The Avatar

Kva er det du vil jobbe med? Og kor langt frå tømrarfaget er det du ønsker å utforske? Med fagbrev (av alle typar) så er du kvalifisert til mange praktiske jobbar. Du kan jobbe med drift og vedlikehold av bygg, enten som utførande (vaktmester) eller som kontorjobb med ansvar for å følge opp vedlikeholdsbehov i ei bygningsmasse. Brannmann er sjølvsagt også ein karriereveg som kan være aktuell, dei fleste brannvesen stiller krav om fagbrev pluss fysiske krav for å få jobb. Eit anna stort område er innafor salg om du har interesse for det, jobb i byggvarebutikk er nemnt men det kan også være aktuelt å sjå på salg hos eit forsikringsselskap som tilbyr husforsikring eller ein boligbygger som selg hus til bygging. Ein anna veg å gå om det kan være aktuelt med vidareutdanning er å ta faglærerutdanning i yrkesfag, denne utdanninga bygger seg på at ein har relevant fagbrev og minst to års yrkeserfaring før ein går vidare og tek blant anna pedagogikk slik at ein kan undervise. Og når vi fyrst er inne på vidareutdanning så er det sjølvsagt alltid ei muligheit å ta ingeniørutdanning, enten treårig bachelor gjennom y-veg ordninga, eller via teknisk fagskule som er eit toårig utdanningsløp.

Det står nederst at det står ytterlegare vilkår på baksida. Så greit å sjekke den sida også for å sjå om det står nok meir om prisendring. Om det står noko om dette på baksida så er det nok også grunnlag for å diskutere gyldigheita av vilkår som er godt skjult i kjøpskontrakta. Eg tenkjer også at det er urimeleg at sluttkunden skal haldast ansvarleg for den avtalen selgaren gjer med bilprodusenten. At bilprodusenten kan endre sine prisar ut til selger er vel ein risiko selgaren må ta når ein inngår avtale om salg før bilen er produsert? Alternativet for bilselgaren hadde vært å fyrst kjøpe bilen frå bilprodusenten og deretter selge den vidare, då hadde bilselgar hatt full kontroll på sluttprisen men får då utgiftene ved å legge ut i påvente av vidaresalg.

Risen bør være tørr, så det bør helst være ris som er kokt på førehand. Nykokt ris har mykje fuktigheit og du får mest damp og lite steiking.

Ein må sjølvsagt være fysisk i stand til å utføre jobben, men du må nok omtrent være på nivået av at du har problem med å gå. Det er ikkje spesielt tungt å sette opp skilt og kjegler. Fundamenta kan være litt tunge men ikkje veldig. Av omsyn til HMS så er det uansett fornuftig å være to som løfter slik at ein ikkje risikerer skader.

Det er nok ikkje mange som har den innstillinga, du rokker likevel med at grensene er uklare. For når er det eit sekund før fødselen? Er det ei sekund før barnet kjem ut, er det når barnet er heilt ute, eller er det når navlestrengen er kutta og barnet er fri frå mora? Utan samanlikning forøvrig så har vi samme uklare grensene for kannibalisme. Er det greit å svelge eige spytt, eller er det fyrst når ein et rein menneskebiff at ein er kanibal? Grensesettinga er både vanskeleg og viktig. Alle er nok einige i at menneskeliv har verdi, men det er ikkje alltid like klart kvar grensa skal gå.

Merk at eg skreiv våpenkvile og ikkje fredsavtale. Det begge partar oppnår med ei slik avtale er at det blir ei pause i drepinga, kor lenge partane held avtalen er mindre viktig ettersom målet er å få ei pause. Grunnen til at også ei midlertidig våpenkvile er uaktuelt akkurat no er at det gir partane tid til å reparere, forsyne og kvile, og det har Russland størst fordel av no ettersom det fyrst og fremst er russarane som slit med logistikken og som har utsatte soldatar ved fronten med dårleg utstyr.

Den mest realistiske måten å få til ei våpenkvile er nok stillstans i krigshandlingane der troppane forblir i dei områda dei kontrollerer ved signeringa. Ein varig fredsavtale er mykje lenger opp og fram, akkurat no er partane så langt frå kvarandre til det. Ukrainarane kan ikkje akseptere anna enn full russisk retrett og erstatning, og russarane vil nok ikkje akseptere å reise tomhent tilbake etter alt russarane har betalt i krigskostnadar og menneskeliv, samt politisk prestisje. Med mindre ei av sidene får eit svært klart overtak så er nok fredsavtale langt unna, men våpenkvileavtaler kan vi nok få i kortare og lengre tidsrom etterkvart som krigsslitasjen blir stor. Skal eg være heilt ærleg så trur eg det einaste kompromisset som kan oppnåast slik som skissert i denne tråden så er det at Russland til stor motvilje får behalde Donetsk og Luhansk, og det vil berre skje dersom resten av Europa mister sin vilje til å støtte Ukraina med pengar og våpen. For om det skjer så vil ikkje Ukraina kunne gjere anna enn å forlenge krigen, russland har den luksusen at dei kan ofre mange fleire menneskeliv enn Ukraina kan tape utan å i praksis bli utsletta. Eg har likevel tru på at vesten kjem til å holde oppe trykket slik at det er Russland som må gi seg.

Om det ikkje er avtalt meir detaljar som når det skal måkast, så må vel ligge også ligge ein form for nødvendigheitsvurdering i formuleringa "å ta vare på hage og måke snø"? Altså at du tar vare på hagen når det er behov for det og at du måker snø når det trengs. (og i dette så ligg det sjølvsagt ingen plikt til å måke snø på sommaren eller klippe plenen om vinteren). Reint praktisk så er det ofte slik at det kjem mest nedbør om natta, ofte er det derfor slik at ein må måke snø om morgenen for å kome seg ut. I løpet av dagen brukar det ikkje å snø like mykje så det er ikkje like ofte behov for å måke igjen på ettermiddagen, og om kvelden så skal dei fleste uansett ikkje ut meir den natta. I dette tilfellet så blir sjølvsagt naboen din sur fordi han/ho alltid må måke om morgonane for å kome seg ut og på jobb/skule, medan du våkner kvar dag utpå ettermiddagen til ferdig måkt uteområde. Løysninga her må bli at du får til ein avtale med naboen, og kanskje minst like viktig at du passer på å informere naboen din om kvifor du ikkje måker snø om morgonen. Den enklaste avtalen er nok då at du måker snøen når du kjem heim frå jobb utpå natta eller grytidleg om morgonen. Litt avhengig av værforhold og når du kjem heim etter jobb så burde vel det gå greit i hop med at du måker om natta før det har komt ned mykje snø, og så tar naboen ei runde om morgonen og fjerner det som har komt ned av snø på siste del av natta? Med ei slik inndeling så burde det heller ikkje være så mykje snø å fjerne for nokon av dykk slik at jobben går raskt og utan særleg anstrengingar.

Har du i dag stillingskode som fagarbeidar? Grunnen til at eg spør er fordi utdanningskravet ikkje har like stor betydning for lønnsnivået i stillinga om du er definert som leiar etter det som heiter kapitel 3, eventuelt at du stilling med rådgiver-/ingeniør-/prosjektleiar-stillingskode. For i slike tilfeller så skal du ha ei individuell lønn som er tilpassa akkurat deg, utan at nødvendigvis alle andre med tilsvarande stillingstittel må få same lønna. Om stillinga har krav som fagarbeidar, og den ikkje er organisert på anna måte så har du nok heilt rett i at stillinga fort ender opp med berre fagarbeidarlønn utifrå ansiennitet, verken meir eller mindre. Det er vanskeleg å seie så mykje anna konkret utan å vite mykje meir detaljar. Det du likevel må passe på er at ikkje lar stillinga endre seg for mykje når det gjeld kompetansekrav og arbeidsoppgåver. Blir det for stor endring så kan du i verste fall risikere at stillinga blir definert som ei ny stilling som skal lysast ut offentleg, og at det er denne nye stillinga som skal ha dei oppgåvene du har fått i dag med å være med i koordineringsgruppe med storsjefane, osv. Blir dette ei heilt ny stilling så kan du plutseleg risikere at du ikkje lenger er den best kvalifiserte søkaren, i verste fall at du ikkje er definert som kvalifisert ein gong om kravet til kompetanse og erfaring blir satt for høgt. Reint taktisk kan det derfor være hensiktsmessig å halde litt igjen, og prøve å få satt kompetansekrava tilsvarande den kompetansen du sitt på og som kanskje ikkje så mange andre har.

Om gamlesjefen din er villig til å stille som referanse så høyres det ut som at det er den beste referansen. Dei beste referansane for din del er sjølvsagt dei som kan legge inn eit godt ord for deg. For ny arbeidsgiver så er referansen frå din nærmaste leiar være mest verdifull ettersom din nærmaste leiar både har jobba tett nok på deg til å kjenne korleis du fungerer i jobbsamanheng og samtidig vil det være ei truverdig kjelde som ganske sikkert ikkje er villig til å lyge for deg. Ein pensjonert sjef vil i den samanhengen være nesten perfekt ettersom vedkommande nok vil gi ei heilt ærleg referanse på deg, din pensjonerte sjef vil ikkje ha skjulte agendaer med å skulle gi deg dårleg referanse for at du ikkje skal seie opp jobben du har, eller gir deg alt for god referanse som ei venneteneste. Du må aldri bruke ein "random sjef" som referanse, og i alle fall ikkje utan å både ha avtalt det med den vilkårlege sjefen og du har forsikra deg om at denne sjefen vil gi deg ein fordelaktig referanse. Kollegaer og andre du har jobba eller samarbeida med kan også fint være referansepersonar, men ofte blir dette referansar som kjem i tillegg til. Dei aller fleste potensielle arbeidsgivarar vil snakke med referansar som har hatt eit leiaransvar for deg og som kjenner deg både personleg og profesjonelt. Ein kollega-referanse kan være kjekt å få, men kollegaen din kjenner deg ikkje profesjonelt på same måte og vil ofte ikkje vite om dine forhold som arbeidstakar, til dømes arbeidsinnsatsen din, viljen din til å ta på seg nye oppgåver, kor ressurskrevande du er å følge opp, osv. Kollegaer er typiske referansar du setter opp om sjefen din ikkje er villig til å stille som referanse, eller som du ikkje kan sette opp som referanse fordi sjefen ikkje vil gi deg ei rettferdig referanse. Slike urettferdige referansar vil du typisk få om du har krangla med sjefen og det er derfor du søker ny jobb, eller dersom sjefen er livredd for at du skal slutte i jobben og derfor prøver å svartmale deg slik at du ikkje får jobben. Det er også mogleg å sette opp andre referansar som kan være relevante. Her kan fagforeiningsrepresentantar være aktuelle, også leiarar i klubb/forening, husverten du leiger av, osv. Sjølv om disse personane kanskje ikkje kjenner deg profesjonelt så kan nok leiaren i fritidsklubben du er engasjert i seie noko positivt om arbeidsviljen din, og husverten kan nok seie noko om kor flink du er til å betale husleiga i tide og kanskje også kor flink du er til å ta ansvar og vedlikeholde eigedommen du leiger.

Dette finner du i brukarmanualen, deaktivering av airbag vil variere litt frå modell til modell. Du vil vanlegvis finne knappen inne i eller rundt hanskerommet. På enkelte bilar så finn du knappen ved/under rattet. Knappen er vanlegvis litt skjult, så ofte må du bøye deg ned og kike oppover for å sjå den (dette for at folk ikkje skal fikle med airbag-knappen i tide og utide). Knappen vil være tydeleg merka med "airbag" og vil være vridbar mellom stillene "on" og "off". På mange bilar må du bruke bilnøkkelen for å skifte modus, på andre må du ha eit flatt skrujern. Av sikkerheitsmessige årsaker så skal det ikkje være mogleg å vri om knappen med eit uhell. Når du har kopla ut airbaggen så vil du få eit varsellys i dashbordet som både bekrefter utkoplinga og som minner deg på å kople airbagen til igjen dersom du tar ut barnesetet.

Eg kan være med på kritikken om det er slik at ein alltid etablerer eit homofilt par med ei sexsene, eg deler likevel ikkje din oppfatting av at alle homfile par i film og TV blir framvist gjennom ei sexscene. Stort sett så brukar ein andre verkemiddel fordi sexscener ofte er uønska av omsyn til annonseinntekter om serien skal visast på TV med reklame eller på grunn av aldersgrense om ein ønsker at flest mogleg skal kjøpe kinobillett. Når det gjeld hintinga til seksuell legning så er vel det heilt nødvendig i nesten alle tilfeller? Det er greit å i det minste få eit hint om kva relasjon dei to personane som er på skjermen har, enten dei er eit kjærestepar, vennar, brødre, far/sønn, naboar, eller bitre fiendar for den slags skuld. Det kan ikkje være mange seriar eller filmar der det ikkje ein gong blir hinta om kva relasjon karakterane på skjermen har med kvarandre.

Einig. Eit slikt kontraktspunkt vil i all hovudsak alt være dekt av kjøpslova som gir selger rett til å få erstatning for det tapet som selger får ved at kunden bryt avtalen og ikkje vil ta imot og betale produktet som avtalt. Slik erstatning vil vanlegvis være meirarbeid med å selge bilen på nytt, og erstatning for tapt forteneste ettersom selger kan bli nødt til å selge bilen til ein lavare pris for å ikkje også få utgifter til oppbevaring og redusert verdi jo eldre bilen blir. Eit vilkår om å betale X kroner uavhengig av om bilselgaren har store eller små tap dersom kunden bryt avtalen er både urimeleg og unødvendig. Den einaste mindre fordelen for kjøper eg kan tenke meg er dersom avtalen er formulert slik at selger mister sin rett til å kreve ytterlegare erstatning for sitt tap, men eg tviler litt på det. Om du bestiller ein nybil i dag med manuell gir og lakkert rosa så reknar eg med at kunden som bryt kontrakta uansett må erstatte bilselgaren sin tapte forteneste ved at bilselgaren blir sittande igjen med ein spesialbestilt bil som er vanskeleg å få solgt vidare til fullpris.

Enig, denne lista bar mest av alt preg av symbolpolitikk for å late som ein gjer tiltak. Eg tenkjer at det fyrste regjeringa kan gjere er å oppheve vedtaket som nekter forbrukarrådet å publisere prissamanlikning gjennom ein app. Appen hadde nokre utfordringar med at den baserte seg på gjennomsnittspris i dei ulike kjedene veka før, og at den mangla prisopplysningar om frukt og grønt samt kjedenes eigne billegmerker, men etter mitt syn var dette ein god start. I dag er det berre kjedene sjølv som har full oversikt over prisane til alle konkurrentane, eg som forbrukar har ingen enkel måte å finne ut kvar eg i dag får kjøpt den billegaste juice eller poteter. Det eg har opplysning om er at det står i tilbudsavisa at kva butikk som denne veka har tilbud på store sjokoladeplater og frossenpizza slik at eg blir frista til å gå i den butikken og så kjøper eg også dei vanlege daglegvarene som ikkje er på tilbud når eg fyrst er innom butikken. Eg trur nok også at veldig mange kundar blir regelrett lurt av at det heng skilt om tilbud på prislappen, og som fordi det er på tilbud så kjøper dei fire stykk og ikkje ein gong oppdagar at sjølv på tilbod så er produktet dyrare enn hos konkurrenten. For meg som forbruker så burde det være mulig å sette opp handlelista i ein app og så få opp kva butikk eg bør handle dei ulike varene i. Dei ulike daglegvarebutikkane ligg nesten vegg i vegg så det er ingen stor omveg å stikke innom ein av butikkane for å kjøpe berre egg og brød der det er billegast og så kjøper eg pålegget og potetene i nabobutikken som har tilbud på dei varene. Statistikk og løgn er ofte to sider av same sak. Når ein snakkar om lønn for bønder så er det to verdiar som er interessante å sjå på. Det fyrste er kva lønn bonden kan forvente å sitte igjen med per time med arbeidsinnsats. Dei aller fleste kan tene ganske så godt om dei jobbar 100 timar i veka, det som er av interesse er kor mykje ein bonde som jobbar vanleg 40 timars veke kan forvente å ha igjen for arbeidet sitt. For det er denne vurderinga bonden må gjere når ein skal velge mellom å fortsette å jobbe som bonde eller å heller søke seg ein vanleg jobb med vanleg arbeidstid. Det andre som er av interesse er husholdningsinntekta totalt sett, for ein ting er kva timelønn bonden sitt igjen med, men er det nok arbeid til å leve av? Om ein brukar ein dag på å plante poteter om våren og ein dag på å ta opp potetene på hausten så skal ein ikkje selge veldig mange sekkar med poteter før det teoretisk sett er godt betalt for to dagar med arbeid, men bonden må kunne leve dei andre dagane i året også. Mange bønder i dag jobbar nok mykje meir enn både kva som er normalt og ikkje minst forsvarleg. Dei fleste deler nok ikkje opp familiegården sin for å selge hyttetomter eller brukar heile natta på å køyre brøytebil fordi dei vil bli rike. Dei fleste gjer nok dette fordi det er heilt nødvendig med ei inntekt som ein kan leve av fordi det å drive som bonde er omtrent som hobby å rekne.

Ikkje for å dra dette for mykje off-topic, men for meg som står fint på sidelinja og ikkje har sterke meiningar om eventuelt politiske undertonar så trur eg mykje av kritikken frå begge sider kan forklarast med lav produksjonsverdi på mange filmar og serier. Kritikken mot Captain Marvel på at der er alle kvinner bra og alle menn dårleg kjem nok minst like mykje av slapt manusarbeid og eindimensjonale karakterar. Vi ser dette også i andre franchisar som i DC superheltfilmane der ein i alle filmane går tom for idear mot slutten og avsluttar filmen med å kjempe mot eit CGI monster som ikkje har andre karaktertrekk utanom å være ein slemming som superheltane kan banke opp. Og grunnen til at det har blitt slik er akkurat som du påpeiker, det er svært krevande og svært lite økonomisk utbytte på å lage ein smal utgiving som vinner priser i Cannes. Særleg når ein i Marvel-franchisen kan ta ein kvinneleg superhelt og la ho banke opp skurkar til fengande 90-tals pop. Sjølv om det kanskje berre er fjortissane som synes dette er godt nok så er dei mange nok til at filmen får god inntening. Eit anna eksempel er Rings of Power serien. Serien er produsert av folk som er relativt uerfarne, og det vises at til tross for eit stort budsjett så lykkes dei ikkje heilt med å lage eit truverdig univers og eit spennande plot. Og det er der problemet eigentleg ligg, ikkje i hudfargen på skodespelarane eller at hovedkarakteren er ei kvinne. The Last of Us spelet er heilt tydeleg eit passion prosjekt der spelskaparane hadde ei historie dei ønska å fortelle, og for å skille seg ut i mengda så brukte dei ein del dramaturgiske triks for å dra litt ekstra i hjertestrengane i staden for å berre fortelle ei zombie-historie der hovudpersonen skyt og slår rundt seg frå punkt A til B.

I forhold til kollisjonen har du ingenting å kome med, du som bilførar har ansvaret for å ikkje skade folk og eigedom. Når det gjeld ulovleg parkering så er det ei eiga sak. I utgangspunktet så kan du som grunneigar bestemme over bruken. Du kan be politiet om bistand til borttauing eller du kan skilte og få taua vekk på bakgrunn av eigne parkeringsbestemmingar,. Det sagt så kan det potensielt være uklart om naboane har bruks og parkeringsrett eller ikkje. Ein tidlegare avtale om slik bruk kan ikkje nødvendigvis endrast eller avbrytast av deg åleine.

Ein anna grunn til at vi får høge straumpriser er også at vi har gjort straum til ei handelsvare, og med tilbod og etterspørsel så vil sjølvsagt prisane variere. Det aller meste av kraftselskapa er eigd av kommunar, fylkeskommune og staten. I alle år har vi nytt godene av svært billig straum samtidig som at vi har tent gode pengar på å selge den straumen vi ikkje brukar sjølv. No har kraftmarkedet snudd og vi forbrukarar må betale meir fordi også forbrukarane i utlandet er villege til å betale meir. Det hadde vært fint mogleg å halde straumprisane lave om straumselskapa (som i all hovudsak er offentleg eigd) hadde bestemt seg for å ikkje ta ut størst mogleg overskot.

Det er fleire vegar til å få realisert eit filmmanus, kva framgangsmåte du bør satse på kjem veldig ann på kva manus du har skrevet, og kanskje aller viktigast kva som er målet ditt? Vil du at nokon skal lage ein film av filmmanuset ditt? Er det fyrst og fremst viktig for deg å få best mogleg betalt for manuset? Er du villig til å la andre endre og skrive om manuset ditt, eller vil du nekte å akseptere endringar i ditt manus? Markedet er nok ikkje veldig stort, og det er ikkje manglar på historier å fortelle som er største hinderet for norsk filmproduksjon. Om du har skrevet manus om noko du kan veldig mykje om så er det viktigast at du selg deg sjølv ved å ta kontakt og bli kjent med bransjefolk, då er det deg og din spisskompetanse som er produktet du vil selge inn. Om du har skrevet eit heilt orginalt og nyskapande manus så er det meir aktuelt å sende rundt i det minste ein kortversjon av manuset ditt fordi du då leiter etter ein regissør som sitt og venter på det perfekte manuset å lage film av. Merk at det er ein del fallgruver ved å sende rundt manuset, fyrst og fremst at du riskerer å få manuset stjelt og at det ikkje nødvendigvis er så mange som gidd å lese eit vilkårleg manus som dei veit veldig lite om. Om manuset er meir ei generell historie så er det nok meir aktuelt å bruke manuset som CV og portefølge for å få deg oppdrag med å skrive manus for eit produksjonsselskap.

Einig, for min eigen del så trur eg kanskje simulatorar vil være det mest spennande bruksområdet om grafikk og brukargrensesnittet heng med i svingane. Eg vil helst bort frå denne opplevinga av; "kult eg er inne i eit dataspel", til ei oppleving av "oj det er akkurat som å sitte i ein ekte cockpit". For å kome dit må også grafikken og dermed hardware henge godt nok med i svingane til at eg klarer å "lure" meg sjølv til å gløyme at eg spelar eit dataspel.

Det var også det at nordmenn i liten grad var villige til å endre måten dei handlar på, så då vart det eit problem når Lidl hadde lange rulleband før kassa og det var meininga at du som kunde skulle ta inn-skanna varer tilbake i vogna og trille bort til pakkebenken for å flytte over til posar. Eg trur kanskje også at Lidl overvurderte nordmenns emne til å forstå dette kassasystemet så det var kanskje litt mangelfult med informasjon og opplæring, og kanskje aller viktigast informasjon om kvifor Lidl systemet var betre enn systemet vi var vandt med frå Kiwi eller Coop. Ein anna grunn til at Lidl aldri fekk fotfeste i Norge er at det var veldig mykje negativ omtale og fordømming på alle tiltaka som Lidl gjorde for å få prisane lavare enn det andre norske butikkar hadde. Det var klaging på at pallane med varer vart rulla rett ut i butikken og at ingen tilsette flytta ei og ei vare over til ei butikkhylle, det var mykje snakk om byggkvaliteten på varehusa til Lidl som var utsatt ved sterk vind under bygging og for stor snølast etter ferdigstilling. Kanskje den mest alvorlege saka som det var mykje negativitet rundt var lønn og arbeidsvilkår til dei tilsette, det var vel blant anna nokre overvåkingsrutinar som ikkje var heilt tilpassa det norske regelverket. Dette gjorde at ein god del potensielle kundar regelrett boikotta Lidl og av reint prinsipp aldri var innom ein slik butikk. Den siste spikeren i kista for Lidl var nok at dei satsa for hard på Norge og opna 50 butikkar omtrent samtidig. I etterklokskapens lys så burde dei nok starta litt roleg med nokre få butikkar for å få litt fotfeste før dei bygde nye butikkar rundt om i heile Norge. Investeringskostnaden blei nok for stor og tolmodigheita med norske forbrukarar for lav.

VR2 blir nok litt som anna ekstrautstyr som bevegelsesstyring, bilratt, osv, litt kjekt av og til men ikkje noko som folk flest kjem til å bruke ofte. VR gir ei lita wow-oppleving fyrste gong du prøver det, men det må nok nokre gode tittlar til for at dette skal få brei appel. I tillegg må det være tittlar som klarer å utnytte fordelane med VR på ein god måte, reine skytespel kan lett bli litt for einsforming og tungvindt å spele som VR spel sjølv om det er litt kult innimellom.

Har kommentert det i ein anna tråd også, men det er nesten som at min største kritikk mot episode 3 er at vi hadde Joel og Ellie både i starten og i slutten av episoden. Det er nesten så det hadde vært betre om dette var ein rein Bill og Frank spelefilm som var heilt uavhengig av dei andre episodene, det hadde ikkje gjort meg noko om Joel og Ellie ikkje kom fram til byen før i starten på neste episode.

Ja han hadde det, men det vart aldri eksplisitt sagt i spelet. Ein måtte lese mellom linjene, og særleg om ein ikkje utforska nok til å finne all tilleggsinformasjon så var det mogleg for utolmodige spelarar å miste mykje informasjon. Setter neste avsnitt i spoiler sidan det gjeld spelet, og meir spesifikt behind the scenes frå spelproduksjonen. Den store forskjellen mellom spel og TV/film som medium ligg i at i film og TV så blir du fortalt nøyaktig den informasjonen som regsisøren vil at du skal ha for at du skal sitte igjen med ei bestemt tolking (innimellom også at du som sjåar ikkje skal finne eit svar). I eit spel så blir tolkinga mykje meir avhengig kva ein sjølv leiter opp av informasjon gjennom å lese alt ein finner av brev og artiklar, og gjennom å ta seg tid til å høyre gjennom all dialog. Ofte må ein også bruke mykje spel-tid på å utforske for finne informasjonen som ofte er godt gøymt fordi spelprodusenten kanskje ikkje vil at du som spelar skal oppdage dette ekstra nivået før ved neste gjennomspeling, eller ved at du treng informasjon frå slutten av spelet til å forstå betydninga av den informasjonen som var tilgjengeleg tidleg i spelet. Det var nok derfor fint mulig å spele gjennom spelet utan å finne ut meir om Bill enn at han er ein raring som lager feller. Tidslinja er litt uklar, men utanom introen i episode 1 som var satt til 60 talet så skjedde virusutbruddet og dei fyrste action sekvensane i 2003. Deretter hoppa serien 20 år fram i tid til 2023. Handlinga i episode 3 hoppa fyrst 3 år og deretter 10 år framover. Eg er usikker på om Bill sekvensane også starta i 2003 eller om vi møtte Bill i 2010, sju år etter virusutbruddet. Dei enda nok opp i år 2023 dei også, muligens litt tidlegare. Mitt inntrykk er at det ikkje kan ha gått særleg lang tid mellom slutten på Bill og Frank historien og Joel og Ellies ankomst, kanskje berre nokre få dagar? Dette er nok også underbygd av at "nødsignalet" som var spelesliste frå 80 talet ikkje hadde starta sendinga då Joel, Ellie og Tess reiste frå Boston, men musikken hadde starta å spele når Ellie og Joel gjekk ned i bunkeren til Bill. Så siste delen av Bill og Frank historien må då ha skjedd medan Joel og Ellie var på reisefot. Det stod på skjermen at dei var 10 miles outside Boston, så sjølv i vanskeleg terreng så burde ikkje det ta så mange timane å gå.

Minstekravet etter forskrifta er: Kort oppsummert så skal barn bruke barnesikring med EØF eller ECE godkjenning. Det er lov å ha barn i framsetet under føresetnad om at kollisjonsputa er utkopla og godkjent barnestol blir brukt. Frå barnet fylle 3 år og fram til barnet er minst 150 cm høgt så er det aldri lov å ha barn i framsetet. Det meir kompliserte spørsmålet er korleis barnet i praksis blir sikra, og det kjem ann på bilmodell og type barnesete Generelt sett er bakovervendte barnestolar mykje tryggare for barnet så lenge det ikkje er aktiv airbag til setet. Det er aldri nokon regel utan unntak, og no får du også kjøpt framovervendte barnestolar som oppnår betre testresultat enn bakovervendte barnestolar, men dette er heilt unntaksvis og gjeld berre dei aller mest avanserte barnestolane som er utstyrt med eigen airbag i barnestolen som er tilpassa barnet. Sakt på ein enkel måte så vil du ikkje finne trygge framovervendte barnestolar til ein fornuftig pris.

Er i stor grad einig, om eg skal pirke i noko i episode 3 så er det at eg personleg kunne ha tenkt meg at serieskaparane hadde tatt eit litt tydelegare kreativt valg. Utan å spoile noko som helst frå spelet så meiner eg at enten så burde dei ha køyrt dette som ein heilt uavhengig "minifilm" satt i the Last of Us universet men heilt utan Joel og Ellie, eller så ville eg likt å sjå meir interaksjon når dei fyrst brukar så mykje serie-tid på Bill. Personleg så kunne vi godt fokusert utelukkande på Bill og Frank, og så kunne Joel og Ellie komt fram og oppdaga kva som hadde skjedd i episode 4. Eg synes at the Last of Us settinga er såpass god at eg hadde tålt fleire bakgrunnshistorier som ikkje nødvendigvis er henta frå spelet. Eg hadde nok ikkje klaga om eg fekk f.eks. historia om mora og barnet som møtte opp på evakueringspunktet men som det ikkje var plass til i karantenesona som ei full enkeltståande episode og ikkje berre som nokre få scener. Samtidig synes eg at Nick Offerman gjorde ein så god jobb at eg gjerne vil ha meir frå Bill og Frank, kanskje vil eg også få det i form av flashbacks? Har ikkje lest nokon spoilere frå TV-serien men tenker at det er ikkje utenkeleg at Ellie vil spørre og grave i vennskapet mellom Joel og Bill og på den måten få nye historier når ho no har lovd å ikkje snakke om Tess. Om eg skal pirke på ein mindre detalj som eg ikkje syntest fungerte så godt så er det tidshoppinga. Episode 3 utspant seg vel over 20 år trur eg det var? Dette syns eg kom litt utydeleg fram reint visuelt sett, det var litt fleire grå hår og eit litt tjukkare lag med støv men eg syntes at det var litt krevande å henge med på at det hadde gått mange mange år mellom dei ulike scenene. Etter min meining burde klær, sminke og kulliser vært brukt meir aktivt til å tydeleggjere kor mykje tid som hadde passert, eller så burde ein kanskje dra saman historia til å spenne over eit kortare tidsrom. Heile handlinga i episode 3 kunne nok like gjerne ha skjedd for 10 år sidan. Joel og Bill var aldri nære vennar så det hadde ikkje vært urealistisk om det var mange år sidan sist dei møttes. Slik som eg oppfatta det så kjem Joel og Ellie til Bill og Frank berre nokre veker, kanskje også berre nokre dagar etterpå. Eg har berre sett episoda ein gong men så vidt eg huskar så inneholdt blomsterkrukka utanfor huset inntørka blomster og ikkje berre tørre kvistar som vi vel burde kunne forvente om det hadde gått lang tid? Spoiler frå episode 3: Og for å kommentere dette med at serien er "woke". Ja kanskje er det ein agenda med å skulle vise mangfald, men det kjennes på ingen måte påpressa, og det gir ei betre dramaturgisk meining når ein fortel ei historie om ein einstøing som enten gjennom fortrenging av eigne behov eller kanskje aller mest på grunn av andre prioriteringar på kva som er viktig i livet har fokusert så mykje på overleving og ivareta alt det praktiske at han har gløymt å ivareta sitt eige kjensleliv og mentale helse. Dette gir ein heilt anna dimensjon til historia om han som plutseleg og utan å ha oppsøkt den finn kjærleiken, og at den er så sterk at sjølv overlevingsinstinktet som han heilt tydeleg har brukt all tid og energi på gjennom heile livet blir ubetydeleg og uvesentleg. Eg trur ikkje denne historia hadde engasjert fullt like mykje om det var ei ung dame som kom vandrande inn og ramla i gropa til Bill.