å sjølv ta ut og sende over dei opplysningane som politiet treng, det er ikkje eit krav at politiet må sjølv hente ut beviset. Måten beviset er innhenta på kan likevel ha betydning for vektlegginga av beviset. For eksempel tekstmeldingar vil være eit sterkare bevis om politiet sjølv får lese og ta ut meldingane enn om du leverer eit skjermbilde, dette fordi det vil være enklare å manipulere eit skjermbilde enn å manipulerer mottak av tekstmeldingar frå eit bestemt nummer (sjølv om begge delar er mogleg). Politiet kan med heimel i straffeprosessloven § 203 ta beslag i ting som ein antek har betydning som bevis, uavhengig av kven som eig tingen som inneheld beviset. Etter § 210 kan retten pålegge utlevering av bevis frå ein person som også er pålagt å stille som vitne i saken. Som fornærma i ei straffesak så vil det vanlegvis være i den fornærma sin interesse å innlevere det som finnes av bevis, om ikkje ein gjer det så er det nok langt meir sannsynleg at saka blir henlagt på bevisets stilling enn at ein fattar vedtak om å beslaglegge mobiltelefonen. Du vil i svært liten grad kunne avgrense kva politi/påtalemyndigheit går gjennom på telefonen utover at det skal være ein grad av samanheng mellom kva og kor ein leiter etter bevis. Skal politiet hente ut SMS utvekslinga mellom to personar så gir ikkje det ein generell rett til å også gå gjennom SMS samtalane du har hatt med andre personar. Det er likevel lite du kan gjere for å hindre det. Utan samanlikning forøvrig så er dette noko som eg synes er litt problematisk med den nye førerkortappen. Om ein berre har digitalt førarkort så må ein akseptere at kontrolløren under kontrollen får holde mobiltelefonen og navigere i det digitale førarkortet. Formålet er sjølvsagt at politiet skal kunne kontrollere gyldigheita av det digitale førarkortet og at det ikkje f.eks. at det ikkje blir framvist eit gamalt skjermbilde i staden for appen. Men ettersom appen ikkje har ein kontrollfunksjon der kontrolløren berre får tilgang til sjølve appen så kan politiet i teorien også legge ned appen og sjå på andre ting på telefonen når du overleverer ein ulåst mobiltelefon for førarkortkontroll. Politiet skal ikkje gjere det utan at det føreligg gyldig grunnlag for ransaking av mobiltelefonen, men om det skulle skje likevel så er det ikkje så mykje du får gjort med det.